Die ATX (Advanced Technology Extended) moederbord vormfaktor is deur Intel in 1995 geskep. Dit was die eerste groot verandering in rekenaarkas en moederbord ontwerp vir baie jare. ATX het die AT vormfaktor verbygesteek as die standaardstelsel in nuwe stelsels. ATX het baie van die AT se probleme en frustrasies oorbrug. Ander standaarde vir kleiner borde (insluitende microATX, flex-ATX en mini-ITX) gebruik gewoonlik die basiese agterste uitleg van die ATX moederbord maar maak die bord kleiner asook die aantal aansluiter hegstukke. In 2003, het Intel die BTX standaard bekendgestel met die oogmerk om ATX daarmee te vervang maar met ingang Februarie 2006 was die ATX vormfaktor nog steeds die nywerheidstandaard vir selfbouers en selfs vir rekenaarvervaardigers soos Dell, Gateway en Hewlett-Packard.
AT-tipe rekenaarkaste het 'n kragskakelaar gehad wat direk aan die stelsel se kragtoevoer eenheid gekoppel was. Die algemene konfigurasie was 'n dubbelpool skakelaar op die hooftoevoer met die vier penne gekonnekteer aan drade vanaf 'n vierkern kabel. Die drade was of aan die kragskakelaar vasgesoldeer (wat dit moeilik gemaak het om 'n kragtoevoer eenheid te vervang as dit gefaal het) of is met 'n hegstuk daaraan gekoppel. 'n ATX se kragtoevoer word nie direk aan die stelsel se kragskakelaar verbind nie wat dit moontlik maak om die rekenaar deur middel van programmatuur af te skakel. Baie ATX kragtoevoere het 'n skakelaar aan die agterkant om te verseker dat geen krag na die moederbord vloei nie.
Die kragtoever se hegstuk aan die moederbord is ook verander. Die ouer AT kragtoevoere het twee eenderse hegstukke gebruik wat soms per abuis verkeerd om ingeprop kon word en kortsluitings tot gevolg kon hê wat die moederbord kon beskadig. ATX gebruik een groter hegstuk wat installasie makliker en veiliger maak. Die een hegstuk verskaf ook 'n 3.3 Volt hegstuk wat dit onnodig maak om 'n addisionele draad vir die betrokke spanning te verskaf. Sommige moederborde, veral die latere AT modelle het voorsiening gemaak vir beide AT en ATX kragtoevoere. Met die bekendstelling van die Pentium 4 is hierdie hegstuk as onvoldoende beskou en is 'n ekstra 4-pen hegstuk bygevoeg wat ook later by die Athlon 64 stelsels ingebou is. Sommige hoë-vlak stelsels het ook ander hegstukke gebruik om meer krag te verskaf. Sommige hoë-werkverrigting grafiese kaarte benodig ook ekstra krag maar dié word gewoonlik deur 'n 4-pen molex hegstuk verskaf, soortgelyk aan dié wat vir hardeskyf en CD-ROM kragtoevoere gebruik word.
Aan die agterkant van die stelsel is groot veranderinge aangebring. Die AT-standaard het slegs 'n sleutelbord-hegstuk verskaf waar die inpropkaarte gekom het. Alle ander aanboord koppelvlakke (soos serie-poort en parallelle poorte) moes verbind word deur middel van verlengingsdrade na hegstukke wat aan die agterkant van die rekenaarkas verskaf is of koppelstukke wat in die plek van ongebruikte aansluitergleuwe geplaas is. ATX maak dit vir elke moederbord vervaardiger moontlik om hierdie poorte in 'n reghoekige area aan die agterkant van die stelsel te plaas volgens 'n selfbepaalde rangskikking (al volg die meeste vervaardigers dieselfde patroon in die verband). Die agterkant van die rekenaarkas word gewoonlik voorsien met verwyderbare toevoer/afvoer panele. Sommige rekenaarkaste het ook panele verskaf wat dit moontlik gemaak het om 'n AT-moederbord in 'n ATX kas te installeer.
Die ATX ontwerp het ook gestandaardiseer op die gebruik van PS/2 hegstukke vir sleuterborde en muise. Die AT stelsel het die 5 pen DIN verbinding vir die sleutelbord gebruik en is gewoonlik saam met serie-poort muise gebruik (al was 'n PS/2 muispoort dikwels ook beskikbaar).
Die amptelike spesifikasie is in 1995 deur Intel vrygestel en is sedertdien verskeie kere aangepas, met die mees onlangse wysiging, weergawe 2.2 [1], wat in 2004 vrygestel is.
Die ATX vormfaktor het tot op hede vyf hoof kragtoevoerontwerpe gehad:
'n Volgrootte ATX-bord is 305 mm breed en 244 mm diep. Dit maak dit moontlik vir baie ATX onderstelle om microATX borde ook te aanvaar.