Amenhotep II

Amenhotep II
Amenophis II
Farao van die 18de Dinastie
Periode 1427–1401 of 1427–1397 v.C.
Voorganger Toetmoses III
Opvolger Toetmoses IV
Vader Toetmoses III
Oorlede 1401 of 1397 v.C.
Amenhotep II in Egiptiese hiërogliewe
Serech of Horusnaam
G5
E1
D40
G36
r
F9
F9
Nebty-naam
G16
wsrsf
F40
wsN28
D36
mR19t
O49
Goue Horus-naam
G8
G5V15
t
D40
m
S42
Praenomen of troonnaam
M23
t
L2
t
ra
O29
L1
THREE
Nomen of geboortenaam
G39N5
 
imn
n
R4
t p
S38O28
Portaal  Portaalicoon   Antieke Egipte

Amenhotep II (ook soms gelees as Amenophis, "Amoen is Tevrede") was die sewende farao van Antieke Egipte se 5de Dinastie. Hy het ’n groot koninkryk van sy pa, Toetmoses III, geërf en het dit behou deur middel van ’n paar militêre veldtogte in Sirië. Hy het egter minder as sy pa oorlog gemaak en gedurende sy bewind is die vyandelikheid gestaak tussen Egipte en Mitanni, die twee groot moondhede wat meegeding het om mag in Sirië. Hy het van 1427 tot 1401 v.C. regeer.

Familie

[wysig | wysig bron]
Die jong Amenhotep II met die kop van ’n sfinks (Louvre).

Amenhotep II was die seun van Toetmoses III, maar nie die oudste nie.[1] Sy pa se eerste vrou en hul seun is egter tussen sy 24ste en 35ste bewindsjaar oorlede, en die koning is daarna weer getroud.[2] Amenhotep was hul seun.

Amenhotep het in Memphis in die noorde grootgeword in plaas van Thebe, die tradisionele hoofstad.[3] Voordat hy op 18[4] farao geword het, was hy en sy pa vermoedelik meer as twee jaar lank medeheersers.[5]

Bewind

[wysig | wysig bron]

Die koning was bekend vir sy fisieke krag en het glo op sy eie sewe prinse by Kadesj doodgemaak tydens ’n Siriese veldtog, wat hy gewen het.[6]

In sy sewende bewindsjaar was daar ’n groot rebellie in Sirië en hy het sy leër na die Levant gestuur om dit te onderdruk. Daar is geen aanduidings van ’n groot oorwinning nie en daar word geglo hy het net klein eenhede na Sirië gestuur om die bewoners trou aan hom te laat sweer (beloftes wat gou ná sy vertrek weer verbreek is),[7] of hy het die veldtog verloor.[8]

Albei kere is onluste aangewakker deur die koning van die vyandelike Mitanni. Die opkoms van die Hetiete het Mitanni egter moontlik aangespoor om ’n bondgenoot te soek en die een of ander verdrag is met Egipte gesluit.[9] Hierna het Amenhotep op binnelandse sake en Egiptiese welvaart gekonsentreer, buiten een veldtog in Nubië wat hy blykbaar gewen het.[10]

Bouprojekte

[wysig | wysig bron]
Amenhotep II by die Tempel van Amada, Nassermeer, Egipte.

Omdat Toetmoses III soveel energie bestee het om Karnak uit te brei, was Amenhotep se bouprojekte grootliks daarop gekonsentreer om kleiner tempels dwarsoor Egipte te vergroot. Uit ’n inskripsie word sy pa se "opsigter van bouprojekte", Minmose, genoem as die opsigter van nog tempels in die delta.[3] Hoewel Amenhotep nie soveel aandag aan Karnak geskenk het as sy pa nie, het hy dit nie heeltemal verwaarloos nie.[11] Hy het opdrag gegee vir ’n kolom in die binnehof tussen die vierde en vyfde spanmas wat die ontvangs van heffings van Mitanni gedenk.

In Nubië het Amenhotep by Qasr Ibrim en Semna gebou, en opdrag gegee vir die versiering van die tempel by Kalabsha.[12] Sy beroemdste Nubiese tempel was egter by Amada.[13] Toetmoses III het met die bou van ’n tempel daar begin wat tegnies aan Horus gewy was, hoewel die teenwoordigheid van Ra-Harachti en Amoen-Ra maklik gesien kan word.[13] Amenhotep het dit voltooi en het die rekord van sy drie veldtogte op ’n stele in die tempel aangebring wat tot in 1942 die bron was van die meeste inligting oor sy oorloë.[14]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Eric Cline & David O'Connor, Thutmose III: A New Biography, University of Michigan Press, Ann Arbor, 2006. p.415
  2. Cline & O'Connor, p.415
  3. 3,0 3,1 Gardiner, Alan. Egypt of the Pharaohs. p. 198. Oxford University Press, 1964.
  4. Urk. IV. 1279.8-10
  5. Charles C. Van Siclen. "Amenhotep II," The Oxford Encyclopedia of Ancient Egypt. Red. Donald Redford. Vol. 1, p.71. Oxford University Press, 2001.
  6. Grimal, A History of Ancient Egypt, p.218
  7. Redford, Donald B. Egypt, Canaan, and Israel in Ancient Times. p. 163. Princeton University Press, Princeton NJ, 1992.
  8. Peter Der Manuelian, Studies in the Reign of Amenophis II, p.62. Hildesheimer Ägyptologische Beiträge 26, Gerstenbeg Verlag, Hildesheim, 1987.
  9. Redford, Donald B. Egypt, Canaan, and Israel in Ancient Times. p. 164. Princeton University Press, Princeton NJ, 1992.
  10. Peter Der Manuelian, Studies in the Reign of Amenophis II, p.92. Hildesheimer Ägyptologische Beiträge 26, Gerstenbeg Verlag, Hildesheim, 1987.
  11. Grimal 1988, p. 220.
  12. Grimal 1988, p. 219.
  13. 13,0 13,1 Gardiner, p.199
  14. Gardiner, Alan. Egypt of the Pharaohs. p. 200. Oxford University Press, 1964.

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Nicolas Grimal, A History of Ancient Egypt, Blackwell Books: 1992
  • Reisinger, Magnus, Entwicklung der ägyptischen Königsplastik in der frühen und hohen 18. Dynastie, Agnus-Verlag, Münster 2005, ISBN 3-00-015864-2
  • Peter der Manuelian, Studies in the Reign of Amenophis II, Hildesheimer Ägyptologische Beiträge(HÄB) Verlag: 1987

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]