Ariarathes V Eusebes Filopator (Grieks: Ἀριαράθης Εὐσεβής Φιλοπάτωρ) was van 163 v.C tot 130 v.C koning van Kappadosië. Hy is aanvanklik Mithridates genoem en was die seun van sy voorganger, Ariarathes IV. Hy het 33 jaar lank regeer.
Ariarathes was bekend vir sy goeie karakter en belangstelling in filosofie en die kunste. Hy is waarskynlik in Athene opgevoed waar hy oënskynlik bevriend geraak het met die toekomstige koning Attalus II. Nadat hy ’n huwelik met die suster van Demetrius I, wat deur die Romeinse Republiek voorgestaan is, van die hand gewys het, het laasgenoemde oorlog teen hom gemaak. Een van sy vals broers, Orophernes, het na vore getree as aanspraakmaker op die troon.
Ariarathes is omstreeks 158 v.C. van die troon gesit en het na Rome gevlug. Die Romeine het hom teruggeplaas op die troon, maar Orophernes toegelaat om saam met hom te regeer.[1] Die gesamentlike heerskappy het blykbaar nie lank gehou nie. Kort daarna word Ariarathes as die enigste koning genoem.
In 154 v.C. het Ariarathes die koning van Pergamon, Attalus II, gehelp in sy oorlog teen Bitinië en het sy seun Demetrius gestuur as bevelvoerder. Hy is in 130 v.C. verslaan in die oorlog van die Romeine teen Eumenes III van Pergamon. In ruil vir sy hulp aan die Romeine in laasgenoemde oorlog is Likaonië en Silisië by sy koninkryk gevoeg.
Hy het ses kinders by sy vrou, Nysa, gehad, maar sy het vyf van hulle ná sy dood vermoor sodat sy die mag vir haarself kon hou. Nadat sy doodgemaak is weens haar wreedheid, het haar enigste oorlewende seun die troon bestyg as Ariarathes VI.
