Arquà Petrarca
Arquà Petrarca Borgo del Poeta | |
|---|---|
Dorp | |
 Die hoër geleë deel van Arquà Petrarca | |
  Arquà Petrarca | |
| Koördinate: 45°16′00″N 11°43′00″O / 45.26667°N 11.71667°O | |
| Land |  Italië |
| Streek |  Veneto |
| Provinsie | Padua |
| Vroegste nedersetting | Bronstydperk |
| Regering | |
| • Burgemeester | Luca Callegaro Burgerlys Popolo di Arquà |
| Oppervlak | |
| • Totaal | 12,52 km2 (4,83 vk. myl) |
| Hoogte | 80 m (49 ft) |
| Bevolking | |
| • Totaal | 1 837 |
| • Digtheid | 150/km2 (380/vk. myl) |
| Tydsone | UTC+1 (MET) |
| • Somertyd | UTC+2 (MEST) |
| Poskode | 35032 |
| Skakelkodes | 0429 |
| Webwerf | comune.arqua.pd.it |
Arquà Petrarca [arˈkwa peˈtrarka] (oorspronklik Arquà) is 'n klein nedersetting suidwes van Padua in die Euganese Heuwels (Colli Euganei), geleë op twee heuwels tussen Padua en Ferrara en naby die antieke Romeinse pad Via Adriatica. Arquà Petrarca is lid van die vereniging I borghi più belli d’Italia ("Die mooiste nedersettings van Italië"). Die nedersetting se naam is waarskynlik afgelei van die Latynse Arquata montium of "Kring van berge".[1] Na sy bewoners word in Italiaans verwys as Arquatesi.
.jpg)
Die humanis en digter Francesco Petrarca, 'n boorling van Arezzo in Toskane, het Arquà in sy latere lewe as sy woonplek gekies en hier tot sy afsterwe in 1374 sy laaste vier lewensjare deurgebring. Die huis, wat hy hier bewoon en uitgebou het, met uitsigte oor die Euganese landskap, is deur die Paduaanse patriarg Francesco il Vecchio da Carrara aan hom geskenk. Die digter is in Arquà ter ruste gelê. Sedert 1870 maak sy van deel uit van die dorpsnaam. Petrarca se woonhuis, die Casa del Petrarca, en graf is toeristetrekpleisters.
Arquà se oorspronge strek terug tot in die Bronstydperk. Later het dit 'n Romeinse kolonie geword. Die Carraresi-familie, wat as signori eeue lank die politieke en openbare lewe van Padua oorheers het, het Arquà reeds in die laat Middeleeue as hul vakansieplek gekies. Later, gedurende die 15de en 16de eeu, het ook adellike families uit Venesië en Padua aangetrokke gevoel tot Petrarca se laaste woon- en rusplek en in sy omgewing statige villa's laat oprig wat tans deel uitmaak van die nedersetting se argitektoniese erfenis.
Arquà het in 1405 onder Venesiaanse bewind gekom. Destyds was dit die enigste nedersetting in die omgewing wat van steen gebou is. Kleiner omliggende dorpe is van hier bestuur. Die meeste woongeboue dateer uit die tydperk tussen die 13de en 17de eeu, en baie van hulle word vandag steeds deur privaat persone bewoon. Die 13de eeuse dorpskern het sy eie kenmerkende boustyl, terwyl in alle ander buurte geboue uit tragietsteen aangetref word wat in die omgewing ontgin is.
