Asparagales | |
---|---|
Asparagus officinalis | |
Wetenskaplike klassifikasie | |
Domein: | Eukaryota |
Koninkryk: | Plantae |
Klade: | Tracheofiete |
Klade: | Angiospermae |
Klade: | Eensaadlobbiges |
Orde: | Asparagales Link[1][2] |
Tipegenus | |
Asparagus | |
Families | |
Lys
| |
Sinonieme | |
|
Asparagales (in Engels ook asparagoid lilies genoem) is die botaniese naam van 'n redelik nuwe orde van eensaadlobbige plante. Die orde word nie in die Cronquist-stelsel (1981) erken nie, maar wel in die APG (Angiosperm Phylogeny Group)-stelsel (1998), APG II-stelsel (2003) en APG III-stelsel (2009).
Die orde se naam kom van die tipefamilie, Asparagaceae. Dit is in 1977 die eerste voorgestel deur Huber. Baie van die families in die orde is voorheen geklassifiseer onder die orde Liliales, 'n baie groot takson wat feitlik alle eensaadlobbiges ingesluit het met kleurryke blomdekblare en geen stysel in hulle kiemwit. Ontledings van DNS-volgorde het aangedui baie van die taksons in Liliales behoort herverdeel te word in drie ordes: Liliales, Asparagales en Dioscoreales. Die grense van die Asparagales en van sy families het die afgelope jare veranderings ondergaan; toekomstige navorsing kan tot nog veranderings en eindelik groter stabiliteit lei. Asparagales is die grootste orde van eensaadlobbige plante; dit bevat 14 families, 1 122 genusse en sowat 36 000 spesies.
Die orde word duidelik omskryf op grond van molekulêre filogenetika, maar is moeilik om morfologies te definieer, omdat sy lede struktureel uiteenlopend is. Die meeste spesies van Asparagales is kruidagtige, meerjarige plante, hoewel sommige rankplante en ander boomagtig is. Die orde bevat ook baie geofiete (bolle, knolle en wortelstokke). Een van die definiërende eienskappe van die orde is die teenwoordigheid van fitomelanien, 'n swart pigment wat teenwoordig is in die saadvel en 'n swart kors skep. Fitomelanien word in die meeste families van Asparagales aangetref (hoewel nie in Orchidaceae nie; laasgenoemde word as 'n sustergroep van die res van die orde beskou).
Die blare van feitlik al die spesies vorm 'n stywe roset, óf by die basis van die plant óf aan die punt van die stam, maar soms aan die kant van die stam. Die blomme is nie juis kenmerkend nie; hulle is "lelieagtig", met ses blomdekblare en tot ses meeldrade.
Die orde het vermoedelik sowat 120-130 miljoen jaar gelede (vroeg in die Krytperiode) van ander verwante eensaadlobbiges afgeskei, maar omdat dit so moeilik is om die betrokke families te klassifiseer, is ramings moeilik.
Uit 'n ekonomiese oogpunt is Asparagales die belangrikste orde van die eensaadlobbiges naas Poales (wat grasse en grane insluit). Spesies word as kos en smaakmiddels gebruik (byvoorbeeld uie, knoffel, aspersies, vanielje en saffraan); in medisyne en kosmetiek (Aloe); as snyblomme (byvoorbeeld freesias, gladiolusse, irisse en orgideë); en as ornamentele plante (byvoorbeeld daglelies en agapanthusse).
Asparagales word oor die algemeen onderskei van Liliales deur die gebrek aan merke aan die blomdekblare, die teenwoordigheid van stamheuningkelke in die vrugbeginsels eerder as aan die basis van die blomdekblare of meeldrade, en die teenwoordigheid van sekondêre groeisels. Hulle is gewoonlik geofiete, maar met lineêre blare en sonder fyn aartjies in die blare.
Die sade is gewoonlik sonder 'n eksterne epidermis (in die meeste spesies wat vlesige vrugte dra) of, as dit teenwoordig is, bedek met 'n laag swart, koolstofryke fitomelanien (in spesies met droë vrugte soos neute). Daarteenoor het spesies van Liliales sade met 'n goed ontwikkelde buitenste epidermis, geen fitomelanien nie en gewoonlik 'n sellulêre binnelaag.
Die plante wat van die ou Liliales geskei is, is moeilik om te karakteriseer. Geen enkele morfologiese eienskap is oënskynlik uniek aan die orde Asparagales nie.