Biologiese Wapenkonvensie
Die Biologiese Wapenkonvensie (BWK) (Engels: Convention on the prohibition of the development, production and stockpiling of bacteriological (biological) and toxin weapons and on their destruction - BWC), sluit 'n wêreldwye verbod op die ontwikkeling, produksie en voorraadbou van bakteriologiese (biologiese) en toksienwapens in. Die verdrag reguleer ook die vernietiging van hierdie wapens.[1] Die Konvensie is op 10 April 1972 gesluit en Suid-Afrika het dit in 1975 geratifiseer.
Opsomming
[wysig | wysig bron]Artikel I: Onder geen omstandighede mag biologiese wapens aangeskaf of behou word nie.
Artikel II: Om biologiese wapens en gepaardgaande hulpbronne te vernietig of na vreedsame doeleindes om te sit voordat staat aansluit.
Artikel III: Nie om aan 'n ander land oor te dra of op enige manier te help, aan te moedig of aan te spoor om biologiese wapens te bekom of te behou nie.
Artikel IV: Om enige nasionale maatreëls te tref wat nodig is om die bepalings van die BWK binnelands toe te pas.
Artikel V: Om bilateraal en multilateraal te raadpleeg om enige probleme met die implementering van die BWK op te los.
Artikel VI: Om die VN-Veiligheidsraad te versoek om beweerde oortredings van die BWK te ondersoek en om sy daaropvolgende besluite na te kom.
Artikel VII: Om state te help wat blootgestel is aan 'n gevaar as gevolg van 'n oortreding van die BWK.
Artikel VIII: Om al die bogenoemde te doen op 'n manier wat die vreedsame gebruik van biologiese wetenskap en tegnologie aanmoedig.
Oprigtingsstatuut
[wysig | wysig bron]Die konvensie vorm ook die Oprigtingsstatuut vir die Organisasie vir die Verbod op Biologiese Wapens. Hierdie organisasie is gesetel in Den Haag.
Lidmaatskap
[wysig | wysig bron]Die BWK het vanaf Augustus 2019 183 staatslede, met Tanzanië die mees onlangse om 'n lid te word. Die Republiek China (Taiwan) het 'n bekragtigingsinstrument voor die oorskakeling van die setel van die Verenigde Nasies na die Volksrepubliek China ingedien.
Verskeie lande het bedenkinge uitgespreek tydens die bekragtiging van die ooreenkoms en verklaar dat dit nie hul volle tevredenheid impliseer dat die verdrag die opstel van biologiese middels en gifstowwe toelaat vir 'profilaktiese, beskermende of ander vreedsame doeleindes' nie, en dat dit ook nie impliseer dat hulle erkenning gee aan ander lande wat hulle nie erken nie.
Van die VN-lidlande en die VN-waarnemer wat nie 'n party van die verdrag is nie, het vyf die BWK onderteken, maar nie bekragtig nie, terwyl 'n verdere tien nie die ooreenkoms onderteken of bekragtig het nie.
