Blackburn Buccaneer

Buccaneer
Buccaneer S.2B, RAF Mildenhall, 1988
Tipe Aanvalsvliegtuig
Vervaardiger Blackburn Aircraft Ltd
Hawker Siddeley
Nooiensvlug 30 April 1958
Vrygestel 17 Julie 1962
Onttrek 1993
Status Onttrek
Hoofgebruikers Britse Vloot
Britse Lugmag
Suid-Afrikaanse Lugmag

Die Blackburn Buccaneer was 'n vliegdekskipgebaseerde aanvalsvliegtuig wat in die 1950's ontwerp is, in staat om 'n atoombom onder die radardekking te vervoer.[1] Dit was 'n Britse lae-vlak subsoniese aanvalsvliegtuig wat in die Britse Vloot (Royal Navy) en later die Britse Lugmag (Royal Air Force) gedien het, tot sy uitdiensstelling in 1994. Dit is ontwerp en aanvanklik deur Blackburn Aircraft op Brough gebou, maar het later bekend gestaan as die Hawker Siddeley Buccaneer toe Blackburn 'n deel van die Hawker Siddeleygroep geword het.

Die Britse Vloot het oorspronklik die Buccaneer as 'n vlootaanvalsvliegtuig verkry, wat in staat was om vanaf hul vliegdekskepe te opereer. Die bekendstelling van hierdie tipe tuig in 1962 het vooruitgang wat deur die Sowjetvloot gemaak is, uitgebalanseer. Die Buccaneer was in staat tot die lewering van kernwapens asook konvensionele ammunisie vir teenskeepse oorlogvoering, en was tipies aktief in die Noord-Seegebied. Vroeg tydens die eerste produksievliegtuie se gebruik, het 'n reeks rampe plaasgevind weens onvoldoende enjinkrag, dus is die Buccaneer S.2 daarna met die kragtiger Rolls Royce Speyenjins toegerus.

'n Buccaneer S.1 by die 1962 Farnborough-lugskou; die teenflitswit-kleurskema was vir 'n kernaanvalsrol

Suid-Afrika

[wysig | wysig bron]

In Oktober 1962 is 16 vliegtuie deur die Suid-Afrikaanse Lugmag bestel, gelewer as die Buccaneer A.50.[2] Dit was 'n S.2 vliegtuig met die toevoeging van 'n Bristol Siddeley BS.605 vuurpylenjin om bykomende stukrag op die "warm en hoë" Afrikavliegvelde te lewer. Die A.50 was ook toegerus met 'n versterkte onderstel, hoëkapasiteitwielremme en handopvoubare vlerke. Hulle was toegerus om die AS-30 geleide lug-tot-oppervlakmissiele te gebruik. In-vlugbrandstofaanvulling is ook gespesifiseer en omrede die lang Suid-Afrikaanse kuslyn, is groter 1 628 liter (358 gelling) tenks aangebring.[3] Sedert die Buccaneer in Suid-Afrika in diens geneem is, het dit geblyk dat die ekstra stukrag van die BS.605 vuurpylenjins onnodig is; die vuurpyle is baie selde gebruik en uiteindelik ook verwyder van alle vliegtuie.[4] Suid-Afrika wou later nóg Buccaneers aankoop, maar die Britse regering het verdere bestellings geblokkeer weens die Verenigde Nasies se sanksieveldtog teen Suid-Afrika.[5]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Jackson, Robert (2011). Aircraft from 1914 to the present day. p. 137. ISBN 978-1-907446-02-3.
  2. ↑ "British to sell jets to Africa." Spokan Daily Chronicle, 12 Oktober 1962. p. 10.
  3. ↑ Calvert and Donald Wings of Fame Volume 14, pp. 51–53.
  4. ↑ Van Pelt 2012, p. 180.
  5. ↑ Laming 1996, pp. 11–12.


 Hierdie lugvaartartikel is 'n saadjie. Jy kan Wikipedia help deur dit uit te brei.