Buffel (voertuig)

Uitdiensgestelde Buffel in Gqeberha.

Die Buffel (Engels: Buffalo) is ‘n infanteriemobiliteitsvoertuig wat deur die Suid-Afrikaanse Weermag tydens die Suid-Afrikaanse Grensoorlog gebruik is. Die Buffel is ook as 'n gepantserde gevegsvoertuig gebruik en het homself in hierdie rol bewys. Dit het die ouer Bedford RL-gebaseerde Hippo gepantserde troepedraer vervang en is self vervang deur die Mamba vanaf 1995 in Suid-Afrika,[1] maar bly elders in gebruik, veral deur Sri Lanka.

Vervaardiging geskiedenis

[wysig | wysig bron]
Sri Lanka Polisie Spesiale Taakmag Unicorn

Die Buffel was die eerste werklik-doeltreffende landmynbeskermde gepantserde personeeldraer wat enige plek in diens geneem is.[2] Die Suid-Afrikaanse Weermag het dit vanaf 1978 in die operasionele gebied begin ontplooi. Die Buffel was 'n verbetering bo die Bosvark wat min beskerming aan die bestuurder gebied het. In 1974 is 54 Mercedes-Benz Unimog 416-162-onderstelle inderhaas deur 61 Basis Werkplaas in Pretoria in Bosvarke omskep. Die Bosvark het beperkte landmynbeskerming aan die bemanning gebied, maar het daarvoor vergoed met goeie veldrymobiliteit.[1][3] Na raming is sowat 2 400 Buffels afgelewer voordat produksie gestaak is. Sri Lanka het Buffels in die 1980's gekoop, en in die vroeë 1990's is die voertuig na Uganda uitgevoer.[1]

Die Buffel was nie 'n geheel Suid-Afrikaans geboude voertuig nie, maar het gebruik gemaak van die onderstel, enjin en sommige ander komponente van die Mercedes-Benz U416-162 Unimog,[1] wat toegerus was met 'n binnelands ontwerpte gepantserde bestuurder se kajuit en aparte gepantserde troepekompartement. Die kajuit was aan die linkerkant geleë met die enjinkompartement aan die regterkant. Later modelle het die oorspronklike Mercedes-Benz OM352-enjin[1] vervang met kopieë wat onder lisensie deur Atlantis Diesel Engines-fabriek naby Kaapstad gebou is.

Landmynbeskerming is verskaf deur die V-vormige romp onder hierdie kompartemente, wat die ontploffing redelik effektief weggestuur het. Die troepekompartement het twee plastiektenks in die V onder die vloer bevat: 'n 200 liter brandstoftenk en 'n 100 liter watertenk. Die watertenk het drinkwater aan die insittendes verskaf deur middel van 'n kraan aan die agterkant van die voertuig. Dit was 'n algemene wanopvatting onder die troepe dat die massa van die water bygedra het tot die ontploffingsbeskerming.

Om te help om die energie van 'n myn te verminder, is die groot bande soms met water gevul, wat sowat 500 kg per wiel by die voertuigmassa gevoeg het.[4]

Weergawes

[wysig | wysig bron]
Buffel Mk IIA by die Gerotek-toetsterrein.

SA Leër-weergawes

[wysig | wysig bron]
  • Buffel - oorspronklik
  • Buffel Mk 1 - Verbeterde enjin en bosskerm/buffer
  • Buffel Mk 1B - Skyfremme vervang dromremme[1]
  • Log Buffel - Logistiek/Vrag weergawe, 'n standaard Buffel met die sitpleksamestelling verwyder uit die troepekompartement
  • Buffel Mk IIA - In wese 'n herbou van vroeëre Mk 1's met 'n geslote troepekompartement, 'n agterste uitgangsdeur en groot koeëlvaste vensters aan die kante en agter. Na verwys as Moffel.[1]
  • Buffel Mk IIB - Vragdraer. Die SA Weermag het in die vroeë 1980's 57 hiervan bestel. Loonvragkapasiteit aangegee as 2.637 ton.[1]

SA Lugmag-weergawes

[wysig | wysig bron]
  • Rhino (links) en Bulldog (regs) van die Suid-Afrikaanse weermag, Lugmagbasis Swartkop.
    Bulldog - gebaseer op SAMIL 20-vragmotor met die bestuurderskajuit aan die regterkant. Die Bulldog is deur die SALM vir die patrollering van vliegvelde gebruik. 'n Variant genaamd die Ystervark is vervaardig en in die lugafweerrol gebruik.[1]
  • Rhino - 'n Verdere ontwikkeling van die Bulldog maar met die bestuurder in 'n ten volle geslote troepekompartement. 20 is vir die SALM vervaardig.[1]

Sri Lanka-weergawes

[wysig | wysig bron]
  • Unicorn - Sri Lanka Weermag het 'n weergawe van die oorspronklike Buffel vervaardig.
  • Unibuffel - Sri Lanka Weermag het 'n weergawe van die Mk I en Mk II met Tata en Leyland-enjin en 'n ingeslote troepekompartement vervaardig.

Operateurs

[wysig | wysig bron]

Huidige operateurs

[wysig | wysig bron]
  • Kaart met Buffel-operateurs in blou met voormalige operateurs in rooi
    Vlag van Malawi Malawi: 1; Rhino weergawe.[5]
  • Vlag van Sri Lanka Sri Lanka: 47;[5] ander variante geproduseer as die Unicorn en Unibuffel.[6]
  • Vlag van Uganda Uganda: 55; 20[7][8] in diens by die weermag en 35[9] in diens by die nasionale polisie.
  • Flag of the United Nations Verenigde Nasies ; United Nations Mission in South Sudan: 3[10]
  • Vlag van Zambië Zambië: 1; Rhino weergawe.[5]
  • Flag of the United Nations Verenigde Nasies ; United Nations Multidimensional Integrated Stabilization Mission in Mali; nege Unibuffels is na Mali ontplooi onder dringende operasionele vereistes vir vredesoperasies in Mali.[11]

Voormalige operateurs

[wysig | wysig bron]

Operasionele gevegsgeskiedenis

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Steve Camp and Helmoed-Romer Heitman (19 September 2014). Surviving The Ride. 30 Degrees South. ISBN 978-1-928211-17-4. Besoek op 24 Julie 2015.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  2. ↑ Heydenrychsays, Willem (31 Oktober 2019). "Buffel APC/MPV". Tank Encyclopedia (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2021. Besoek op 3 Februarie 2021.
  3. ↑ Engelbrecht, Leon (2010-01-21), Fact file: Mamba APC/MRAP, DefenceWeb, http://www.defenceweb.co.za/index.php?option=com_content&view=article&id=6254:fact-file-mamba-apcmrap&catid=79:fact-files&Itemid=159, besoek op 2013-07-09 
  4. ↑ Heydenrychsays, Willem (31 Oktober 2019). "Buffel APC/MPV". Tank Encyclopedia (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Februarie 2021. Besoek op 3 Februarie 2021.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 "Trade Registers". Armstrade.sipri.org. Besoek op 20 November 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 Camp, Steve; Helmoed-Römer, Heitman (November 2014). Surviving the Ride: A pictorial history of South African Manufactured Mine-Protected vehicles. Pinetown: 30 Degrees South. pp. 31, 239. ISBN 978-1928211-17-4.
  7. ↑ "Ugandan People's Defence Force". defenceweb.co.za. 30 Januarie 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2016. Besoek op 28 Junie 2015.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  8. ↑ "Scramble for the Congo - Anatomy of an Ugly War" (PDF). ICG Africa. 20 Desember 2000. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 29 Oktober 2013. Besoek op 18 Junie 2013.
  9. ↑ "Uganda: SA Sends in Police Armour as Museveni Faces Civil Unrest". South Scan. Washington, D.C. 22 April 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2016. Besoek op 30 Desember 2016.
  10. ↑ "United Nations Register of Conventional Arms: Report of the Secretary-General" (PDF). New York: United Nations. 15 Julie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 5 Augustus 2017. Besoek op 4 Oktober 2016.
  11. ↑ "'Mali needs us' | The Sunday Times Sri Lanka".
  12. ↑ Pretty, Ronald (November 1986). Jane's Weapon Systems, 1986–87 (1986 uitg.). Macdonald and Jane's Publishers Ltd. p. 1021. ISBN 978-0710608321.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.