Buret

Skets van 'n moderne buret

'n Buret is 'n vertikale silindriese stuk glastoerusting wat in laboratoria gebruik word om bekende hoeveelhede van 'n vloeibare reagens af te meet in eksperimente of analises waar presisie benodig word, soos in die geval van 'n titrasie. Die buret het 'n volumetriese skaal daarop uitgemerk oor sy volle lengte met 'n klep aan die onderkant wat akkurate beheer van die vloei moontlik maak. Burette is uiters akkuraat - 'n 50 cm3 buret het 'n toleransie van 0,1 cm3 (Klas B) of 0,06 cm3 (Klas A).

Die hoeveelheid afgemeet word bepaal deur die verskil tussen die begin- en eindlesings.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die geskiedenis van die buret is nou verweef met die geskiedenis van volumetriese analise. Francois Antoine Henri Descroizilles het die eerste buret ontwikkel (wat meer soos 'n maatsilinder gelyk het) in 1791. Joseph Louis Gay-Lussac het 'n verbeterde weergawe ontwikkel en die begrippe "pipet" en "buret" gebruik in 'n verhandeling in 1824 oor die stardaardisasie van indigo oplossings. 'n Groot deurbraak in die metodologie wat volumetriese analise baie gewild gemaak het is deur Jaez Ghiasi gemaak wat die buret herontwerp deur 'n klamp en 'n tuit aan die onderkant te plaas.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Louis Rosenfeld. Four Centuries of Clinical Chemistry. CRC Press, 1999, bl. 72-75.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]