Charles Davenport

Charles Davenport
Charles Benedict Davenport, ca. 1929.
Geboortenaam Charles Benedict Davenport
Gebore 1 Junie 1866
Stamford, Connecticut
Oorlede 18 Februarie 1944 (op 77)
Nasionaliteit Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Vakgebied Eugenetika en Biologie
Instelling(s) Cold Spring Harbor Laboratory
Alma mater Harvard-universiteit

Charles Benedict Davenport (1 Junie 1866 – 18 Februarie 1944) was ’n prominente Amerikaanse eugenetikus en bioloog. Hy was een van die leiers van die Amerikaanse eugenetikabeweging wat direk betrokke was by die sterilisering van ongeveer 60 000 "ongeskikte" Amerikaners en hy het ook die Sjoa in Europa beïnvloed.[1]

Biografie

[wysig | wysig bron]

Davenport is gebore in Stamford, Connecticut as seun van Amzi Benedict Davenport, ’n teenstander van slawerny van puriteinse afkoms, en Jane Joralemon Dimon (van Engelse, Nederlandse en Italiaanse herkoms). Hy het aan Harvard-universiteit gestudeer en het in 1892 ’n doktorsgraad in biologie behaal. In 1894 is hy met Gertrude Crotty, ’n soöloog, getroud.

Davenport het later ’n professor in soölogie aan Harvard geword. Hy het een van die mees prominente bioloë van sy tyd geword nadat hy nuwe kwantitatiewe standaarde van taksonomie ontwikkel het. Davenport het baie respek gehad vir die biometriese benadering tot evolusie wat deur Francis Galton en Karl Pearson ontwikkel is. Hy was ook betrokke in Pearson se joernaal, Biometrika. Na die herontdekking van Gregor Mendel se wette van oorerflikheid het Davenport egter ’n prominente ondersteuner van Mendelisme geword.

In 1898 het Davenport die direkteur van die Cold Spring Harbor-laboratorium geword,[2] waar hy die Eugenetika Registerkantoor in 1910 gestig het. Hy het begin om menslike oorerflikheid te bestudeer en baie van sy tyd is later gewy aan die bevordering van eugenetika.[3] Sy boek van 1911, Oorerflikheid in verhouding tot eugenetika is gebruik as ’n handboek vir baie jare. Die jaar na die uitgawe van die boek is Davenport verkies tot die Nasionale Wetenskapakademie van Amerika.

In 1925 het Davenport die Internasionale Federasie van Eugenetika-organisasies (IFEO) gestig met Eugen Fischer as voorsitter van die Kommissie vir Verbastering en Rasvermenging (1927). Daveport het daarna gestreef om ’n Wêreldinstituut vir Rasvermenging te stig en "hy het gewerk aan ’n ‘wêreldkaart van die gemengde ras-areas’[4] wat hy vir die eerste keer gekendgestel het by ’n vergadering van die IFEO in München in 1928."[5]

Saam met sy assistent Morris Steggerda, het Davenport gepoog om ’n omvattende kwantitatiewe benadering tot menslike rasvermenging te ontwikkel. Die resultaat van hul navorsing is aangebied in die boek Raskruising in Jamaika (1929, (en) Race Crossing in Jamaica) wat statistiese bewyse gelewer het vir biologiese en kulturele agteruitgang as gevolg van inteling tussen mense van die blanke en swart populasies. Vandag word dit beskou as ’n werk van wetenskaplike rassisme en is die tyd van die publikasie ook gekritiseer vir die bereiking van gevolgtrekkings wat die data sou weerspreek.[6] Die hele eugenetikabeweging is gekritiseer omdat daar veronderstel is dat dit gebaseer is op rassistiese en klassistiese aannames wat daarop uit was om die ongelykheid van breë dele van die Amerikaanse bevolking, wat deur Davenport en sy ondersteuners as gedegenereeds geag is, te bewys. Hierdie metodes is deur Britse eugenetici as onwetenskaplik afgemaak[7]

Na Adolf Hitler se magsbestyging in Duitsland, het Davenport verbinding met verskeie Duitse regeringsinstellings en uitgewers behou, voor én na die Tweede Wêreldoorlog. Daveponrt het byvoorbeeld redaksionele posisies by twee invloedryke Duitse joernale, wat albei in 1935 begin is, beklee en in 1939 het hy ’n bydrae gelewer tot die Festschrift vir Otto Reche, wat ’n belangrike figuur geword het in die plan om die populasies in oos Duitsland wat as "laer" beskou is te "verwyder".[8] Davenport het nie die Naziregering goedgekeur nie maar hy et in 1938 Joseph Goebbels as voorbeeld gebruik van ’n kreupel staatsman wat, gemotiveer deur sy fisiese gebreke, "revolusies gelei het diktatorskappe nagestreef het tweryl hy hul land met swaar belastings belas het en die finansies laat verbrokkel het."[9] Hy is in 1944 aan longontsteking oorlede.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Edwin Black, Oorlog teen die swakke: Eugenetika en Amerika se veldtog om ’n meesterras te skep, bl. 293 et seq
  2. ↑ "Cold Spring Harbor-laboratorium". History (in Engels). Cold Spring Harbor Laboratory. 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2020. Besoek op 19 Maart 2011.
  3. ↑ (en) Davenport, CB (20 Oktober 1921). "NAVORSING IN EUGENETIKA". Science. Vol. 54, no. 1400. pp. 391–397. doi:10.1126/science.54.1400.391. PMID 17735069.{{cite news}}: CS1 maint: date and year (link)
  4. ↑ (de) Kühl, Stefan. "Die Internationale der Rassisten." Aufstieg und Niedergang der internationalen Bewegung für Eugenik und rassenhygiene in 20. Jahrhuntert, Frankfurt/Main 1997, bl. 81.
  5. ↑ (en) Hans-Walter Schmul, "Die Kaiser Wilhelm Instituut vir Antropologie, menslike oorerflikheid en eugenetika, 1927-1945", Springer Science+ Business Media, 2008, bl. 115.
  6. ↑ (en) Aaron Gillette, Eugenetika en die natuur-versorgingsdebat in die twintigste eeu (New York, Palgrave Macmillan, 2007), bl. 123-24.
  7. ↑ (en) Black, Oorlog teen die swakke, bl. 99.
  8. ↑ (en) Kuhl, S. "Die Nazi-verbinding: eugenetika, Amerikaanse rassisme en Duitse Nasionaal-sosialisme" (New York, Oxford UP, 1994).
  9. ↑ (en) "Briewe aan die redakteur". Life. 13 Junie 1938. p. 2. Besoek op 10 Desember 2011.

Verdere leesstof

[wysig | wysig bron]
  • (en) Spiro, Jonathan P. (2009). Verdediging van die meesterras: Bewaring, Eugenetika en die nalatenskap van Madison Grant. Univ. van Vermont Press. ISBN 978-1-58465-715-6. {{cite book}}: Onbekende parameter |lay-url= geïgnoreer (hulp); Onbekende parameter |laydate= geïgnoreer (hulp); Ongeldige |ref=harv (hulp)

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.