Cyprien Ntaryamira

Cyprien Ntaryamira
Cyprien Ntaryamira
Cyprien Ntaryamira in 1993
5de President van Burundi
Ampstermyn
10 Julie 1993 – 21 Oktober 1993
Eerste minister Anatole Kanyenkiko
Voorafgegaan deur Sylvie Kinigi (waarnemend)
Opgevolg deur Sylvestre Ntibantunganya
Persoonlike besonderhede
Gebore (1955-03-06)6 Maart 1955
Mubimbi, Bujumbura, Ruanda-Urundi (nou Burundi)
Sterf 6 April 1994 (op 39)
Kigali, Rwanda
Politieke party FRODEBU (1986–1994)
UBU (1979–1986)
Eggenoot/-note Sylvana Mpabwanayo
Alma mater Nasionale Universiteit van Rwanda

Cyprien Ntaryamira (6 Maart 1955 – 6 April 1994) was 'n Burundese politikus wat vanaf 5 Februarie 1994 tot sy dood twee maande later as president van Burundi gedien het. Ntaryamira was ’n Hutu wat in Burundi gebore is en het daar gestudeer voordat hy na Rwanda gevlug het om etniese geweld te vermy en sy opleiding te voltooi. Hy was aktief in 'n Burundese studentebeweging en het die sosialistiese Burundi Workers' Party gestig en 'n landbougraad verwerf. In 1983 het hy na Burundi teruggekeer en in landbou gewerk, hoewel hy kortstondig as 'n politieke gevangene aangehou is. In 1986 was hy medestigter van die Front vir Demokrasie in Burundi (FRODEBU) en in 1993 het FRODEBU Burundi se algemene verkiesings gewen. Hy het daarna op 10 Julie die Minister van Landbou en Veeteelt geword, maar in Oktober het Tutsi-soldate die president en ander topamptenare in 'n poging tot staatsgreep vermoor.

Ntaryamira het die slag oorleef en in Januarie 1994 het die Nasionale Vergadering hom verkies om die president van Burundi te word. Ná 'n uitgerekte grondwetlike dispuut is hy op 5 Februarie ingehuldig en verklaar dat sy topprioriteite die herstel van vrede, die bevordering van menseregte en die hervestiging van vlugtelinge sou wees. Gedurende sy ampstermyn het hy onsuksesvol probeer om etniese konflik te versag. Hy is op 6 April 1994 dood toe sy vliegtuig, waarin ook die president van die buurland Rwanda, Juvénal Habyarimana, was, naby Kigali met missiele afgeskiet is.

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • (en) Amnesty International Report 1995. London: Amnesty International Publications. 1995. ISBN 978-0-86210-245-6.
  • (fr) Chrétien, Jean-Pierre; Dupaquier, Jean-François (2007). Burundi 1972, au bord des génocides. Paris: Karthala Editions. ISBN 9782845868724.
  • (fr) Chretien, Jean-Pierre; Mukuri, Melchior (2002). Burundi, la fracture identitaire: logiques de violence et certitudes ethniques, 1993–1996. Karthala Editions. ISBN 9782845863187.
  • (en) Banshimiyubusa, Denis. Les enjeux et défis de la démocratisation au Burundi. Essai d'analyse et d'interprétation à partir des partis politiques (The issues and challenges of democratization in Burundi. Essay of analysis and interpretation from political parties)
  • (en) Country Report: Uganda, Rwanda, Burundi. London: The Economist Intelligence Unit. 1994.
  • (fr) Gaillard, Philippe; Barrada, Hamid (28 April 1994). "Le récit en direct de la famille Habyarimana". Jeune Afrique. No. 1738. pp. 12–19.
  • (en) Krueger, Robert; Krueger, Kathleen Tobin (2007). From Bloodshed to Hope in Burundi : Our Embassy Years During Genocide (PDF). University of Texas Press. ISBN 978-0-292-71486-1.
  • (en) Melvern, Linda (2000). A People Betrayed: The Role of the West in Rwanda's Genocide (reprint uitg.). Zed Books. ISBN 978-1-85649-831-9.
  • (en) Nugent, Paul (2012). Africa since Independence: A Comparative History (2nd uitg.). New York: Palgrave-MacMillan. ISBN 978-0-230-39356-1.
  • (en) Prunier, Gérard (1995). The Rwanda Crisis: History of a Genocide. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-10408-1.
  • (fr) Sindayigaya, J. M. (1998). Grands lacs: démocratie ou ethnocratie?. Harmattan. ISBN 9782738462329.
  • (en) Twagilimana, Aimable (2007). Historical Dictionary of Rwanda. Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-6426-9.
  • (en) Whitaker's Almanack: 1994 (126th uitg.). London: J. Whitaker & Sons. 1993. ISBN 978-0-85021-238-9.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]