Der Ring des Nibelungen

Die eerste toneel van Das Rheingold van die eerste Bayreuth Fees produksie van Bühnenfestspiel in 1876.

Der Ring des Nibelungen is 'n siklus van vier Duitstalige epiese musiekdramas wat deur Richard Wagner gekomponeer is. Die werke is losweg gebaseer op karakters uit Germaanse heldelegendes, naamlik Noorse legendariese sages en die Nibelungenlied. Die komponis noem die siklus 'n "Bühnenfestspiel" (verhoogfeesstuk), gestruktureer in drie dae, voorafgegaan deur 'n Vorabend ("voorlopige aand"). Daar word dikwels hierna verwys as die Ring-siklus, Wagner se Ring of bloot Die Ring.

Wagner het die libretto en musiek geskryf oor die loop van ongeveer ses-en-twintig jaar, van 1848 tot 1874. Die vier dele wat die Ring-siklus uitmaak, is in volgorde:

Das Rheingold

Die Walküre

Siegfried en

Götterdämmerung

Individuele werke van die sekwens word dikwels afsonderlik opgevoer, en inderdaad bevat die operas dialoë wat gebeure in die vorige operas noem, sodat 'n kyker enige daarvan kon kyk sonder om na die vorige dele te kyk, en steeds die intrige verstaan. Wagner het egter bedoel dat hulle in reekse opgevoer sou word. Die eerste uitvoering as 'n siklus het die eerste Bayreuth-fees in 1876 geopen, begin met Das Rheingold op 13 Augustus en eindig met Götterdämmerung op 17 Augustus.

Opera-verhoogregisseur Anthony Freud het gesê dat Der Ring des Nibelungen "die hoogwatermerk van ons kunsvorm is, die mees massiewe uitdaging wat enige operageselskap kan aanpak."

Titel

Wagner se titel word die meeste letterlik in Engels weergegee as The Ring of the Nibelung. Die Nibelung van die titel is die dwerg Alberich, en die betrokke ring is die een wat hy uit Ryngoud vervaardig. Die titel dui dus op "Alberich se ring".

Inhoud

Die siklus is 'n werk van buitengewone omvang. Miskien is die mees uitstaande faset van die monumentale werk die blote lengte daarvan: 'n volledige uitvoering van die siklus vind oor vier nagte by die opera plaas, met 'n totale speeltyd van ongeveer 15 uur, afhangend van die dirigent se pas. Die eerste en kortste werk, Das Rheingold, het geen tussenpose nie en is een aaneenlopende stuk musiek wat tipies sowat twee en 'n half uur duur, terwyl die laaste en langste, Götterdämmerung, tot vyf uur neem, intervalle uitgesluit. Die siklus is geskoei na antieke Griekse dramas wat as drie tragedies en een saterspel aangebied is. Die Ring begin met Die Walküre en eindig met Götterdämmerung, met Das Rheingold as prelude. Wagner het Das Rheingold 'n Vorabend of "Voorlopige aand" genoem, en Die Walküre, Siegfried en Götterdämmerung het onderskeidelik Eerste Dag, Tweede Dag en Derde Dag van die trilogie onder die titel gehad.

Die omvang van die verhaal is epies. Dit volg die stryd van gode, helde en verskeie mitiese wesens oor die gelyknamige towerring wat oorheersing oor die hele wêreld verleen. Die drama en intrige duur voort deur drie generasies van protagoniste, tot die finale ramp aan die einde van Götterdämmerung.

Die musiek van die siklus is ryk aan tekstuur, en groei in kompleksiteit soos die siklus vorder. Wagner het vir 'n orkes van omvangryke proporsies geskryf, insluitend 'n sterk vergrote koperblaasafdeling met nuwe instrumente soos die Wagner-tuba, bastrompet en kontrabastromboon. Opmerklik genoeg gebruik hy 'n koor slegs relatief kort, in bedryf twee en drie van Götterdämmerung, en dan meestal van mans met net 'n paar vroue. Hy het uiteindelik 'n doelgeboude teater, die Bayreuth Festspielhaus, laat bou, waarin hierdie werk verrig is. Die teater het 'n spesiale verhoog wat die groot orkes met die sangers se stemme meng, sodat hulle op 'n natuurlike volume kan sing. Die gevolg was dat die sangers hulle nie tydens die lang optredes vokaal hoef in te span nie.

Bronne

• Burbidge, Peter; Sutton, Richard (1979). The Wagner Companion. London. ISBN 0571114504.
• Cooke, Deryck (2000). I Saw the World End: A Study of Wagner's Ring. New York: Oxford University Press. ISBN 0193153181.
• Fifield, Christopher (2005). Ibbs and Tillett: The Rise and Fall of a Musical Empire. London: Ashgate. ISBN 978-1840142907.
• Magee, Bryan (2001). The Tristan chord: Wagner and Philosophy. Metropolitan Books. ISBN 0805067884.
• Mendelssohn, Fanny (1987). Marcia Citron (red.). Letters of Fanny Hensel to Felix Mendelssohn. Pendragon Press. ISBN 978-0-918728-52-4.
• Millington, Barry (2008). "Der Ring des Nibelungen: conception and interpretation". In Grey, Thomas S. (red.). The Cambridge Companion to Wagner. Cambridge Companions to Music. Cambridge University Press. pp. 74–84. ISBN 978-0521644396.
• Shaw, George Bernard (1898). The Perfect Wagnerite. Besoek op 29 April 2017 – via Project Gutenberg.