Douglas B-18 Bolo

Douglas B-18 Bolo
Die B-18A.
Tipe Bomwerper
Vervaardiger Douglas Aircraft Company
Nooiensvlug April 1935
Bekendstelling 1936
Onttrek 1946, Bolivië
Status Uit diens onttrek
Hoofgebruikers Amerikaanse Leërlugkorps
United States Army Air Force
Koninklike Kanadese Lugmag
Boliviaanse Lugmag
Vervaardig 1936 - 1939
Aantal gebou 350
Ontwikkel van Douglas DC-2

Die Douglas B-18 Bolo is 'n Amerikaans vervaardigde mediumbomwerper wat deur die United States Army Air Corps en die Koninklike Kanadese Lugmag gebruik is gedurende die laat 1930's en vroeë 1940's. Die Kanadese het daarna verwys as die Digby. Die Bolo was vervaardig deur die Douglas Aircraft Company, gebaseer op hulle Douglas DC-2 en was ontwikkel om die Martin B-10 te vervang. Hierdie vliegtuig was Douglas se eerste mediumbomwerper.

Gedurende die toetsing van bomwerpers in April 1935 te Wright Field het die B-18 met die Martin 146 ('n verbeterde Martin B-10) en die Boeing model 299 (die latere Boeing B-17 Flying Fortress), en die enigste viermotorige vliegtuig, meegeding. In Januarie 1936 is 133 Bolo's bestel, deels omrede hulle aansienlik goedkoper was as die Boeing en ook omrede die Boeing prototipe vernietig is in 'n vliegongeluk. Later was daar nog 217 eenhede gebou as model B-18A, met 'n haaiagtige tipe neus waar die bombardier se posisie vorentoe geskuif het oor diė van die neus skutter. Twintig van die B-18A's is oorgeplaas na die Koninklike Kanadese Lugmag, wat hulle die Digby genoem het.

Gedurende die winter van 1939/40 was meer as eenhonderd B-18A's opgegradeer na B-18B: spesialis radio toerusting vir maritieme gebruik is in die vliegtuie geinstalleer. Die B-18B's is gebruik vir patrollie togte aan die Amerikaanse ooskus om Duitse U-bote te vind en hulle posisies te rapporteer. Toe Amerika tot die Tweede Wêreldoorlog toegetree het was die B-18 Bolo op daardie stadium die bomwerper wat in die grootste getalle buite Amerikaanse grense ontplooi was.

Baie B-18's was vernietig by Pearl Harbor op 7 Desember 1941 na die Japanese aanval en vroeg in 1942 het meer gevorderde bomwerpers die B-18 vervang as die voorslag bomwerper. Die meeste B-18's is toe gebruik as transportvliegtuie, vir die opleiding van valskermsoldate of opgradeer na B-18B modelle.

Tegniese besonderhede

[wysig | wysig bron]
Besonderhede van die Douglas B-18 Bolo:
Item Statistiek
Aantal motors 2
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Wright R-1820 Cyclone‎ 9-silinder stermotors
Kraglewering per motor 1,000 perdekrag
Vlerkspan 27,28 m
Lengte 17,63 m
Hoogte 4,62 m
Vlerkoppervlakte 89,65 m2
Maks. opstygmassa 12 563 kg
Maks. snelheid 346 km/h
Operasionele hoogte 7 285 m
Togafstand: 1 931 km
Klimvermoë 3 048 m in 9 minute 54 sekondes
Bewapening Een 7.62 mm masjiengeweer in die neus, rug en onder die romp

bomvrag van 2 951 kg.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]