Dragonder

Berede Russiese dragonder gewapen met 'n infanterie langgeweer, c. 1710.

Dragonders was oorspronklik 'n klas berede infanterie, wat perde vir beweeglikheid gebruik het, maar afgeklim het om te voet te veg. Van die vroeë 17de eeu af is dragonders toenemend ook as konvensionele ruiters aangewend en opgelei vir gevegte met swaarde en vuurwapens van perd af.[1] Terwyl hulle gebruik teruggaan na die laat 16de eeu, is dragonder-regimente gedurende die 17de en vroeë 18de eeue in die meeste Europese leërs gevestig; hulle het groter beweeglikheid as gewone infanterie verskaf, maar was baie goedkoper as kavallerie.

Die naam is na bewering afgelei van 'n tipe vuurwapen, 'n dragon genoem, wat 'n handwapenweergawe van 'n donserbus was, gedra deur dragonders van die Franse leër.[2][3] Die titel is in moderne tye deur 'n aantal gepantserde of seremoniële berede regimente behou.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Carman 1977, p. 48.
  2. ↑ "Dragoon". Oxford English Dictionary. A kind of carbine or musket.
  3. ↑ "took his name from his weapon, a species of carbine or short musket called the dragon" ( "Dragoon". Encyclopædia Britannica (11de) 8. (1911). Cambridge University Press. )