Elektroniese komponent
'n Elektroniese komponent is 'n basiese elektroniese element wat gewoonlik in 'n diskrete vorm verpak word met twee of meer verbindingsdrade of metaalgeleiers. Die komponente is bedoel om aanmekaar verbind te word, gewoonlik deur soldeerwerk op 'n gedrukte stroombaan om 'n elektroniese stroombaan te skep wat 'n besondere funksie verrig (byvoorbeeld 'n versterker, radio-ontvanger of 'n ossilator). Komponente kan een-een verpak word (resistor, kapasitor, transistor, diode ens.) of in meer of minder komplekse groeperinge in geïntegreerde stroombane (operasionele versterkers, resistor-roosters, logiese hekke ens.)
Dikwels word elektroniese komponente meganies gestabiliseer, die isolasie-eienskappe verbeter en beskerm teen omgewingsfaktore deur dit in 'n hars te omhul.
Komponente kan passief of aktief wees:
- Passiewe komponente is daardie komponente wat nie 'n versterking of rigtingsgebondenheid het nie.[1] In die elektroniese bedrywe word na hul verwys as elektriese elemente of elektriese komponente.
- Aktiewe komponente is daardie wat versterking of rigtingsgebondenheid het. Hulle sluit halfgeleiertoestelle en termioniese kleppe (vakuumbuise) in.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Young EC, The Penguin Dictionary of Electronics, Penguin Books, 1988
