Erebos

Erebos (Grieks: Ἔρεβος; "diep skadu of donkerte") was in die Griekse mitologie die seun van die heel eerste god, Chaos, die leegte waaruit die heelal ontstaan het. Hy was die verpersoonliking van die duisternis en skaduwee. Hy word dikwels beskou as deel van die onderwêreld en daarom word sy naam ook genoem saam met dié van Tartaros en Hades.

Mite

[wysig | wysig bron]

Volgens Hesiodus se Teogonie is Erebos sonder geslagsgemeenskap uit Chaos gebore,[1] nes Nyx, Eros, Tartaros en Gaia.

Hy en sy suster Nyx het saam die volgende kinders gehad: Hemera (Dag), Eter (Lug), Ker (die Dood), Oneiroi (Drome), Hipnos (Slaap), sy tweelingbroer Tanatos (die Dood), Momus (Satire), Geras (god van ouderdom), Nemesis (Wraak) en die bootsman Charon.[2] Volgens sommige mites is hy en Nyx ook die ouers van die skikgodinne.[3]

As ’n mitologiese plek

[wysig | wysig bron]

Erebos is later uitgebeeld as ’n streek van Hades, die onderwêreld.[2] Mense moes ná hul dood eers hierdeur reis en Charon het hulle dan oor die rivier Styx geneem, waarna hulle die land van die afgestorwenes betree het.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is merendeels vertaal uit die Engelse Wikipedia-artikel en:Erebus
  1. ↑ Hansen, p. 164.
  2. ↑ 2,0 2,1 Turner en Coulter, p. 170.
  3. ↑ Randall, p. 55.

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • William F. Hansen (2004). Handbook of Classical Mythology. ABC-CLIO.
  • Geoffrey H. Hartman (1987). The Unremarkable Wordsworth. University of Minnesota Press.
  • Mark P. O. Morford; Lenardon, Robert J. (1999). Classical Mythology. Oxford University Press.
  • Alice Elizabeth Sawtelle Randall (1896). The Sources of Spenser's Classical Mythology. Harvard University.
  • Patricia Turner; Coulter, Charles Russell (2001). Dictionary of Ancient Deities. Oxford University Press.