Rang | Geldeenheid | Simbool ISO 4217 |
% daaglikse aandeel (Des. 2015) |
---|---|---|---|
1 | Amerikaanse dollar | USD ($) | 87,0% |
2 | Euro | EUR (€) | 33,4% |
3 | Japannese jen | JPY (¥) | 23,0% |
4 | Pond sterling | GBP (£) | 11,8% |
5 | Switserse frank | CHF (CHF) | 8,6% |
6 | Kanadese dollar | CAD ($) | 5,2% |
7 | Australiese dollar | AUD ($) | 4,6% |
8 | Meksikaanse peso | MXN ($) | 2,5% |
9 | Chinese juan | CNY (¥) | 2,2% |
10 | Nieu-Seelandse dollar | NZD ($) | 2,0% |
11 | Sweedse kroon | SEK (kr) | 1,8% |
12 | Russiese roebel | RUB (₽) | 1,6% |
13 | Hongkong-dollar | HKD ($) | 1,4% |
14 | Noorse kroon | NOK (kr) | 1,4% |
15 | Singapoer-dollar | SGD ($) | 1,4% |
16 | Turkse lira | TRY (₺) | 1,3% |
17 | Suid-Koreaanse won | KRW (₩) | 1,2% |
18 | Suid-Afrikaanse rand | ZAR (R) | 1,1% |
19 | Brasiliaanse real | BRL ($) | 1,1% |
20 | Indiese roepee | INR (₹) | 1,0% |
Ander | 6,3% | ||
Totaal[n 1] | 200% |
Die euro (Cyrilliese alfabet: Евро, Griekse alfabet: Ευρώ, Lets: Eiro, Litaus: Euras, Maltees: Ewro, Sloweens: Evro; simbool: €, ISO-geldeenheidkode: EUR) is die geldeenheid van die Europese Ekonomiese en Monetêre Unie (EMU) – die sogenaamde Eurosone – en ná die Amerikaanse dollar die tweede belangrikste geldeenheid wêreldwyd.[3]
Die euro word deur die Europese Sentrale Bank in Frankfurt am Main beheer en is die wettige betaalmiddel in 20 van die 27 lande van die Europese Unie (EU). Die euro is daarbenewens die wettige geldeenheid van ses lande (Andorra, Kosovo, Monaco, Montenegro, San Marino en die Vatikaanstad) wat nie lidlande van die Europese Unie is nie.[4] Andorra, Monaco, San Marino en die Vatikaanstad slaan hul eie euromunte wat (teoreties) dwarsdeur die euro-area langs die munte van ander lande sirkuleer.[5] 'n Verdere vyf lande en twee monetêre gebiede het hulle munteenheid met 'n vaste wisselkoers aan die euro gekoppel. In Zimbabwe is die euro een van verskeie buitelandse geldeenhede wat onder meer vir internasionale transaksies in gebruik is.[6]
Alle bestaande lidlande van die Europese Unie (EU), wat aan sekere monetêre voorwaardes voldoen, mag by die eurostelsel aansluit. Nuwe lidlande van die EU is verplig om die euro in te voer, sodra hulle aan die voorwaardes voldoen. In Slowenië het die euro op 1 Januarie 2007 die Sloweense tolar vervang,[7] op 1 Januarie 2008 is die euro ingevoer in Malta[8] en Siprus,[9] op 1 Januarie 2009 in Slowakye,[10] op 1 Januarie 2011 in Estland,[11] op 1 Januarie 2014 in Letland,[12] op 1 Januarie 2015 in Litaue[13] en op 1 Januarie 2023 in Kroasië.[14]
Die euro is in die jaar 1999 as bankgeld en op 1 Januarie 2002 as "stoflike" betaalmiddel ingevoer. 'n Euro word verdeel in 100 sente (voorgestel deur die letter c). Daar is net een stel banknote ter waarde van 5, 10, 20, 50, 100, 200 en 500 euro beskikbaar, terwyl die muntstukke (1c, 2c, 5c, 10c, 20c, 50c, 1 € en 2 €) naas 'n identiese voorkant 'n nasionale agterkant het.[15] Vanaf 2013 is 'n tweede reeks banknote ingevoer, die sogenaamde "Europa"-reeks, maar gelyktydig is die geleidelike uitfasering van die 500 €-banknoot aangekondig.[16]
Behalwe vir die ekonomiese motiverings vir die instelling van die euro, was die skepping daarvan ook deels geregverdig as 'n manier om 'n nader gevoel van gesamentlike identiteit tussen Europese burgers te bevorder. Verklarings oor hierdie doelwit is byvoorbeeld gemaak deur Wim Duisenberg, Europese Goewerneur van die Sentrale Bank, in 1998,[17] Laurent Fabius, Franse Minister van Finansies, in 2000,[18] en Romano Prodi, President van die Europese Kommissie, in 2002.[19] Maar, 15 jaar na die instelling van die euro, het 'n studie geen bewyse gevind dat dit 'n positiewe invloed op 'n gedeelde gevoel van Europese identiteit gehad het nie (en geen bewys dat dit ook 'n negatiewe uitwerking gehad het nie).[20]
Die amptelike wisselkoers van die euro ten opsigte van die ou nasionale munteenhede is soos volg vasgestel:
Geldeenheid | Kode (ISO 4217) |
Wisselkoers[21] | Gevestig op | Opgelewer |
---|---|---|---|---|
Belgiese frank | BEF
|
40,3399 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Duitse mark | DEM
|
1,95583 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Estniese kroon | EEK
|
15,6466 | 13 Julie 2010 | 1 Januarie 2011 |
Finse markka | FIM
|
5,94573 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Franse frank | FRF
|
6,55957 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Griekse dragme | GRD
|
340,75 | 19 Junie 2000 | 1 Januarie 2001 |
Ierse pond | IEP
|
0,787564 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Italiaanse lira | ITL
|
1,936,27 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Kroatiese kuna | HRK
|
7,5345 | 10 Julie 2010 | 1 Januarie 2023 |
Letse lats | LVL
|
0,702804 | 9 Julie 2013 | 1 Januarie 2014 |
Litause litas | LTL
|
3,4528 | 23 Julie 2014 | 1 Januarie 2015 |
Luxemburgse frank | LUF
|
40,3399 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Maltese lira | MTL
|
0,4293 | 10 Julie 2007 | 1 Januarie 2008 |
Monegaskiese frank | MCF
|
6,55957 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Nederlandse gulden | NLG
|
2,20371 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Oostenrykse schilling | ATS
|
13,7603 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Portugese escudo | PTE
|
200,482 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
San Marinese lira | SML
|
1,936,27 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Sipriese pond | CYP
|
0,585274 | 10 Julie 2007 | 1 Januarie 2008 |
Slowaakse koruna | SKK
|
30,126 | 8 Julie 2008 | 1 Januarie 2009 |
Sloweense tolar | SIT
|
239,64 | 11 Julie 2006 | 1 Januarie 2007 |
Spaanse peseta | ESP
|
166,386 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Vatikaanse lira | VAL
|
1,936,27 | 31 Desember 1998 | 1 Januarie 1999 |
Beeld | Waarde | Afmetings (millimeter) |
Hoofkleur | Ontwerp | Drukkerkodeposisie | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Voorkant | Agterkant | Argitektuur | Eeu | ||||||
€5 | 120 × 62 | Grys | Klassiek | < 5de | Linker beeldrand[22] | ||||
€10 | 127 × 67 | Rooi | Romaans | 11–12de | 8:00-uur ster[23] | ||||
€20 | 133 × 72 | Blou | Goties | 12–14de | 9:00-uur ster[24] | ||||
€50 | 140 × 77 | Oranje | Renaissance | 15–16de | Regter beeldrand[25] | ||||
€100 | 147 × 82 | Groen | Barok & Rokoko | 17–18de | Regs van 9:00-uur ster[26] | ||||
€200 | 153 × 82 | Geelbruin | Tydperk van yster en glas | 19–20ste | Bo 7:00-uur ster[27] | ||||
€500 | 160 × 82 | Pers | Moderne 20ste eeu | 20–21ste | 9:00-uur ster[28] | ||||
Hierdie beelde is volgens skaal op 0,7 pixels per millimeter. |
Beeld | Waarde | Jaar | Afmetings (millimeter) |
Hoofkleur | Ontwerp | Drukkerkodeposisie | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Voorkant | Agterkant | Argitektuur | Eeu | |||||||
€5 | 2013 | 120 × 62 | Grys[30] | Klassiek[30] | < 5de[30] | Regs bo | ||||
€10 | 2014 | 127 × 67 | Rooi[30] | Romaans[30] | 11–12de[30] | Regs bo | ||||
€20 | 2015 | 133 × 72 | Blou[30] | Goties[30] | 12–14de[30] | Regs bo | ||||
€50 | 2017 | 140 × 77 | Oranje[30] | Renaissance[30] | 15–16de[30] | Regs bo | ||||
€100 | 2019 | 147 × 82 | Groen[30] | Barok & Rokoko[30] | 17–18de[30] | Regs bo | ||||
€200 | 2019 | 153 × 82 | Geelbruin[30] | Tydperk van yster en glas[30] | 19–20ste[30] | Regs bo | ||||
Hierdie beelde is volgens skaal op 0,7 pixels per millimeter. |
Enige land van die Eurosone mag spesiale muntstukke vrystel, wat in alle lande van die Eurosone geldig is.
Die invoering van die euro in 1999 het sonder probleme verloop en Griekeland (2000), Slowenië (2006), Malta (2007) Siprus (2007), en Slowakye (2008) het tot die eurosone toegetree. Sommige ekonome en politici soos die vroeëre Duitse Minister van Buitelandse Sake, Joschka Fischer (Groen Party), wys daarop dat die euro as geldeenheid eerder om politieke as om ekonomiese redes ingevoer is – met die hoofdoelwit van ekonomiese en politieke integrasie van die deelnemende EU-lidstate.[31] Enkele jare lank was die euro 'n stabiele geldeenheid vir ekonomieë met uiteenlopende strukture, sosiale en arbeidswetgewing en belastingtariewe. Dat nasionale reserwebanke die moontlikheid ontneem is om hul geldeenheid te re- of devalueer of staatsskuld deur 'n hoër inflasiekoers fakties te verminder, was aanvanklik geen probleem vir lidlande nie. Ander lande soos die Baltiese State het hulle munt aan die euro gekoppel en baie ekonomiese groei ervaar.
Eers later, ná die Beursineenstorting van 2008 het duidelik geword watter gevare 'n gemeenskaplike geldeenheid kan inhou sodra nie alle lidlande dieselfde ekonomiese en finansiële beleid volg nie.[32]
Die finansiële krisis in Griekeland, wat sy toetreding tot die Eurosone slegs met gemanipuleerde statistieke kon bewerkstellig aangesien dit nie werklik aan die vereiste kriteria voldoen het nie, het die Eurosone in 2009 in 'n eerste ernstige krisis gedompel. Met sy lidmaatskap was 'n drastiese interne devaluasie – die grootskaalse verlaging van lone, salarisse en pensioene met 'n gepaardgaande besuinigingsprogram – die enigste oplossing en die voorwaarde vir finansiële steun deur ander lidstate deur middel van lenings. Die ander land van die sgn. PIIGS Portugal, Ierland, Italië, Griekeland en Spanje wat ook groot staatskulde gehad het het ook probleme gekry. Spekulasie teen hulle obligasies het hulle rentes doen styg, maar in 2012 het Mario Draghi die Europese Sentrale Bank tot lender of last resort verklaar. Hij begin om meer euros te druk en daarmee die obligasies op te koop. Dit het die krisis besweer.[33] In Griekeland wat nooit die euro losgelaat het nie, het dit langer geduur en die IMF het lenings moet verstrek. Die besuinigings het die land in 'n diep krisis gestort maar die land is in 2023 terug op sy bene.[34]
Die eurokrisis het die euro se geloofwaardigheid baie geskaad. Lande soos Tsjechië het van hulle planne om tot die eurosone toe te tree afgesien, maar nie die drie Baltiese state nie wat teenstelling tot die PIIGS kleine staatskulde het. Estland tree toe tot die eurosone in 2011 wanneer die kritiek op die euro die luidste is[35]en Letland en Litoue volg later (in 2014 en 2015). Hulle het hoegenaamd geen probleme nie en gee minder geld uit om hulle rentes op die staatskuld te betaal.
In die jare ná die krisis het die ECB 'n baie belangriker rol gaan speel in die ekonomie van Europa en die wêreld. In 2023 word 50% van die invoer en uitvoer in die wêreld in Ameriaanse dollars betaal, met die Euro op die tweede plek met 42%.[36] Om die ekonomiese probleme wat deur die coronavirus veroorsaak is te help oplos het die EU selfs besluit om self skulde te gaan maak. Hulle het besluit 'n herstel en stimuleerfonds van €2.264,3 miljard te skep om die ekonomieë weer op gang te bring.[37] Dit sou sonder die euro se herstelde geloofwaardigheid nie moontlik gewees het nie. Op 1 Januarie 2023 het ook Kroasië besluit om tot die eurosone toe te tree. Bulgarye het planne om hulle op 1 Januarie 2024 te volg,
The euro is far more than a medium of exchange. It is part of the identity of a people. It reflects what they have in common now and in the future.
Thanks to the euro, our pockets will soon hold solid evidence of a European identity
The euro is becoming a key element in peoples sense of shared European identity and common destiny.
Wikimedia Commons bevat media in verband met Euro. |