Europa (mitologie)

Europa
Fenisiese prinses
Europa se ontvoering deur Zeus.
Europa se ontvoering deur Zeus.
Naam Europa
Blyplek Kreta
Man Asterion, Zeus
Ouers Agenor en Telefassa, of Feniks en Perimede
Sibbes Kadmus, Siliks, Feniks
Kinders Minos, Radamantis, Sarpedon, Kreta, Dodon, Alagonië, Karnus

Europa (Grieks: Εὐρώπη) was in die Griekse mitologie ’n Fenisiese prinses van antieke Griekse oorsprong en die moeder van koning Minos van Kreta. Die kontinent Europa en een van Jupiter se mane is na haar genoem. Die mite oor haar ontvoering deur Zeus in die vorm van ’n bul was ’n Kretensiese verhaal. Soos die klassikus Károly Kerényi uitwys: Die meeste van die liefdesverhale oor Zeus se oorsprong lê in meer antieke stories wat sy huwelike met godinne beskryf. Dit kan veral gesê word van die storie van Europa."[1]

Die vroegste letterkundige verwysing na Europa is in die Ilias, wat vermoedelik in die 8ste eeu v.C. geskryf is.[2] Die oudste vaasskildery wat vir seker as Europa geïdentifiseer is, dateer van die middel 7de eeu v.C.[3]

Mite

[wysig | wysig bron]
Die ontvoering van Europa deur Rembrandt, 1632.

Europa is gewoonlik die dogter van Agenor, die Fenisiese koning van Tirus. Die Dictionary of Classical Mythology verduidelik dat Zeus op Europa verlief was en besluit het om haar te ontvoer en verkrag (wat naby verwant is in Griekse mites).[4] Hy het homself in 'n mak wit bul verander en tussen haar pa se beeste gaan staan. Terwyl Europa en haar helpers blomme gepluk het, het sy die bul gesien, oor sy sye gestreel en eindelik op sy rug geklim.

Zeus het van die geleentheid gebruik gemaak; hy het na die see gehardloop en, met haar op sy rug, na die eiland Kreta geswem.

Hy het toe sy ware indentiteit onthul en Europa het die eerste koningin van Kreta geword. Zeus het vir haar 'n halsband gegee wat deur Hefaistos gemaak is.[5] Hy het die vorm van die wit bul later in die sterre herskep, en dit is nou bekend as die sterrebeeld Bul.

Die Romeine het ook die mitologie van die Raptus, of Die ontvoering van Europa, oorgeneem en Zeus met hulle god Jupiter vervang.

Nadat Europa die lewe aan drie van Zeus se seuns geskenk het, is sy getroud met koning Asterion.[6]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Kerenyi, Karl, 1951. The Gods of the Greeks (Thames and Hudson) p. 108
  2. ↑ Pierre Vidal-Naquet, Le monde d'Homère, Perrin 2000:19; M.I. Finley, The World of Odysseus, (1954) 1978:16 sê "die jare tussen 750 en 700 v.C., of ’n bietjie later".
  3. ↑ Walter Burkert, Greek Religion (1985) I.3.2, nota 20.
  4. ↑ 1912–1996., Grimal, Pierre (1991). The Penguin dictionary of classical mythology. Kershaw, Stephen. ([Abridged ed.] uitg.). Londen, Engeland: Penguin Books. ISBN 0140512357. OCLC 25246340.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  5. ↑ Hesiodic papyrus fragments 19 and 19A Geargiveer 22 Desember 2021 op Wayback Machine of the Catalogue of Women from the third century AD.
  6. ↑ M. L. West (23 Oktober 1997). The East Face of Helicon: West Asiatic Elements in Greek Poetry and Myth. Oxford University Press. pp. 452–. ISBN 978-0-19-159104-4.

Skakels

[wysig | wysig bron]