Fenoksimetielpenisillien

Fenoksimetielpenisillien

Fenoksimetielpenisillien, ook bekend as penisillien V, is 'n antibiotikum wat nuttig is vir die behandeling van 'n aantal bakteriese infeksies. Dit word spesifiek gebruik vir die behandeling van strepkeel, middeloorontsteking (otitis media) en sellulitis. Dit word ook gebruik om te verhoed dat rumatiekkoors en ander infeksies vorm na die verwydering van die milt. Dit word per mond toegedien.[1]

Newe-effekte sluit diarree, naarheid, en allergiese reaksies en anafilakse in. Dit word nie aanbeveel vir diegene met 'n geskiedenis van penisillienallergie nie. Dit is relatief veilig vir gebruik tydens swangerskap. Dit is 'n penisillien in die betalaktam familie van medikasie. Dit lei gewoonlik tot die dood van die bakterieë waarteen dit toegedien word.

Fenoksimetielpenisillien is die eerste keer in 1948 vervaardig.[2] Dit is op die WGO se Lys van noodsaaklike medisyne, die mees doeltreffende en veilige medisyne wat nodig is in 'n stelsel van gesondheidsorg.[3] Dit is ook beskikbaar as 'n generiese medikasie.[4] Die groothandelkoste in die ontwikkelende wêreld is VS$ 0.05 tot 0.96 per dag.[5] In die Verenigde State kos 'n behandelingskursus minder as VS$ 25.[6]

Dit is minder aktief as bensielpenisillien (penisillien G) teen gram-negatiewe bakterieë.[7][8] Fenoksimetielpenisillien het 'n spektrum van antimikrobiese aktiwiteit teen gram-positiewe bakterieë wat soortgelyk is aan dié van bensielpenisillien en 'n soortgelyke werkingsaksie, maar is aansienlik minder aktief as bensielpenisillien teen gram-negatiewe bakterieë.

Fenoksimetielpenisillien is meer suurstabiel as bensielpenisillien, wat toelaat dat dit mondelings geneem kan word.

Dit is nie aktief teen betalaktamase-vervaardigende bakterieë, wat baie stamme van stafillokokke insluit, nie.[9]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ WHO Model Formulary 2008 (PDF). World Health Organization. 2009. p. X. ISBN 9789241547659.
  2. ↑ Greenwood, David (2008). Antimicrobial Drugs: Chronicle of a Twentieth Century Medical Triumph (in Engels). OUP Oxford. p. 121. ISBN 9780199534845.
  3. ↑ WHO EML (Lys van Noodsaaklike Medisyne).
  4. ↑ https://www.drugs.com/monograph/penicillin-v.html.
  5. ↑ "Penicillin, Phenoxymethyl". International Drug Price Indicator Guide. Besoek op 8 Desember 2016.[dooie skakel]
  6. ↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 95. ISBN 9781284057560.
  7. ↑ Garrod, L. P. (1960). "Relative Antibacterial Activity of Three Penicillins". British Medical Journal (5172): 527–29.
  8. ↑ Garrod, L. P. (1960). "The Relative Antibacterial Activity of Four Penicillins". British Medical Journal (5214): 1695–6.
  9. ↑ http://dailymed.nlm.nih.gov/dailymed/drugInfo.cfm?id=645.


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.