'n Fjell (van Oudnoors fell, fjall, "berg")[1] is 'n hoë en dorre landskapskenmerk, soos 'n bergreeks of 'n moor-bedekte berg. Die term word dikwels gebruik in Fennoscandia, die Eiland Man, dele van Noord-Engeland en Skotland.
Die Engelse woord fell kom uit die Ou Noorse fell en fjall (beide vorms het bestaan). Dit is in ooreenstemming met die Deense fjeld, Faroese fjall en fjøll, Yslands fjall en fell, Noorse fjell met dialekte fjøll, fjødd, fjedd, fjedl, fjill, fil(l) en fel,[2] en Sweedse fjäll, almal verwys na berge wat bo die boomlyn styg.[3]