Frankokrasie
Deel van 'n reeks oor die |
|---|
| Geskiedenis van Griekeland |
 |
| Griekse Bronstydperk |
| Egeïes • Helladies • Sikladies • Minoïes • Miceens |
| Antieke Griekeland |
| Donker eeue • Argaïes • Klassiek • Hellenisties • Romeins |
| Middeleeuse Griekeland |
| Bisantyns • Frankies en Latyns • Ottomaans |
| Moderne Griekeland |
Die Frankokrasie (Grieks: Φραγκοκρατία, Frankokratia, regering deur die Franke), ook bekend as die Latinokrasie (Λατινοκρατία, regering deur die Latyne) is die tydperk in die Griekse geskiedenis ná die Vierde Kruistog (1204) toe ’n paar hoofsaaklik Franse en Italiaanse state gestig is op die terrein van die Bisantynse Ryk.
Die term kom van die feit dat die Ortodokse Grieke die Wes-Europese Katolieke "Latyne" of "Franke" genoem het. Die duur van die "Frankokrasie" verskil van gebied tot gebied: die politieke situasie was baie plofbaar terwyl die Frankiese state verdeel en van eienaarskap verwissel het; in baie gevalle is hulle deur Griekse opvolgerstate teruggewen.
Die einde van die "Frankokrasie" het aangebreek met die verowering van die gebied deur die Ottomaanse Ryk in die 14de tot 16de eeu, wat gelei het tot die "Turkokrasie" (Ottomaanse Griekeland).
