Geneefse konvensies

Ontwikkeling van die Geneefse konvensies vanaf 1864 tot 1949

Die Geneefse Konvensies bestaan uit vier verdrae wat in Genève, Switserland saamgestel is om die standaarde vir internasionale reg rondom menslikheidskwessies. Die konvensies was grootliks die resultaat van Henri Dunant se pogings, gemotiveer deur die gruwels van oorlog wat hy tydens die Slag van Solferino aanskou het.

Beskuldigings van skendings van die Geneefse Konvensies deur nasies wat die verdrae onderteken het word voor die Internasionale Geregshof te Den Haag ter tafel gelê.

  • Die konvensies en hulle ooreenkomste is as volg:
  • Eerste Geneefse Konvensie vir die Verbetering van die Toestand van die Gewondes en Siekes in Gewapende Magte ter velde (eers in 1864 aanvaar, laaste wysiging in 1949)
  • Tweede Geneefse Konvensie vir die Verbetering van die Toestand van Gewondes, Siekes en Drenkeling lede van Gewapende Magte ter See (eers in 1949 aanvaar, opvolger van die Den Haag Konvensie X van 1907)
  • Derde Geneefse Konvensie met betrekking tot die Behandeling van Krygsgevangenes (eers in 1929 aanvaar, laaste wysiging in 1949)
  • Vierde Geneefse Konvensie met betrekking tot die Beskerming van Burgerlikes ten Tye van Oorlog (eers aanvaar in 1949, en deels gebaseer op die Den Haag Konvensie IV van 1907)

Verder is daar twee bykomende protokolle tot die Geneefse Konvensie:

  • Protokol I (1977): Protokol Bykomend tot die Geneefse Konvensies van 12 Augustus 1949, met betrekking tot die Beskerming van die Slagoffers van Internasionale Gewapende Konflikte.
  • Protokol II (1977): Protokol Bykomend tot die Geneefse Konvensies van 12 Augustus 1949, met betrekking tot die Beskerming van Slagoffers van Nie-Internasionale Gewapende Konflikte.

Die aanvaarding van die Eerste Konvensie is deur die stigting van die Internasionale Komitee van die Rooi Kruis in 1863 voorafgegaan. Die teks kan gelees word in die Voornemens van die Geneefse Internasionale Konferensie.

Al vier konvensies is laas in 1949 hersien en bekragtig, gebaseer op vorige hersienings en deels op sommige van die Den Haag Konvensies van 1907; daar word na die stel verwys as die Geneefse Konvensies van 1949 of eenvoudig die Geneefse Konvensies. Latere konferensies het voorwaardes bygevoeg wat sekere metodes van oorlogvoering verbied en burgeroorloë aanspreek. Bykans 200 lande van die wêreld is ondertekanaars tot die verdrae in soverre hulle hierdie konvensies bekragtig het.

Daar bestaan ook ander konvensies met die Geneefse naam en moet nie met bogenoemde verwar word nie.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]