Germanicus

Germanicus Julius Caesar
Borsbeeld van Germanicus
Borsbeeld van Germanicus
Eggenoot Agrippina die ouere
Kinders Nero Caesar
Drusus Caesar
Caligula
Agrippina die jongere
Julia Drusilla
Julia Livilla
Vader Nero Claudius Drusus
Moeder Antonia Minor
Gebore 24 Mei 15 v.C., Rome, Italië, Romeinse Ryk
Oorlede 10 Oktober 19 n.C., Antiochië, Sirië, Romeinse Ryk (op 33)
Begrawe Mausoleum van Augustus, Rome

Germanicus Julius Caesar (24 Mei 15 v.C. - 10 Oktober 19) was 'n generaal van die Romeinse Ryk. Hy is in Rome, hedendaagse Italië gebore. Hy was Nero Claudius Drusus na sy pa, of Tiberius Claudius Nero na sy oom vernoem. Hy ontvang die titel Germanicus in 9 v.C., nadat dit postuum aan sy pa ter ere van sy oorwinnings in Germanië toegeken is.

Cassius Dio meld dat Germanicus 'n man was van die mees treffende fisiese skoonheid en eweneens edelste gees, en dat hy opvallend was vir sy verfyndheid sowel as sy daadkrag. Al was hy die dapperste teen die vyand, was hy buitengewoon sagmoedig jeens sy landgenote; en terwyl hy as bevelvoerder die grootste mag gehad het, het hy sy ambisies op die beskeie vlak van swakkeres gehou. Hy het hom nooit onderdrukkend teenoor sy onderdane, of op enige laakbare wyse teenoor Tiberius of met jaloesie teenoor Drusus (Tiberius se seun) gedra nie. Kortom was hy een van die min manne van alle tye wat nie teen die voorbestemming wat hul beskore was gesondig het, óf daardeur vernietig is nie. Alhoewel hy by etlike geleenthede die keiserlike mag kon inpalm, het hy geweier om dit te doen, ten spyte daarvan dat die soldate, en benewens ook die mense en die senaat hom dit sou vergun het.[1]

Met die dood van Germanicus was Keiser Tiberius en sy ma Livia baie bly, maar al die ander mense was diep bedroef. Sy dood het te Antiogië plaasgevind deur middel van 'n komplot wat deur Piso en Plancina gevorm is. Begrawe mensbeendere is in sy woonhuis gevind, en loodplate met vloeke en sy naam daarop is ook aan die lig gebring terwyl hy nog gelewe het.[1] Dit is eindelik geoordeel dat gif die middel was om hom uit die weg te ruim weens die toestand van sy liggaam, en dié is in die Forum ingebring en aan almal voorgehou en uitgestal. Piso het later na Rome teruggekeer en is deur Tiberius self voor die senaat gedaag op aanklag van moord, en het hierdeur gepoog om homself te distansieer van die agterdog dat hy, Tiberius, die aanstigter daarvan was. Piso het egter uitstel van sy verhoor bekom en die respyt benut om selfmoord te pleeg.[1]

Germanicus het by sy dood drie seuns nagelaat, wat in die testament van Augustus elk die naam Caesar toegeken is. Die oudste hiervan, Nero (nié die latere keiser nie), het omtrent hierdie tyd die toga virilis aangeneem. Volgens Cassius Dio het Tiberius tot op hierdie tydstip baie uitstekende dinge gedoen en slegs enkele foute begaan; maar nou, toe hy nie meer vir Germanicus as mededinger gehad het nie, omgeslaan na presies die teenoorgestelde van sy vorige optrede.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Cassius Dio, Romeinse Geskiedenis, Boek LVII