Grafiese notasie

Grafiese notasie is die verteenwoordiging van musiek deur die gebruik van visuele simbole buite die gebied van die tradisionele musieknotasie. Grafiese notasie het in die 1950's ontwikkel en dit word gewoonlik saam met tradisionele musieknotasie gebruik.[1] Komponiste gebruik grafiese notasie dikwels in eksperimentele musiek, waar standaardnotasie ondoeltreffend kan wees.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

’n Algemene aspek van grafiese notasie is die gebruik van simbole om inligting aan die voordragkunstenaar oor te dra oor die manier waarop die stuk musiek voorgedra moet word. Hierdie simbole het in die werke van avant-garde-komponiste soos Roman Haubenstock-Ramati, Mauricio Kagel, György Ligeti (Artikulation), Krzysztof Penderecki, Karlheinz Stockhausen en Iannis Xenakis begin voorkom, sowel as in die werke van eksperimentele komponiste soos Earle Brown, John Cage, Morton Feldman en Christian Wolff gedurende die 1950's en 1960's.

Nadat Cornelius Cardew as Stockhausen se assistent gewerk het, het hy aan ’n groot grafiese partituur begin werk, wat hy Treatise genoem het. Die stuk bestaan uit 193 bladsye uiters abstakte simbole. Die partituur self is byna ’n kunswerk in eie reg.

In 2008 het Theresa Sauer ’n versameling grafiese partiture deur komponiste vanuit meer as vyftig lande saamgestel,[2] wat toon hoe algemeen dit geword het.

Voorbeelde van grafiese notasie

[wysig | wysig bron]
  • Grafiese partiture, waar die musiek deur simbole en illustrasies verteenwoordig word:
    Hans-Christoph Steiner se partituur vir Solitude, geskep met Pure Data se datastrukture.

Hierdie notasie kan, soos musiek op tradisionele notebalke, ’n tyd-toonhoogte grafiese stelsel wees. In die voorbeeld hierbo, word tyd nog steeds verteenwoordig deur van links na regs te lees.

  • Lynbalke wat relatiewe toonhoogte toon, met die werklike toonhoogtes wat tydens die uitvoering bepaal word.
  • Gewysigde notasie soos in George Crumb se werk[3] gesien kan word waar hy tradisionele notasie gebruik, maar die musiek op ’n grafiese of nietradisionele manier, soos in spirale of sirkels, op die bladsy uiteensit.[4]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Pryer, Anthony. "graphic notation."
  2. ↑ Sauer, Theresa.
  3. ↑ http://www.upenn.edu/almanac/v46/n06/CrumbSpiral.gif
  4. ↑ http://lens.lib.uchicago.edu/?hreciid=%7Clibrary/marc/uc%7C2060598[dooie skakel]

Verdere leeswerk

[wysig | wysig bron]
  • Cage, John en Alison Knowles (1969). Notations. New York: Something Else Press.
  • Lieberman, David 2006. Game Enhanced Music Manuscript. In GRAPHITE '06: Verrigtinge tydens die 4e Internasionale konferensie oor rekenaargrafika en interaktiewe tegnieke in Australasië en Suidoos-Asië, ACM Press, Melbourne, Australië, 245 – 250.
  • Sauer, Theresa (2009). Notations 21. New York: Mark Batty Publisher. ISBN 978-0-9795546-4-3
  • David Schidlowsky (red.) (2011) Musikalische Grafik—Graphic Music: León Schidlowsky. Berlyn: Wissenschaftlicher Verlag. ISBN 978-3-86573-620-8.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]