Groen tee

Die blare van die Camellia sinensis teestruik.
Die voorkoms van groen tee in drie verskillende stadiums (van links na regs): die ingewande blare, die droë blare en die vloeistof.

Groen tee is 'n warm drank wat uit die blare van die teestruik Camellia sinensis berei word. In vergelyking met swarttee, ondergaan groen tee minimale oksidasie.[1] Groen tee is oorspronklik in Oos-Asië (veral Japan en China) verbruik maar word in die Westerse wêreld toenemend gewild. Omdat die blare nie geoksideer is nie, het groen tee meer polifenole (veral epigallokatekiengallaat of EGCG).

Groot verskeidenheid groen tee bestaan, wat verskil op grond van die verskeidenheid van C. sinensis gebrui, groeitoestande, tuinboumetodes, produksieverwerking en tyd van oes. Alhoewel daar aansienlike navorsing gedoen is oor die moontlike gesondheidseffekte van die gebruik van groen tee gereeld, is daar min bewyse dat die drink van groen tee enige effek op gesondheid het. Gewone groen tee is 99,9% water, bied 1 kalorie per 100 ml bedien, het geen beduidende nutriëntinhoud nie en bevat kafeïen. Alhoewel talle eise vir die gesondheidsvoordele van groen tee gemaak is, het kliniese navorsing nie beslissende bewys van enige effekte nie.[2]

Groei, oes en verwerking

[wysig | wysig bron]
Rol van groen tee na stoom

Groen tee word op verskillende maniere verwerk en gegroei, afhangende van die tipe groen tee. As gevolg van verskillende metodes bepaal dit die aroma en smaak. Die groeitoestande kan afgebreek word in twee basiese tipes - dié wat in die son gegroei het en die wat onder die skaduwee gegroei het. Die groen teeplante word in rye gekweek wat gesnoei word op 'n gereelde wyse en word in die algemeen drie keer per jaar geoes. Die eerste oes vind plaas in die laat April tot vroeg in Mei. Die tweede oes vind gewoonlik van Junie tot Julie plaas en die derde pluk vind einde Julie tot vroeg in Augustus plaas. Soms sal daar ook 'n vierde oes wees. Dit is die eerste oes in die lente wat die beste gehalte blare bring, met hoër pryse wat ooreenstem.

Kanker

[wysig | wysig bron]

Daar is geen beslissende bewyse dat groen tee help om kanker in mense te voorkom of te behandel nie.[3] In oorsig van bestaande studies is die gevolgtrekking dat hoewel suggestiewe bewyse bestaan het, daar is nie 'n duidelike aanduiding van voordeel nie.[4]

Produksie

[wysig | wysig bron]

In 2013 was die wêreldwye produksie van groen tee ongeveer 1,7 miljoen ton, met 'n voorspelling om teen 2023 te verdubbel in volume.[5] Sedert 2015 het China 80% van die wêreld se groen teemark voorsien, wat gelei het tot die groei van groen tee met 9% per jaar, terwyl 325,000 ton in 2015 uitgevoer word. In 2015 was die VSA die grootste invoerder van Chinese groen tee (6 800 ton), 'n toename van 10% in 2014 en Brittanje het 1,900 ton ingevoer, 15% meer as in 2014.[6]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Sen, D.S., 2015. Green tea vs. Black tea – besoek op 2de April 2015 (en)
  2. ↑ "Green tea". National Center for Complementary and Integrative Health, US National Institutes of Health. September 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2020. Besoek op 12 Augustus 2018.
  3. ↑ Boehm K, Borrelli F, Ernst E, et al. (2009). "Green tea (Camellia sinensis) for the prevention of cancer". Cochrane Database Syst Rev (Systematic review) (3): CD005004. doi:10.1002/14651858.CD005004.pub2. PMID 19588362.
  4. ↑ Johnson R, Bryant S, Huntley AL (Desember 2012). "Green tea and green tea catechin extracts: an overview of the clinical evidence". Maturitas (Review). 73 (4): 280–7. doi:10.1016/j.maturitas.2012.08.008. PMID 22986087. In conclusion, whilst there is a considerable body of evidence for green tea with some of it suggesting a positive effect, it is difficult to be definitive as to its health benefits.
  5. ↑ World tea production and trade: Current and future development. FAO Intergovernmental Group on Tea, Food and Agriculture Organization, United Nations (2015). URL besoek op 15 November 2017.
  6. ↑ Mingjie W; Yue T (31 Mei 2016). "Why tea is Chinese to a tee" (in Engels). World News, The Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Januarie 2019. Besoek op 15 November 2017.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]