Habitatverlies is die proses waardeur 'n natuurlike habitat nie in staat word om sy inheemse spesies te ondersteun nie. Die organismes wat voorheen die terrein bewoon het, is verplaas of dood, waardeur biodiversiteit en spesies-volopheid verminder word.[1][2] Habitatverlies is die hoofoorsaak van biodiversiteitverlies.[3] Fragmentasie en verlies van habitat het een van die belangrikste onderwerpe van navorsing in ekologie geword, aangesien dit groot bedreigings vir die voortbestaan van bedreigde spesies is.[4]
Pogings om habitatverlies aan te spreek is in internasionale beleidsverpligtinge beliggaam deur Sustainable Development Goal 15 "Life on Land" en Sustainable Development Goal 14 "Life Below Water". Alhoewel, die Verenigde Nasies Omgewingsprogram se verslag oor "Making Peace with Nature" wat in 2021 vrygestel is, het bevind dat die meeste van hierdie pogings nie hul internasionaal ooreengekome doelwitte bereik het nie.[6]
Barbault, R. and S. D. Sastrapradja. 1995. Generation, maintenance and loss of biodiversity. Global Biodiversity Assessment, Cambridge Univ. Press, Cambridge pp. 193–274. ISBN 9780521564816
Cincotta, R.P., and R. Engelman. 2000. Nature's place: human population density and the future of biological diversity. Population Action International. Washington, D.C.
Kauffman, J. B. and D. A. Pyke. 2001. Range ecology, global livestock influences. In S. A. Levin (ed.), Encyclopedia of Biodiversity 5: 33–52. Academic Press, San Diego, CA.