Hamiltoniese meganika is 'n teorie wat ontwikkel het as 'n herformulering van klassieke meganika en dit voorspel dieselfde uitkomste as nie-Hamiltoniese-klassieke meganika. Dit maak gebruik van 'n ander wiskundige formalisme en het 'n meer abstrakte begrip van die teorie verskaf. Histories was dit 'n belangrike herformulering van klassieke meganika, wat later bygedra het tot die formulering van statistiese meganika en kwantummeganika.
Hamiltoniese meganika was eerste geformuleer deur William Rowan Hamilton in 1833 vanaf Lagrange-meganika, 'n vorige herformulering van klassieke meganika in 1788 deur Joseph Louis Lagrange. Hamiltoniese meganika en Lagrange-meganika vorm saam die twee hoof vertakkings van analitiese meganika.