Hekate

Hekate

Hekate (Grieks: Ἑκάτη, Hekátē) is die godin van toorkuns, kruispaaie, heksery, towery, spoke en nekromansie in antieke Griekse godsdiens en mites. Sy was die dogter van Perses en Asteria (tweelingsuster van Leto). Hekate was 'n lid van die derde generasie Titane, maar sy het haar by Zeus en sy broers en susters geskaar tydens die Titanestryd. As sodanig is sy vereer deur Zeus: Hy het haar toegelaat om op aarde, in die lug en in die onderwêreld werksaam te wees.

Hekate, 'n nagtelike figuur, het dikwels in ondergrondse grotte of in die onderwêreld self gewoon. Sy is dikwels as 'n huishoudelike godheid aangeroep om hulp te verleen om bose geeste af te weer. Hekate het Demeter bygestaan in haar soektog na haar dogter Persefone nadat Hades Persefone ontvoer het. Hekate het Demeter gehelp deur haar pad in die nag met haar vlammende fakkels te verlig. Daarna het sy gereeld as 'n metgesel van Persefone gedien en by haar aangesluit op haar jaarlikse reis na en van die doderyk. Later is Hekate uitgebeeld as 'n vrou met drie koppe, wat vermoedelik die verlede, hede en toekoms verteenwoordig. Vroue wat van vorm kon verander en vermoedelik mans verlei en hulle geëet het (genoem empousai in Engels), was haar dienaars. Hierdie wesens was 'n spesie mensvretende monsters wat vampieragtig in voorkoms was, met een been van soliede brons en die ander been was dié van 'n donkie. Hekate, wat dikwels met die godinne Artemis en Selene geïdentifiseer is, het gedien as 'n verteenwoordiger van die oesmaan.

Haar voorkoms was die van 'n reusagtige vrou, met fakkels en 'n swaard. Haar hare en voete was slange en haar oortog is gekenmerk deur die geluid van donderslae, vreemde gille en skreeugeluide, asook die geblaf en getjank van honde.[1]

Sy is gewoonlik saam met Demeter en Persefone aanbid.

Bronne

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Berens, EM (2016) Myths and Legends of Ancient Greece and Rome, William Collins. ISBN 978-0-00-818055-3