Hemiool

'n Hemiool is 'n metriese variasie in die musiek.

In die barokstyl tree 'n hemiool gewoonlik op in 'n drietallige maat, soos in ${\displaystyle {\begin{matrix}3\\4\end{matrix}}}$ en omvat twee mate. In plek van te tel (1-2-3) - (1-2-3) tel mens (1 - e) - (2 - e) - (3 -e). Die twee ${\displaystyle {\begin{matrix}3\\4\end{matrix}}}$ mate word saamgeneem en vorm een ${\displaystyle {\begin{matrix}6\\8\end{matrix}}}$ maat. In barokmusiek is dit dikwels die laaste twee mate voor die einde.^[1] In die late middeleeue en vroeë renaissance is dit 'n baie populêre figuur, omdat die brevis op twee maniere onderverdeel kan word:

tempus perfectum cum prolatione minore 1 brevis = 3 semibrevi; 1 semibrevis= 2 minima

tempus imperfectum cum prolatione maiore 1 brevis = 2 semibrevi; 1 semibrevis = 3 minima

Die eerste onderverdeling het 1 brevis = 3 x 2 = 6, die andere het 1 brevis= 2 x 3 = 6.^[2] Beide omvat 6 minima, maar die nadruk val op andere tye. Guilliaume Dufay maak baie gebruik van hierdie afwiseling.

Verwysings

1. Robert Donington Baroque Music, Style and Performance, 1982, ISBN 0-393-30052-8
2. Reinhard Strohm, Bonnie Blackburn Music as Concept and Practice in the Late Middle Ages, 2001, ISBN 0-19-816205-7