Hibried

Hercules, ’n kruising tussen ’n leeu en tier.

In biologie is ’n hibried of kruising die nakomeling van twee diere of plante van verskillende rasse, variëteite, spesies of genera.[1]

Definisies

[wysig | wysig bron]

Dit kan met behulp van genetikaterminologie soos volg gedefinieer word:[2]

  • In ’n algemene sin is ’n hibried ’n sinoniem vir heterosigoties: ’n nakomeling wat ’n kruising is tussen twee geneties verskillende individue.
  • ’n Genetiese hibried het twee allele van dieselfde geen.
  • ’n Strukturele hibried is die resultaat van die versmelting van gamete wat verskillende strukture in minstens een chromosoom het weens strukturele abnormaliteite.
  • ’n Numeriese hibried is die resultaat van die versmelting van gamete wat chromosome met verskillende haploïede getalle het.
  • ’n Permanente hibried is wanneer net die heterosigotiese genotipe voorkom omdat alle homosigotiese kombinasies dodelik is.

Uit ’n taksonomie-oogpunt verwys die term hibried na:

  • nakomelinge wat ontstaan uit ’n kruising tussen twee dier- of plantspesies.[3]
  • Kruisings tussen twee verskillende subspesies binne ’n spesie (soos tussen die Bengaalse en die Siberiese tier) staan bekend as intraspesifieke hibriede. Hibriede tussen twee spesies binne ’n genus word soms ’n interspesifieke hibried genoem. Kruisings tussen verskillende genera (soos tussen ’n skaap en ’n bok) word ’n intergeneriese hibried genoem. Uiters seldsame kruisings tussen twee families (soos die tarentaalhibriede) het al plaasgevind.[4] Geen kruisings tussen verskillende ordes is bekend nie.
  • Die derde soort hibried bestaan uit kruisings tussen verskillende gemeenskappe, rasse of kultivars binne ’n enkele spesies. Dit word egter eerder kruisteelt genoem. Dit word dikwels in plant- en dierteling gebruik wanneer hibriede vervaardig en geselekteer word omdat hulle wenslike eienskappe het wat nie in die ouer-individue voorkom nie of inkonsekwent voorkom.

Soorte hibriede

[wysig | wysig bron]
'n "Sedonkie", 'n kruising tussen 'n sebra en 'n donkie.

Na gelang van die ouers is daar verskeie soorte hibriede:[5]

  • Enkelkruisinghibriede – uit die kruising van twee rasegte teelorganismes. Dit het ’n F1-generasie tot gevolg wat ’n F1-hibried genoem word (F1 is kort vir Filial 1, wat "eerste nakomeling" beteken). Die kruising tussen twee verskillende homosigotiese lyne het ’n F1-hibried tot gevolg wat heterosigoties is, met twee allele, een van elke ouer; een is gewoonlik dominant en die ander een resessief. Gewoonlik lyk die nakomelinge van die F1-generasie dieselfde.
  • Dubbelkruisinghibriede – uit die kruising van twee verskillende F1-hibriede.[6]
  • Drierigtingkruishibriede – uit die kruising van een ouer wat ’n F1-hibried is en een wat van ’n rasegte lyn is.[7]
  • Tripelkruishibriede – uit die kruising van twee verskillende drierigtingkruishibriede.
  • Bevolkingshibriede – uit plante of diere uit twee verskillende bevolkings.
  • Stabiele hibriede – ’n tuinbouterm wat gewoonlik verwys na ’n eenjarige plant wat, wanneer dit gekweek word in ’n monokultuur sonder enige stuifmeel van buite (soos ’n kweekhuis waarvan die lug gefiltreer word), nakomelinge tot gevolg sal hê wat tipies is wat betref die fenotipe; dus ’n rasegte organisme.[8]
  • Hibriedspesies – die resultaat van hibriedbevolkings wat hindernisse ontwikkel teen voortplanting met die ouerspesies deur middel van hibriedsoortvorming.[9]

Interspesifieke hibriede

[wysig | wysig bron]

Interspesifieke hibriede word geteel deur twee spesies te kruis, gewoonlik binne dieselfde genus. Die nakomelinge het eienskappe van albei ouers. Dié nakomelinge is dikwels steriel; dit verhoed die beweging van gene van een spesie tot ’n ander, en so bly albei spesies uniek.[10] Steriliteit word dikwels toegeskryf aan die verskillende getalle chromosome van die betrokke twee spesies – donkies het byvoorbeeld 62 chromosome, perde 64 en muile 63. Muile en ander steriele kruisings kan nie kiemkragtige gamete produseer nie omdat verskille in die chromosoomstruktuur die regte afparing en segregasie tydens meiose voorkom; kiemkragtige sperm- en eierselle kan dus nie gevorm word nie. Tog is vrugbaarheid al opgemerk by ’n vroulike muil met ’n donkie as pa.[11]

’n Steriele Trillium-hibried tussen Trillium cernuum en Trillium grandiflorum.
’n Sierlelie-hibried bekend as Lilium 'Citronella'[12]

Dikwels help ander prosesse ook dat gamete geïsoleer en spesies afsonderlik bly. Spesies het dikwels verskillende paar- of hofmakingspatrone en -gedrag of die paarseisoene kan verskil. Selfs al vind paring plaas, verhoed antigeniese reaksies op die sperma van ander spesies bevrugting of embrio-ontwikkeling. Verbastering is meer algemeen by organismes wat hul saad blindelings voortbring, soos sagte korale en plante.

Hoewel dit moontlik is om die genetiese samestelling van ’n terugkruising "oor die algemeen" te voorspel, kan ’n mens dit nie met ’n spesifieke individuele terugkruising doen nie weens lukrake segregasie van chromosome. In ’n spesie met twee pare chromosome kan voorspel word dat ’n dubbele terugkruising 12,5% van die een spesie se genoom sal hê (sê maar spesie A). Dit kan egter steeds ’n 50%-hibried wees as die chromosome van spesie A gelukkig genoeg was om twee agtereenvolgende segregasies te ondergaan en meiotiese oorkruisings naby die telomere plaasgevind het. Die kans hiervan is taamlik groot: (waar 2 x 2 die resultaat van twee rondes meiose met twee chromosome voorstel); dié moontlikheid neem egter aansienlik af wanneer chromosoomgetalle toeneem en die werklike samestelling van ’n hibried kan dus al hoe nader aan die voorgestelde samestelling kom.

Die naam van die ouerspesies word gewoonlik vermeng wanneer ’n hibried ’n naam kry. "Sedonk" is byvoorbeeld ’n kruising tussen ’n sebra en ’n donkie.

Hibridiese plante

[wysig | wysig bron]

Die mens skep baie hibridiese plante, maar natuurlike kruisings vind ook plaas. Plantspesies ondergaan makliker verbastering as diere, en die nakomelinge is meer dikwels vrugbaar. Daar is egter ook steriele hibriede onder plante.

Baie plantspesies word oor en weer bestuif en sommge ontwikkel kiemkragtige sade. Spesies bly egter uniek dansky geografiese afsondering of verskille in blomtye. Omdat dit maklik is om plante te kruis, skep die mens dikwels beter soorte plante, byvoorbeeld plante met meer of groter sade, vrugte of ander plantdele; plante wat meer gehard is in koue of hitte; of mooier plante vir tuinboudoeleindes. Baie werk word tans gedoen om plante vir landbou- en tuinboudoeleindes meer bestand te maak teen siektes. In baie plantgroepe word kruising gebruik om groter, mooier of kleurryker blomme te produseer.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Hybrid". Merriam Webster. Besoek op 12 Junie 2014.
  2. Rieger, R.; Michaelis A.; Green, M. M. (1991). Glossary of Genetics (5de uitg.). Springer-Verlag. Bl. 256. ISBN 0-387-52054-6
  3. Keeton, William T. 1980. Biological science. New York: Norton. Bl. A9. ISBN 0-393-95021-2
  4. Ghigi A. 1936. "Galline di faraone e tacchini" Milano (Ulrico Hoepli)
  5. Wricke, Gunter, en Eberhard, Weber. 1986. Quantitative genetics and selection in plant breeding. Berlyn: W. de Gruyter. Bl. 257.
  6. J.O. Rawlings, C. Clark Cockerham Analysis of Double Cross Hybrid Populations. J.O. Rawlings, C. Clark Cockerham Biometrics, Vol. 18, No. 2 (Junie 1962), ble. 229-244 doi:10.2307/2527461
  7. Roy, Darbeshwar. 2000. Plant breeding analysis and exploitation of variation. Pangbourne, UK: Alpha Science International. Bl. 446.
  8. Toogood, A.(ed.) (1999). Plant Propagation (1ste Amerikaanse uitg.). American Horticultural Society. Bl. 21. ISBN 0-7894-5520-X
  9. Arnold, M.L. (1996). Natural Hybridization and Evolution. New York: Oxford University Press. p. 232. ISBN 978-0-19-509975-1.
  10. Keeton, William T. 1980. Biological science. New York: Norton. Bl. 800. ISBN 0-393-95021-2
  11. "McBeath S, Tan PP, Bai Q, Speed RM" (in Engels). 1988. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2007.
  12. http://www.pacificbulbsociety.org/pbswiki/index.php/LiliumHybrids

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]