Howard Carter

Howard Carter
Howard Carter
Gebore9 Mei 1874
Kensington, Londen, Engeland
Sterf2 Maart 1939 (op 64)
Kensington, Londen, Engeland
NasionaliteitBrits
BeroepArgeoloog en egiptoloog
Bekend virOntdekking van farao Toetankamen se graf

Howard Carter (9 Mei 1874 - 2 Maart 1939) was 'n Britse argeoloog en Egiptoloog wat die ongeskonde grafkelder van Toetankamen van die 18de Dinastie van Egipte in November 1922 ontdek het. Dit was die bes bewaarde grafkelder van 'n farao wat in die Vallei van die Konings by Thebe gevind is.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Carter het die grootste deel van sy kinderlewe op die Norfolk-markdorp Swaffham, die geboorteplek van albei sy ouers, deurgebring.[1][2] Op 17-jarige ouderdom het hy die metodes om grafversierings te kopieer verbeter. In 1892 het hy onder Flinders Petrie vir 'n seisoen gewerk in Amarna, die hoofstad wat deur farao Achenaten gestig is. Van 1894 tot 1899 het hy by Deir el-Bahari gewerk, waar hy die muurreliëfs in die Dodetempel van Hatsjepsoet aangeteken het.[3]

In 1899 is Carter as inspekteur van monumente vir Bo-Egipte aangestel in die Egiptiese Antiekwarediens.[4] Hy was in Luxor gebaseer en was in beheer van 'n paar uitgrawings en restourasies by die nabygeleë Thebe. In die Vallei van die Konings was hy in beheer van die stelselmatige verkenning van die vallei deur die Amerikaanse argeoloog Theodore Davis.[3]

Vroeg in 1902 het Carter die Vallei van die Konings op sy eie begin deursoek. Hoewel dit 'n ontoeganklike gebied was, het hy binne drie dae gekry waarna hy gesoek het: kliptrappies, 'n gang en sarkofaagkamer – dus die laaste rusplek van die vierde Toetmoses. Terwyl hy uitgrawings gedoen het, het hy 'n albasterbeker en klein blou skarabee met Hatsjepsoet se naam daarop gevind.[5]

Carter het in 1905 ná 'n onaangename voorval uit die Antiekwarediens bedank.[6] Hy het teruggetrek na Luxor, waar hy byna drie jaar lank werkloos was.

Toetankamen se grafkelder

[wysig | wysig bron]
Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: KV62.
Die grafkelder van Toetankamen.

In 1907 is Carter deur die welvarende Britse adellike lord Carnarvon, 'n geesdriftige amateuregiptoloog, in diens geneem.[7] Carnarvon het in 1914 'n lisensie verwerf om argeologiese opgrawings by KV62, die vermoedelik laaste rusplek van die jong farao Toetankamen in die Vallei van die Konings, te doen.[8] Carter het die opdrag gekry om die opgrawings te organiseer.

KV62 in die Vallei van die Konings.

Carter het 'n stelselmatige soektog van die vallei uitgevoer vir enige grafkelders wat deur ander ekspedisies misgekyk is, veral dié van Toetankamen. Die Eerste Wêreldoorlog het egter sy werk onderbreek en hy het in die oorlogsjare vir die Britse regering as diplomatieke koerier en vertaler gewerk.

Teen die einde van 1917 het hy sy uitgrawings geesdriftig hervat.[8] Teen 1922 was lord Carnarvon egter ontevrede oor die teleurtellende resultate, en hy en Carter het ooreengekom dat hy die soektog nog net vir 'n seisoen sou borg.[9]

Carter het daarna 'n ry hutte ondersoek wat hy tevore oorgesien het. Die span het die rotse onder die huise begin weggrawe. Op 4 November 1922 het 'n werker op 'n trap in die rotse afgekom. Carter het die trap gedeeltelik laat uitgrawe totdat die bokant van 'n moddergepleisterde deuropening gevind is. Dit was vol onduidelike cartouches.

Op 24 November 1922 is die hele deuropening uitgegrawe en 'n seël met Toetankamen se cartouche daarop ontdek. Die deur is verwyder en die gang vol puin daaragter skoongemaak. Die deur van die grafkelder self is ontbloot.[10] Op 26 November, het Carter, in die teenwoordigheid van Carnarvon (wat intussen op die perseel aangekom het), sy dogter lady Evelyn en assistent Arthur Callender, 'n klein gat in die hoek links bo gemaak en ingeloer. Hy kon sien baie van die goue en ebbehoutskatte was nog op hulle plek. Carnarvon het gevra: "Kan jy iets sien?" Carter het geantwoord: "Ja, wonderlike dinge!"[11] Carter het inderwaarheid Toetankamen se grafkelder ontdek; dit is later KV62 genommer.[12]

Die volgende oggend, 27 November, het hulle saam met 'n Egiptiese amptenaar in die grafkelder ingegaan. Binne-in was 'n groot verskeidenheid items: vergulde banke, kiste, trone en altare. Daar was ook tekens van nog twee kamers, insluitende 'n grafkamer wat deur twee lewensgroot beelde van Toetankamen bewaak is.[13] Ondanks tekens van rooftogte in antieke tye, was die grafkelder feitlik ongeskonde. Meer as 5 000 voorwerpe sou eindelik gevind word.

Die grafkelder is op 29 November amptelik geopen.[14]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Swaffham history Geargiveer 24 Augustus 2017 op Wayback Machine Besoek op 12 November 2013.
  2. ↑ "The Carter Centenary Gallery". www.swaffhammuseum.co.uk. Besoek op 20 Mei 2012.
  3. ↑ 3,0 3,1 Newberry 1939, p. 68.
  4. ↑ Winstone 2006, p. 66.
  5. ↑ Pharaoh (13 Maart 2023). "The incredible life of Howard Carter and the discovery of the Tutankhamun tomb". Neperos.com (in Engels (VSA)).
  6. ↑ Winstone 2006, pp. 88–92.
  7. ↑ Winstone 2006, p. 95.
  8. ↑ 8,0 8,1 Price 2007, pp. 121–122.
  9. ↑ Carnarvon, Fiona (2011). Highclere Castle. Highclere Enterprises. p. 59.
  10. ↑ Winstone 2006, pp. 142–145.
  11. ↑ Reeves & Taylor 1992, p. 141, Lord Carnarvon's description, 10 Desember 1922.
  12. ↑ "KV 62 (Tutankhamen)". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2007. Besoek op 31 Desember 2020.
  13. ↑ Carter & Mace 1923, pp. 101–104.
  14. ↑ Winstone 2006, p. 155.

Bronne en nog leesstof

[wysig | wysig bron]
  • Carnarvon, Fiona (2007). Carnarvon & Carter – The story of the two Englishmen who discovered the tomb of Tutankhamun. Highclere Enterprises.
  • Carter, Howard; Mace, Arthur (1923). The tomb of Tut Ankh Amen, volume 1. Londen. OCLC 471731240.
  • Cross, William (2006). Carnarvon, Carter and Tutankhamun Revisited: The Hidden Truths and Doomed Relationships. Skrywer. ISBN 1-905914-36-9.
  • Ford, Barbara (1995). Howard Carter, Searching for King Tut. New York: Freeman & Company. ISBN 0-7167-6587-X.
  • Hawass, Zahi (2018). Tutankhamun. Treasures of the Golden Pharaoh. Melcher Media, New York. ISBN 978-1-59591-1001.
  • Hoving, Thomas (1978). Tutankhamun: The Untold Story. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0671243050.
  • James, T. G. H. (2000). Howard Carter: The Path to Tutankhamun, 2de uitg. I. B. Tauris. ISBN 978-1-86064-615-7.
  • Lucas, Alfred (1942). "Notes on some of the objects from the tomb of Tutankhamun". Annales du Service des Antiquités de l'Égypte (41).
  • Newberry, P.E (1939). Howard Carter, obituary. Journal of Egyptian Archaeology, vol. 25, no 1. Junie 1939. Egypt Exploration Society, Londen.
  • Peck, William H. The Discoverer of the Tomb of Tutankhamun and the Detroit Institute of Arts. Journal of the Society for the Study of Egyptian Antiquities. Vol. XI, No. 2, Maart 1981, pp. 65–67
  • Price, Bill (2007). Tutankhamun, Egypt's Most Famous Pharaoh. Pocket Essentials, Hertfordshire. ISBN 978-1842432402.
  • Reeves, Nicholas; Taylor, John H. (1992). Howard Carter before Tutankhamun. Londen: British Museum. ISBN 0810931869.
  • Riggs, Christina (2021). Treasured: How Tutankhamun Shaped a Century. PublicAffairs. ISBN 978-1-5417-0121-2.
  • Wilkinson, Toby (2020). A World Beneath the Sands: Adventurers and Archaeologists in the Golden Age of Egyptology (Hardeband). Londen: Picador. ISBN 978-1-5098-5870-5.
  • Winstone, H.V.F. (2006). Howard Carter and the discovery of the tomb of Tutankhamun. Barzan, Manchester. ISBN 1-905521-04-9. OCLC 828501310.