| Junkers D.I
|
|
|
| Junkers D.I by die Musée de l'Air et de l'Espace
|
| Tipe
|
Monovlerkvegvliegtuig
|
| Vervaardiger
|
Junkers
|
| Ontwerp deur
|
Dr. Hugo Junkers
|
| Status
|
Onttrek
|
| Hoofgebruiker
|
Duitse Vloot
|
| Vervaardig
|
1918
|
| Aantal gebou
|
41
|
Die Junkers D.I is 'n Duitse enkelsitplek, monovlerk vegvliegtuig wat tydens die Eerste Wêreldoorlog diens gedoen het. Dit was volledig uit metaal vervaardig. Die ontwikkeling van die D.I kan teruggevoer word na die eerste monovlerk metaalvliegtuig: die J-1 (Junkers se kode) wat op 12 Desember 1915 sy nooiensvlug voltooi het. 'n Paar ander monovlerk prototipes het gevolg en die J-7 was die ware voorloper van die D.I; voltooi in Oktober 1917. Die J-7 was aangedryf deur 160 perdekrag Mercedes D.III motor. Interessant genoeg was die verkoeler van die motor bo-op die enjinblok gemonteer maar later na die voorkant van die motor geskuif. Die J-7 het ook skarnier vlerkpunte gehad in stede van rolroere maar dit is later vervang met konvensionele rolroere. Die J-9 het later verskyn, dit was 'n groter, verfynde J-7 wat in Maart 1918 sy nooiensvlug voltooi het. Die J-9 is die D.I genoem deur die Duitse owerhede.
Besonderhede van die Junkers D.I:
| Item
|
Statistiek
|
| Aantal motore
|
1
|
| Tipe motor
|
Skroef
|
| Vervaardiger
|
Mercedes D.IIIaü waterverkoel inlyn
|
| Kraglewering per motor
|
160 perdekrag
|
| Vlerkspan
|
9.00 m
|
| Lengte
|
7,25 m
|
| Hoogte
|
2,6 m
|
| Vlerkoppervlakte
|
14,80 m2
|
| Maksimum opstygmassa
|
834 kg
|
| Maksimum snelheid
|
220 km/h op seevlak
|
| Operasionele hoogte
|
6 700 m
|
| Togafstand
|
1 uur en 30 minute
|
| Klimvermoë
|
5,000 m in 22¼ minute met BMW motor
|
| Bewapening
|
Twee gesinchroniseerde Spandau masjiengewere
|
.JPG)