Kaäba
Die Kaäba of Ka'aba (Arabies: الكعبة) is ’n vierkantige geboutjie op die binneplein van die Groot Moskee in Mekka, Saoedi-Arabië, wat deur Moslems beskou word as die heiligste plek op aarde.
Die struktuur self is bedek met ’n swart behangsel wat met goud versier is. Moslems glo die Kaäba is oorspronklik opgerig deur Adam, die eerste profeet, en later deur Abraham en sy seun Ismael herbou. Abraham het glo jaarlikse pelgrimstogte daarheen ingestel vir diegene wat die Een Ware God wou aanbid.
Teen die tyd dat die profeet Mohammed in Mekka gebore is (570 n.C.), het die Kaäba ’n baie belangrike rol gespeel in die godsdiens van die meeste Arabiese stamme en volke. Anders as wat Abraham volgens Islam bedoel het, is die Een God egter nie daar aanbid nie, maar minstens 354 verskillende afgode (een vir elke dag van die maanjaar).
In die een muur van die Kaäba is die Swart Steen vasgemessel (moontlik ’n meteoriet, hoewel dit betwis word). Dit is volgens oorlewering deur die engel Gabriël aan Abraham gegee. Die steen was glo eers wit en het swart geword weens die mensdom se sonde.
Die aanbidding van verskillende afgode was ’n algemene praktyk onder voor-Islamitiese Arabiere voor en tydens Mohammed se tyd. In die Kaäba was daar in sy tyd 360 afgode. Een van die beelde was van die maangod Sin. Hy was die oppergod van die Arabiere en sy aanspreektitel was Al-Ilah (Allah) wat "Dié God" beteken.
Pelgrims na die Kaäba soen vandag nog die Swart Steen. Moslems vereer egter nie die steen of die Kaäba as Allah of ’n afbeelding van hom nie, maar glo dat sy teenwoordigheid daar besonder sterk is.
Moskees oral ter wêreld het nisse wat in die rigting van die Kaäba wys sodat Moslems weet in watter rigting (kiebla) om te bid.
