Koios (Grieks: Κοῖος) was in die Griekse mitologie een van die Titane, die reusagtige kinders van Uranos (Hemel) en Gaia (Aarde). Hy was die god van wysheid in die mitologie en dus die slimste van die Titane.
Soos die meeste van hulle het hy nie ’n aktiewe rol gespeel in die Griekse godsdiens nie; hy verskyn net in lyste van Titane, soos in Hesiodus se Teogonie 133. Ovidius verwys in Metamorfoses (VI.185) na Koios se obskure aard: "Latona, daardie Titaan wat Koios verwek het, wie hy ook al is". Volgens M.L. West in "Hesiod's Titans" (The Journal of Hellenic Studies 105, 1985:174–175) is Foibe se man Koios " ’n selfs meer obskure karakter".
Koios was egter veral belangrik vanweë sy nakomelinge. Hesiodus noem onder andere Hekate, dogter van Asteria. By sy suster Foibe het Koios die kinders Leto en Asteria gehad. Leto het by Zeus, die seun van Koios se mede-Titane Kronos en Rea die tweeling Artemis en Apollo gehad.
Koios is saam met die ander Titane deur Zeus en die ander Olimpiese gode onttroon in die Titanestryd. Ná die oorlog is hy en die meeste van sy broers en susters na Tartaros verban.