Kokaïen
Kokaïen (C17H21NO4 bensoïelmetielekgonien), wit verkry word uit die blare van die kokaboom (Erythroxylon coca), is een van die gewildste dwelms onder welgestelde gebruikers van verbode middels. Die middel word gewoonlik ingeneem deur dit in die neusgange op te snuif. Die gebruiker ervaar 'n gevoel van euforie, wat dikwels gevolg word deur 'n tydperk van ernstige depressie nadat die middel uitgewerk het.
Die liggaam ontwikkel nie toleransie vir kokaïen nie, sodat dit nie vir gebruikers nodig is om al groter dosisse te neem om dieselfde uitwerking te verkry nie. Die dwelm is nie so fisiek verslawend soos byvoorbeeld heroïen nie – maar dit het wel 'n kragtige sielkundig verslawende invloed. Mense wat dit een maal gebruik het, het dikwels 'n sterk begeerte om dit weer te neem.
Kokaïen benadeel die liggaam op verskillende maniere. Dit kan tot chroniese loopneus en misvorming van die gesig weens verval van die neusskot lei – maar die grootste gevaar is die invloed wat dit op die hart en bloedsomloopstelsel het. Navorsing het getoon dat die gereelde gebruik – 12 keer of meer – van kokaïen voor die ouderdom van 45 jongmense se risiko vir 'n hartaanval met sowat 25 persent verhoog. Kokaïengebruikers loop ook 'n aansienlik groter gevaar om beroerte te kry.
Kokaïen benadeel die bloedsomloopstelsel op verskeie maniere:
- Senu-impulse word versterk, sodat die hart kragtiger saamtrek. Dit kan lei tot skade aan die hartspier;
- Bloedvate word vernou, wat veroorsaak dat minder bloed die hart – en ander organe – bereik;
- Die dwelm kan hartaritmieë meebring. Dit beteken dat die hart ongereeld klop en kan gaan staan;
- Kokaïen bevorder die saamklewing van bloedplaatjies, wat maklik bloedklonte kan vorm.
