Kweekgras

Kweekgras
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Plantae
Divisie:
Angiosperms
Klas:
Monocots
Subklas:
Commelinids
Orde:
Poales
Familie:
Poaceae
Genus:
Cynodon
Spesie:
C. dactylon
Binomiale naam
Cynodon dactylon

Kweekgras (Cynodon dactylon) is 'n fyn grassoort wat in Suid-Afrika voorkom. Dit is 'n gras wat inheems is aan Noord- en Oos-Afrika, Asië, Australië en Suid-Europa. Alhoewel dit nie inheems is aan Bermuda nie, is dit 'n oorvloedige indringerspesies daar. Dit word vermoed dat dit versprei het vanaf Bermuda na Noord-Amerika. Die gras het etlike sinonieme benamings op verskillende plekke en wêrelddele.

Beskrywing

[wysig | wysig bron]

Die lemme is 'n grys-groen kleur en is kort, gewoonlik 2-15 cm lank met growwe kante. [1] Die regop stammetjies kan 1-30 cm lank word. Die stingels is effens afgeplat en gewoonlik pers in kleur. Die saadknoppies vorm in groepe van 2-6 saam aan uitlopers bokant van die stam, elke uitloper word 2-5 cm lank. [1] Dit het 'n diep wortelstelsel; in droogtetoestande met penetreerbare grond, kan die wortelstelsel tot meer as 2 m diep strek, hoewel die meeste van die wortelmassa minder as 60 cm onder die oppervlak vorm. Die gras kruip op die grond en skiet wortel waar 'n knoop aan die grond raak met die vorming van 'n digte mat. Kweekgras reproduseer deur saad, uitlopers en wortelstokke. Groei begin by temperature bokant 15°C (59°F) met optimale groei tussen 24 en 37°C (75 en 99°F), in die winter word die gras dormant en kleur vaalbruin. Groei word bevorder deur vol sonlig en vertraag deur vol skaduwee, bv. naby boomstamme.

Verbouing en gebruike

[wysig | wysig bron]
C. dactylon groei hier in Kaloko-Honokohau Nasionale Historiese Park op die Hawaii eiland.

C. dactylon word wyd verbou in warm klimate oor die hele wêreld tussen 30°S en 30°N breedtegraad, waar dit tussen 625 en 1 750 mm reënval per jaar ontvang (of minder as besproeiing beskikbaar is). Dit kom ook in die VSA voor, veral in die suidelike helfte van die land met warm klimaat. Dit groei vinnig en is gehard, wat dit nuttig en gewild maak vir sportvelde, omrede dat wanneer dit beskadig is, dit weer vinnig herstel. Dit is 'n hoogs gewensde grasperkgras in warm gematigde klimaat, veral in streke waar sy hitte en droogte verdraagsaamheid dit in staat stel om te oorleef waar min ander grasse sou kon. Dit het 'n relatief growwe lemvorm met talle kultivars waaruit gekies kan word vir verskillende grasperk-vereistes. Dit is ook hoogs aggressief en verdring die meeste ander grasse en indringers uit ander habitatte, en is 'n moeilike onkruid om uit te roei in sommige gebiede. Hierdie aggressiewe aard het daartoe gelei dat sommige tuiniers dit die naam "duiwelsgras" gee.

Bermudagras is op brakgronde in Kalifornië se Central Valley aangeplant wat te sout geraak het vir ander landbougewasse. Dit is suksesvol besproei met soutwater en word gebruik as veeweiding. [2][3]

Die basterverskeidenheid 'Tifton 85', soos 'n paar ander grasse (bv. sorghum), produseer sianied onder sekere omstandighede, [4] en was betrokke by verskeie veevrektes (let daarop dat op 'n paar geleenthede daar oor hierdie verskeidenheid verkeerdelik berig is as 'n geneties gemodifiseerde stam; [5] eintlik is dit 'n konvensioneel-geteelde F1 hibried [6]).

Die weidingskapasiteit is matig:

EIW SWIW LnregWIW
Weidingsindekswaarde[7] 4 4.5 2.12

Bronne

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ 1,0 1,1 Walker, Karen; Burrows, Geoff; McMahon, Lynne (2001). Bidgee bush: an identification guide to common native plant species of the south western slopes of New South Wales. Yarralumla, Australian Capital Territory: Greening Australia. p. 82. ISBN 1-875345-61-2. Besoek op 21 Maart 2010.
  2. ↑ Kaffka, Stephen. "Can feedstock production for biofuels be sustainable in California?" (PDF). California Agriculture. 63 (4): 202–207. doi:10.3733/ca.v063n04p202. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 13 Augustus 2017. Besoek op 20 Maart 2014.
  3. ↑ Stephen Kaffka, Stephen Grattan, Dennis Corwi, Maximo Alonso, and George E. Brown Jr. "Bermuda Grass Yield and Quality in Response to Different Salinity and N, Se, Mo, and B Rates in West San Joaquin Valley" (PDF). UC Center for Water Resources.{{cite web}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)[dooie skakel]
  4. ↑ Provin, T. L.; Pitt, J. L. "Nitrates and Prussic Acid in Forages" (PDF). Texas A&M University System. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 21 Julie 2012. Besoek op 24 Junie 2012.
  5. ↑ CBS News (23 Junie 2012). "GM grass linked to Texas cattle deaths" (in Engels). CBS News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Oktober 2013. Besoek op 24 Junie 2012.
  6. ↑ Glenn W. Burton, Roger N. Gates, and Gary M. Hill. "TIFTON 85 BERMUDAGRASS" (in Engels). University of Georgia College of Agricultural and Environmental Sciences. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2019. Besoek op 24 Junie 2012.{{cite web}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  7. ↑ P C V du Toit Objektiewe weidingsindekswaardes van Nama-Karoo plantegroei: grasse en bossies van die Karoo.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.