Lee Trevino

Lee Buck Trevino (gebore 1 Desember 1939) is 'n Amerikaanse afgetrede professionele gholfspeler wat as een van die grootste spelers in gholfgeskiedenis beskou word. Hy is in 1981 opgeneem in die Wêreldgholf-saal van roem. Trevino het in die loop van sy loopbaan ses groot kampioenskappe en 29 PGA-toernooie gewen. Hy is een van slegs vier spelers wat die Amerikaanse Ope, die Ope-kampioenskap en die PGA-kampioenskap twee keer kon wen. Die Meesterstoernooi was die enigste major wat hom ontwyk het. Hy is 'n ikoon vir Meksikaanse Amerikaners, en word dikwels na verwys as "The Merry Mex" en "Supermex", albei liefdevolle byname wat deur ander gholfspelers aan hom gegee is.

Vroeë lewe

Trevino is gebore in Garland, Texas, in 'n familie van Meksikaanse afkoms. Hy is grootgemaak deur sy ma, Juanita Trevino, en sy oupa, Joe Trevino, 'n grafgrawer. Trevino het nooit sy pa, Joseph Trevino, geken nie, wat die huis verlaat het toe sy seun klein was. Gedurende sy kinderjare het Trevino af en toe skool gegaan en gewerk om geld vir die gesin te verdien. Op vyfjarige ouderdom het hy in die katoenlande begin werk.

Trevino het met gholf kennis gemaak toe sy oom vir hom 'n paar gholfballe en 'n ou gholfstok gegee het. Hy het sy vrye tyd spandeer om by nabygeleë plattelandse klubs in te sluip om te oefen en het begin as 'n joggie by die Dallas gholfklub, naby sy huis. Hy het gou voltyds begin joggie.

Trevino het die skool op die ouderdom van 14 verlaat om te gaan werk. Hy het $30 per week verdien as 'n joggie en skoenpoetser. Terwyl hy 'n joggie was het hy gereeld kans gekry om gholf te oefen. Ná werk sou hy dikwels 300 balle slaan. Baie van hierdie oefenskote is vanaf die kaal grond geslaan met baie min gras en dikwels in baie winderige toestande. Daar word wyd geglo dat dit die rede is waarom Trevino sy kenmerkende swaaimetode ontwikkel het wat hy voortgegaan het om effektief te ontwikkel.

Toe Trevino in Desember 1956 17 word het hy by die Amerikaanse Marinierskorps ingeskryf, vier jaar gedien, en het in Desember 1960 as 'n korporaal by die 3de Mariniersafdeling sy ontslag gekoop. Hy het suksesvol in Weermag-gholfbyeenkomste in Asië gespeel, waar een mededinger Orville Moody was, wat Trevino na die PGA-toer in die laat 1960's sou volg.

Humor

Deur sy loopbaan is Trevino as toeganklik en humoristies beskou, en is gereeld deur die pers aangehaal. Laat in sy loopbaan het hy opgemerk: "Ek het op die toer gespeel in 1967 en grappies vertel en niemand het gelag nie. Die volgende jaar toe ek die Ope wen, vertel ek dieselfde grappies, en daar skeer almal hulle van die lag."

Aan die begin van Trevino se 1971 Amerikaanse Ope-uitspeelwedstryd teen Jack Nicklaus het hy 'n rubberslang wat sy dogter as 'n grap in sy sak gesit het, na Nicklaus gegooi, wat later erken het dat hy vir Trevino gevra het om dit vir hom te gooi sodat hy dit kon sien. Die rubberslang het 'n gil van 'n nabygeleë vrou en 'n hartlike lag van Nicklaus gekry. Trevino het daar 'n 68 rondte gespeel om Nicklaus met drie houe te wen.

Tydens een toernooi het Tony Jacklin, saam met Trevino gespeel en gesê: "Lee, ek wil nie vandag praat nie." Trevino het geantwoord: "Ek wil nie hê jy moet praat nie. Ek wil net hê jy moet luister."

Trevino het 'n noemenswaardige kamee-verskyning gemaak in die komedie Happy Gilmore.^{[1][2][3][4][5]}

Verwysings

1. "20 Greatest Golfers of All Time (Updated)". Athlon Sports. 11 Junie 2013. Besoek op 1 Januarie 2015.
2. "Ranking Golf's Greatest Players Ever". Golf.about.com. 29 Augustus 2014. Besoek op 1 Januarie 2015.
3. "Ranking the 25 Best American Golfers of All Time". Bleacher Report. 9 Oktober 2012. Besoek op 1 Januarie 2015.
4. "5 Great Hispanic Golfers". Bleacher Report. 15 September 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Februarie 2015. Besoek op 1 Januarie 2015.
5. Sjabloon:Lee Trevino Golf Legends February 4, 2012