Lockheed F-94 Starfire
| Lockheed F-94 Starfire | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Onderskepping |
| Vervaardiger | Lockheed, Verenigde State |
| Nooiensvlug | 16 April 1949 |
| Bekendstelling | Mei 1950 |
| Onttrek | 1958 V.S.A. Lugmag |
| Status | Onttrek |
| Hoofgebruiker | Amerikaanse Lugmag Air National Guard |
| Aantal gebou | 855 |
| Eenheidskoste | VS$196,248 (F-94B) |
| Ontwikkel van | Lockheed T-33 Shooting Star |
Die Lockheed F-94 Starfire is 'n eerste generasie Amerikaanse vegvliegtuig aangedryf deur 'n straalmotor. Nadat die Sowjetunie hulle eerste kernwapen ontplof het, het die Verenigde State onmiddellik begin om 'n reeks onderskepping vliegtuie ontwikkel om die verwagte Sowjet bomwerpers te onderskep en vernietig. Sommige is oor 'n lang tyd ontwikkel, ander soos die Starfire was gehaas na die produksielyn om gapings te vul.
Die tandem sitplek F-94 was een van die eerste straalvliegtuie wat met radar toegerus was. Daar was uiteindelik 24 Eskaders van die US Air Defence Command (wat op 21 Maart 1946 gestig is) toegerus met die vliegtuig. Die F-94 was ontwikkel van die Lockheed T-33 Shooting Star en gewapen met vier 12.7 mm masjiengewere.
Prototipe YF-94 het op 16 April 1949 sy nooiensvlug voltooi met eerste produksie modelle wat reeds aan die einde van die jaar uitgerol is. Hulle was op 'n drie minute bystand geplaas deur Air Defence Command om vyandelike vliegtuie te onderskep. Omrede die radarstelsel op daardie stadium 427 kg geweeg het was die vliegtuig toegerus met 'n nabrander om vinnig genoeg te kan opstyg.
Daar was 853 F-94's gebou en modelle A en B het 'n aktiewe rol gespeel tydens die Korea-oorlog hoofsaaklik op nag missies. As gevolg van die radar was die vliegtuig aanvanklik verbied om oor vyandelike gebiede te vlieg. Later was die beperking opgehef en het die F-94 vyandelike vliegtuie afgeskiet, hoofsaaklik snags, as gevolg van die radar.
Model C was die eerste wat Starfire genoem was, dit het oor 'n kragtiger motor beskik (met gevolglike hoër top snelheid), dunner vlerke, swiep stertvlerk, die romp was langer en nuwe onderskepping radar. Dit was ook bewapen met 24 ongeleide missiele wat in die vlerke gedra word. Maar soos die volgende geslag onderskeppings vliegtuie beskikbaar geword het is die F-94 uitfaseer en aan diens onttrek in 1958.
Tegniese besonderhede
[wysig | wysig bron]
| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motore | 1 |
| Tipe motor | Straalmotor |
| Vervaardiger | Pratt & Whitney J48-P-5 tubostraal met nabrander |
| Kraglewering per motor | 3 969 kg stukrag |
| Vlerkspan | 12,93 m |
| Lengte | 13,56 m |
| Hoogte | 4,55 m |
| Vlerkoppervlakte | 31,4 m2 |
| Maks. opstygmassa | 10 977 kg |
| Maks. snelheid | 941 km/h |
| Operasionele hoogte | 15 665m |
| Togafstand | 1 930km |
| Klimvermoë | 2 430 m per minuut |
| Bewapening | 24 x 69.85 mm missiele |
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bron
[wysig | wysig bron]- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9