Mandala

’n Boeddhistiese skildery van ’n mandala.

’n Mandala (Sanskrit: मण्डल maṇḍala, "sirkel") is ’n geometriese konfigurasie van simbole. Dit kan in verskeie spirituele tradisies gebruik word om aandag op iets te vestig, as ’n spirituele gids, om ’n gewyde ruimte te skep of as ’n hulpmiddel vir meditasie om of ’n beswyming teweeg te bring. In die Oostelike godsdienste soos Hindoeïsme, Boeddhisme, Djainisme en Sjintoïsme word dit gebruik as ’n kaart om gode voor te stel of, veral in Sjintoïsme, paradyse of heilige plekke.[1][2]

Mandalas as ’n kunsvorm het eerste in Boeddhistiese kuns verskyn en is vanaf die 1ste eeu v.C. geskep.[3] In die New Age-beweging is die mandala ’n diagram, kaart of geometriese patroon wat die kosmos metafisies of simbolies voorstel.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "mandala". Merriam–Webster Online Dictionary. 2008. Besoek op 19 November 2008.
  2. Tanabe, Willa Jane (2001). "Japanese Mandalas: Representations of Sacred Geography". Japanese Journal of Religious Studies. 28 (1/2): 186–188. JSTOR 30233691.
  3. "Exploring the Mandala". Asia Society (in Engels). Besoek op 15 Maart 2021.

Skakels

[wysig | wysig bron]