Montacute House
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
.jpg)
Montacute House
naby Montacute, South Somerset
Engeland.svg){kind=small}
Verenigde Koninkryk
Opgerig
Omstreeks 1598
Boustyl
Elizabethaans
Webtuiste
National Trust: Montacute House
Montacute House is 'n laat-Elizabethaanse herehuis naby die dorp Montacute in die Engelse graafskap South Somerset. Die huis word as 'n uitstekende voorbeeld van die Engelse boukuns in die oorgangstyd tussen die Gotiese en die Renaissance-styl beskou en is een van mees outentiese herehuise uit die Elizabethaanse tydperk wat feitlik onveranderd bewaar gebly het. Die huis is tans in besit van die National Trust en het in 2013 meer as 125 000 besoekers gelok.
Montacute House het omstreeks 1598 in opdrag van Sir Edward Phelips opgerig, een van die invloedrykste persoonlikhede in Engeland tydens die regentskap van koningin Elizabeth I en haar opvolger James I.[1] Phelips het sy loopbaan as advokaat begin en het later 'n lid van die parlement geword. Hier het hy die amp van Speaker in die Laerhuis en daarna dié van Master of the Rolls beklee. Die hoogtepunt van sy loopbaan was die regsaak teen Guy Fawkes wat in die sogenaamde Gunpowder Plot 'n poging onderneem het om die koning en die parlementsgebou op te blaas.
Die ontwerper is moeilik om te paal, maar volgens oorlewering het Phelips in 1590 aan die plaaslike boumeester William Arnold die opdrag gegee om die herehuis met drie verdiepings te bou. As boumateriaal is Ham Hill-steen uit die omgewing gebruik. Die argitek het die Gotiese tradisies van katedraalbou met nuwe Renaissance-elemente uit vastelandse Europa gekombnieer.
Die nakomelinge van Sir Edward Phelips het die herehuis nog tot in die vroeë 20ste eeu bewoon. Ná 'n kort oorgangsperiode, waartydens dit verhuur is (onder andere aan Lord Curzon, die vroeëre visekoning van Indië en minister van buitelandse sake, wat hier saam met sy lewensmaat, die skryfster Elinor Glyn gewoon het), is die huis in 1927 deur die National Trust gekoop. Dit staan oop vir die publiek. Montacute House se Lang Galery, die langste in Engeland, het tydelik as 'n buiteafdeling van die Londense National Portrait Gallery gedien. Dit staan bekend vir sy belangrike versameling van olie- en waterverfskilderye uit die huis se ontstaansperiode.
In Montacute House se binneruimtes en tuine het al 'n verskeidenheid rolprente vir die silwerdoek asook televisiedrama's ontstaan.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Hans-Günter Semsek: England - der Süden. 6de hersiene uitgawe. Bielefeld: Peter Rump 2004, bl. 232