Nierversaking

Nierversaking, ook bekend as Eindstadium Niersiekte, is 'n mediese toestand waarin die niere teen minder as 15% van normale vlakke funksioneer. Nierversaking word geklassifiseer as òf akute nierversaking, wat vinnig ontwikkel en ook kan opklaar; òf chroniese nierversaking, wat stadig ontwikkel en dikwels onomkeerbaar kan wees. Simptome kan swelling van die onderste ledemate, moegheid, braking, verlies aan eetlus en verwarring insluit. Komplikasies van akute en chroniese nierversaking sluit in uremie, hoë bloedkalium en volume-oorlading. Komplikasies van chroniese nierversaking sluit ook hartsiektes, hipertensie en bloedarmoede in.[1][2][3][4]

Oorsake van akute nierversaking sluit in lae bloeddruk, blokkasie van die urienweg, sekere medikasie, spierafbreking en hemolitiese uremiese sindroom. Oorsake van chroniese nierversaking sluit in diabetes, hoë bloeddruk (hipertensie), nefrotiese sindroom en polisistiese niersiekte. Die diagnose van akute nierversaking word dikwels gemaak deur 'n kombinasie van faktore soos verminderde urienproduksie of verhoogde serumkreatinien. Die diagnose van chroniese nierversaking is gebaseer op 'n glomerulêre filtrasiespoed (GFS) van minder as 15 of die behoefte aan niervervangingsterapie. Dit is ook gelykstaande aan stadium 5 chroniese niersiekte.

Behandeling van akute nierversaking hang af van die onderliggende oorsaak. Behandeling van chroniese nierversaking kan hemodialise, peritoneale dialise of 'n nieroorplanting insluit. Hemodialise gebruik 'n masjien om die bloed buite die liggaam te filtreer. In peritoneale dialise word spesifieke vloeistof in die buikholte geplaas en dan gedreineer, met hierdie proses wat verskeie kere per dag herhaal word. Nieroorplanting behels dat 'n nier van 'n skenker oorgeplant word en dan immuunonderdrukkende medikasie geneem word om verwerping te voorkom. Ander aanbevole maatreëls vir chroniese siektes sluit in om aktief te bly en spesifieke dieetveranderinge.

Depressie is algemeen onder pasiënte met nierversaking, en word geassosieer met swak uitkomste, insluitend hoër risiko van afname in nierfunksie, hospitalisasie en dood. 'n Studie van pasiënte met nierversaking wat buitepasiënt-hemodialise ontvang het, het soortgelyke effektiwiteit gevind tussen nie-farmakologiese en farmakologiese behandelings vir depressie.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Kidney Failure". National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Besoek op 11 November 2017.
  2. "What is renal failure?". Johns Hopkins Medicine (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Junie 2017. Besoek op 18 Desember 2017.
  3. Liao MT, Sung CC, Hung KC, Wu CC, Lo L, Lu KC (2012). "Insulin resistance in patients with chronic kidney disease". Journal of Biomedicine & Biotechnology. 2012: 691369. doi:10.1155/2012/691369. PMC 3420350. PMID 22919275.
  4. "Kidney Failure". MedlinePlus (in Engels). Besoek op 11 November 2017.