Paul Krugman

Paul Krugman
Paul Krugman in 2023
Gebore (1953-02-28)28 Februarie 1953
Albany, New York
Nasionaliteit Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Vakgebied Ekonomie
Instelling(s) The New York Times
Alma mater Yale-universiteit
Toekennings Nobelprys vir Ekonomiese Wetenskappe (2008)

Paul Robin Krugman (/ˈkrʊɡmən/ ⓘ KRUUG-mən;[1][2] gebore 28 Februarie 1953)[3] is 'n Amerikaanse ekonoom wat die Vooraanstaande Professor in Ekonomie aan die Graduate Centre van die City University of New York is en 'n rubriekskrywer vir The New York Times.[4] In 2008 was Krugman die enigste wenner van die Nobel-gedenkprys vir die ekonomiese wetenskappe vir sy bydraes tot nuwe handelsteorie en nuwe ekonomiese geografie.[5] Die Pryskomitee het Krugman se werk aangehaal wat die patrone van internasionale handel en die geografiese verspreiding van ekonomiese aktiwiteit verduidelik deur die uitwerking van skaalvoordele en van verbruikersvoorkeure vir diverse goedere en dienste te ondersoek.[6]

Krugman was voorheen 'n professor in ekonomie aan MIT, en later aan die Princeton-universiteit. Hy het in Junie 2015 by Princeton afgetree, en het die titel van emeritusprofessor daar. Hy het ook die titel van Eeufeesprofessor aan die London School of Economics.[7] Krugman was president van die Eastern Economic Association in 2010,[8] en is een van die mees invloedryke ekonome in die wêreld.[9] Hy is in die akademie bekend vir sy werk oor internasionale ekonomie (insluitend handelsteorie en internasionale finansies),[10][11] ekonomiese geografie, likiditeitstrikke en valutakrisisse.

Krugman is die skrywer of redakteur van 27 boeke, insluitend vakkundige werke, handboeke en boeke vir 'n meer algemene gehoor, en het meer as 200 vakkundige artikels in professionele joernale en geredigeerde volumes gepubliseer.[12] Hy het ook etlike honderde rubrieke oor ekonomiese en politieke kwessies vir The New York Times, Fortune en Slate geskryf. 'n Opname in 2011 onder ekonomieprofessore het hom hul gunsteling lewende ekonoom onder die ouderdom van 60 genoem.[13] Volgens die Open Sillabus Project is Krugman die tweede mees aangehaalde skrywer oor kollegesillabusse vir ekonomiese kursusse.[14] As kommentator het Krugman oor 'n wye reeks ekonomiese kwessies geskryf, insluitend inkomsteverdeling, belasting, makro-ekonomie en internasionale ekonomie. Krugman beskou homself as 'n moderne liberalis, met verwysing na sy boeke, sy blog op The New York Times, en sy 2007-boek The Conscience of a Liberal.[15] Sy gewilde kommentaar het wydverspreide lof en kritiek ontlok.[16]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Krugman, Paul (18 Mei 2012). "Head Still Talking". The Conscience of a Liberal. The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Oktober 2017. Besoek op 7 Februarie 2017.
  2. ↑ Blodget, Henry (22 November 2014). "Ladies And Gentlemen, We Have Finally Learned The Right Way To Say 'Krugman'!". Business Insider. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Februarie 2016. Besoek op 19 Februarie 2016.
  3. ↑ "Paul Krugman". Encyclopædia Britannica. (9 Junie 2017). 
  4. ↑ "About Paul Krugman". krugmanonline. W. W. Norton & Company. 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Februarie 2009. Besoek op 15 Mei 2009.
  5. ↑ "The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2008". nobelprize.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2017. Besoek op 14 Junie 2017.
  6. ↑ Nobel Prize Committee, "The Prize in Economic Sciences 2008" Geargiveer 30 Augustus 2017 op Wayback Machine
  7. ↑ "Lionel Robbins Memorial Lectures 2009: The Return of Depression Economics". London School of Economics, Centre for Economic Performance. 8 Junie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Julie 2012. Besoek op 6 Augustus 2009.
  8. ↑ "Home – Eastern Economic Association". Eastern Economic Association. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2010. Besoek op 20 Augustus 2012. {{cite web}}: |archive-date= / |archive-url= timestamp mismatch (hulp)
  9. ↑ "Economist Rankings at IDEAS – Top 10% Authors, as of May 2016". Research Papers in Economics. Mei 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Augustus 2016. Besoek op 4 Julie 2016.
  10. ↑ Note: Krugman modeled a 'preference for diversity' by assuming a CES utility function like that in A. Dixit and J. Stiglitz (1977), 'Monopolistic competition and optimal product diversity', American Economic Review 67.
  11. ↑ Forbes, 13 Oktober 2008, "Paul Krugman, Nobel" Geargiveer 7 November 2017 op Wayback Machine
  12. ↑ "Columnist Biography: Paul Krugman". The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Januarie 2017. Besoek op 14 September 2016.
  13. ↑ "Economics Professors' Favorite Economic Thinkers, Journals, and Blogs (along with Party and Policy Views)" (PDF). Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 30 Desember 2016. Besoek op 29 Desember 2016.
  14. ↑ "Open Syllabus Project". opensyllabus.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 September 2022. Besoek op 24 Januarie 2020.
  15. ↑ The New York Times, "The Conscience of a Liberal." Geargiveer 7 Februarie 2017 op Wayback Machine Besoek 6 Augustus 2009
  16. ↑ "The one-handed economist", The Economist, 13 November 2003, https://www.economist.com/node/2208841, besoek op 2011-08-10