Plesiadapis

Plesiadapis
Tydperk: Laat Paleoseen-Vroeë Eoseen[1]
Fossiel van 'n P. cooki
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Superfamilie:
Familie:
Genus:
Plesiadapis

Gervais, 1877
Tipespesie
Plesiadapis tricuspidens
Spesies[2][3]

Plesiadapis walbeckensis Russell, 1964
Plesiadapis remensis Lemoine, 1887
Plesiadapis tricuspidens Gervais, 1877
Plesiadapis russelli Gingerich, 1976
Plesiadapis insignis (Piton, 1940)
Plesiadapis praecursor Gingerich, 1975
Plesiadapis anceps Simpson, 1936
Plesiadapis rex (Gidley, 1923)
Plesiadapis gingerichi Rose, 1981
Plesiadapis churchilli Gingerich, 1975
Plesiadapis fodinatus Jepsen, 1930
Plesiadapis dubius (Matthew, 1915)
Plesiadapis simonsi Gingerich, 1975
Plesiadapis cookei Jepsen, 1930

Plesiadapis is 'n uitgestorwe soogdier in die orde van Plesiadapiformes, 'n sustergroep van die orde van Primate. Dit is sover bekend een van die oudste primaat-tipe soogdiere wat ongeveer 55-58 miljoen jaar gelede geleef het. Plesiadapis is die naamgewer en ook die bekendste spesie van hierdie orde.

Herkonstruksie

Plesiadapis het tydens die Paleoseen en Vroeë-Eoseen in Noord-Amerika en Wes-Europa voorgekom. Fossiele is in die Verenigde State van Amerika (Kalifornië, Colorado, Montana, North Dakota, Wyoming), Kanada (Alberta, Saskatchewan), Duitsland (Walbeck) en Frankryk (Cernay) gevind.

Plesiadapis was ongeveer 60-80 cm lank en het 2 kg geweeg. Dit het die bou van 'n eekhoring of boomspitsmuis met 'n lang snoet, oë aan die sykante van die kop, 'n lang stert en gekromde kloue in plaas van naels aan die tone gehad. Die kake en tande besit kenmerke van beide knaagdiere en primate. Die skelet vertoon ook ooreenkomste met die van primate. Die brein van Plesiadapis was baie klein in vergelyking met hierdie groep diere, hoewel dit wel intelligenter as die meeste van sy tydgenote was. Plesiadapis het beide op die grond en in bome geleef. As gevolg van sy gryphande en beweeglike arms was dit 'n uitstekende klimmer. Vrugte, blare en klein ongewerwelde diertjies was die belangrikste voedselbronne.

Die genus Plesiadapis omvat meer as tien spesies. Die Franse spesie Plesiadapis tricuspidens is een van die bekendste hiervan.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. McKenna, M. C, and S. K. Bell (1997). Classification of Mammals Above the Species Level. Columbia University Press. ISBN 0-231-11012-X.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
  2. Gingerich, P.D. (1976). "Cranial anatomy and evolution of early Tertiary Plesiadapidae (Mammalia, Primates)". University of Michigan Papers on Paleontology. 15: 1–141.
  3. Rose, K.D. (1981). "The Clarkforkian Land-Mammal Age and mammalian faunal composition across the Paleocene-Eocene boundary". University of Michigan Papers on Paleontology. 26: 1–197.