Pous Benedictus XII

Pous Benedictus XII
Geboortenaam Jacques Fournier
Pontifikaat begin 20 Desember 1334
Pontifikaat eindig 25 April 1342
Voorganger Johannes XXII
Opvolger Clemens VI
Gebore tussen 1280 en 1285
Saverdun, Frankryk
Sterf 24 April 1342
Avignon, Frankryk
Ander pouse genaamd Benedictus

Benedictus XII was die 197ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk en die derde pous wat in Avignon gebly het, van 1334 tot 1342.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Pous Benedictus XII[1] is gebore as Jacques Fournier tussen 1280 en 1285 in Saverdun, Frankryk, die seun van 'n bakker of 'n meulenaar. Hy word 'n Cistercienser monnik en studeer aan die Universiteit van Parys waar hy 'n doktorsgraad in teologie behaal. In 1311 word hy ab van Fontfroide en raak bekend vir sy intellek en organisatoriese talent. Op 19 Maart 1317 word hy biskop van Pamiers. Hier het hy die Kathare help vervolg. Sy optrede teen die Kathare van Montaillou in Ariège het hy sorgvuldig opgeteken in die Fournier Register wat hy in die Vatikaan se argief laat opneem het. Op 3 Maart 1326 word hy biskop van Mirepoix in Ariège. Op 18 Desember 1327 maak Pous Johannes XXII hom kardinaal van Sint Prisque. Op 20 Desember 1334 volg hy Pous Johannes XXII op en regeer tot sy dood op 25 April 1342. Hy word opgevolg deur Pous Clemens VI. Die naam ‘Benedictus’ beteken 'geseënde'.

Pontifikaat

[wysig | wysig bron]
Die Palais des Papes in Avignon

Pous Benedictus XII[2] is verkies met die eerste stemming van die konklaaf. Hy word gekroon op 8 Januarie 1335. Hy het nie die beleid van sy voorganger voortgesit nie. Hy het vrede gemaak met keiser Lodewyk IV en met die Franciskane.

Benedictus was hervormings gesind en het probeer om die luukses van die kloosters te beperk. Hy die pouslike paleis (Palais des Papes) in Avignon laat bou. Hy het hom veral besig gehou met die teologie en baie van die sienings van Pous Johannes XXII verwerp. In die bul “Benedictus Deus”, gedateer op 29 Januarie 1336, leer hy dat die siele van die gestorwenes dadelik na die dood hul ewige bestemming bereik eerder as om te moet wag tot die Laaste Oordeel. Hy het lang teologiese debatte met William van Ockham en Meester Eckhart gevoer.

Bulle en Ensiklieke

[wysig | wysig bron]

Bibliografie

[wysig | wysig bron]
  • Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6.
  • Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Benedict XII. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
  2. ↑ Peterson, J.B. (1907). Pope Benedict XII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek op 3 Februarie 2009 by: http://www.newadvent.org/cathen/02430a.htm

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Wikisource
Wikisource
Die Engelse Wikisource bevat bronmateriaal oor hierdie onderwerp onder die titel:
  • BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
  • PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)
  • Bulle 'n Databasis van pouslike ensiklieke, dekrete en bulle (in Engels)


Nota

[wysig | wysig bron]

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging

[wysig | wysig bron]
Voorafgegaan deur
Johannes XXII 		Pous (Pontifex Maximus)
1334 – 1342 		Opgevolg deur
Clemens VI