Pous Innocentius VI

Pous Innocentius VI
Geboortenaam	Étienne Aubert
Pontifikaat begin	18 Desember 1352
Pontifikaat eindig	12 September 1362
Voorganger	Clemens VI
Opvolger	Urbanus V
Gebore	1282 Les Monts, Frankryk
Sterf	12 September 1362 Avignon, Frankryk
Ander pouse genaamd Innocentius

Innocentius VI was die 199ste pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1352 tot 1362.

Biografie

Pous Innocentius VI^[1] is gebore as Étienne Aubert in 1282 in Les Monts, Frankryk die seun van Adhémar Aubert. Hy studeer en doseer siviele reg in Toulouse en word vervolgens biskop van Noyon op 23 Januarie 1338 en biskop van Clermont in 1340. In 1342 bevorder Pous Clemens VI hom tot kardinaal-priester van Ste. Johannes en Paulus. Op 18 Desember 1352 volg hy Pous Clemens VI op en regeer tot sy dood op 12 September 1362. Hy word opgevolg deur Pous Urbanus V. Die naam ‘Innocentius’ beteken 'onskuldige'.

Pontifikaat

Tydens die konklaaf het die kardinale ooreen gekom om elkeen 'n spesifieke beleid te volg as hy verkies word. Nadat Hugues Roger, die broer van die oorlede pous, geweier het om die pos te aanvaar, word Pous Innocentius VI^[2] verkies. Die eerste ding wat hy doen is om op 6 Julie 1353 die bul “Sollicitudo pastoralis” te publiseer, wat bepaal dat die ooreenkomste van die konklaaf onwettig en ongeldig is.^[3] Hy het hervormings in die kerksake ingevoer en sy legaate kardinaal Albomoz en Cola di Rienzi 'n Romeinse politikus, het probeer om orde te bring in Rome. Karel IV van Beiere is daar met die pous se goedkeuring tot keiser gekroon op 5 April 1355, nadat hy onder eed belowe het om Rome na die kroning te verlaat. Soos sy voorganger het die pous die pes ontduik deur tussen twee vure te slaap. Pous Clemens VI het die meeste van die rykdom wat Pous Johannes XXII en Pous Benedictus XII bymekaar gemaak het, uitgegee. Innocentius het bespaar deur met minder personeel klaar te kom en kunswerke eerder te verkoop as te laat maak. In 1357 was die pous nog steeds arm.

Bulle en Ensiklieke

6 Julie 1353 – “Sollicitudo pastoralis” oor die onwettigheid van die besluite van die konklaaf waartydens hy verkies is.

Bibliografie

• Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0300091656.
• Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0500017980.

Verwysings

1. Innocent VI. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
2. Weber, N. (1910). Pope Innocent VI. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Februarie 14, 2009 by: http://www.newadvent.org/cathen/08018b.htm
3. Molien, A. (1935). "Conclave". Dictionnaire de droit canonique, contenant tous les termes de droit canonique, avec un sommaire de l'histoire et des institutions et de l'etat actuel de la discipline. Parys, Letouzey et Ané, kolomme 1319-1342.

Eksterne skakels

• CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)

• CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)

• BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
• PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)

Wikimedia Commons bevat media in verband met Innocentius VI.

Nota

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging

Voorafgegaan deur Bertrand du Pouget	Kardinaal-biskop van Ostia 1342 – 1351	Opgevolg deur Pierre Bertrand de Colombier
Voorafgegaan deur Clemens VI	Pous (Pontifex Maximus) 1352 – 1362	Opgevolg deur Urbanus V