Pous Innocentius VII

Pous Innocentius VII
Geboortenaam	Cosimo de’ Migliorati
Pontifikaat begin	17 Oktober 1404
Pontifikaat eindig	6 November 1406
Voorganger	Bonifatius IX
Opvolger	Gregorius XII
Gebore	1336 Sulmona, Italië
Sterf	6 November 1406 Rome, Italië
Ander pouse genaamd Innocentius

Innocentius VII was die 204de pous van die Rooms-Katolieke Kerk van 1404 tot 1406 in Rome gedurende die Westerse Skisma. Tydens sy bewind het Teenpous Benedictus XIII in Avignon regeer.

Biografie

Pous Innocentius VII^[1] is gebore as Cosimo de’ Migliorati in 1336 in Sulmona, Italië. Hy onderskei homself as regsgeleerde in sowel siviele as kerkreg. Hy doseer regte aan die universiteite van Perugia en Padua. Sy leermeester Giovanni da Legnano stuur hom na Rome waar Pous Urbanus VI hom in die kurie aanstel. Die pous stuur hom vir tien jaar na Engeland as pouslike belastinggaarder. In 1386 maak die pous hom biskop van Bologna en op 5 Desember 1387 aartsbiskop van Ravenna. Op 18 Desember 1389 maak Pous Bonifatius IX hom kardinaal-priester van Santa Croce in Gerusalemme en in 1396 word hy Camerlengo (kamerheer) van die Rooms-Katolieke Kerk. Op 17 Oktober 1404 volg hy Pous Bonifatius IX op en word gekroon op 11 November 1404. Hy regeer tot sy dood op 6 November 1406 en word opgevolg deur Pous Gregorius XII. Die naam ‘Innocentius ’ beteken 'onskuldige'.

Pontifikaat

Toe Pous Bonifatius IX sterf, was 'n delegasie van Teenpous Benedictus XIII in Rome aanwesig. Die kardinale van Rome vra die delegasie of Benedictus sou aftree as hulle nie 'n nuwe pous in Rome kies nie om sodoende die Westerse Skisma te beëindig. Toe die afvaardiging hulle meedeel dat Benedictus nooit sou aftree nie (hy het ook nie), het hulle self 'n nuwe pous verkies. Hulle het egter eers 'n eed gesweer waarin elkeen beloof het dat indien hy verkies word, hy alles sal doen om die Skisma te beëindig al moes dit abdikasie wees.

Pous Innocentius VII^[2] is eenparig verkies deur agt kardinale op 17 Oktober 1404. Daar was ’n opstand deur die Ghibellynse party toe die nuus bekend geword het, maar die is gou onderdruk deur koning Ladislaus van Napels. Vir sy dienste aan die pous het die koning die pous laat belowe om nie 'n ooreenkoms met Teenpous Benedictus te sluit wat Ladislaus se regte in Napels, wat betwis is deur Karel II van Anjou, sou benadeel. Dit het die pous gepas omdat hy nie van plan was om enige ooreenkoms met die teenpous in Avignon aan te gaan nie.

Innocentius het 'n groot fout gemaak toe hy sy onwaardige nefie Ludovico Migliorati, 'n huursoldaat, as kardinaal benoem het. Op 6 Augustus 1405 het Ludovico elf lede van die Romeinse adel, wat van 'n vergadering met die pous teruggekeer het, vermoor in sy eie huis en hulle liggame deur die vensters van die Santo Spirito hospitaal op die straat gegooi. Dit het 'n opstand veroorsaak en die pous en sy gevolg het na Viterbo gevlug. Tydens die vlug het Ludovico ook nog probeer om die vee van die stad te steel. Die inwoners het die pouslike gevolg aangeval en dertig mense gedood. Onder die slagoffers was die ab van Perugia wat voor die pous se oë doodgemaak is.

Koning Ladislaus moes die pous weer beskerm en in Januarie 1406 is die opstand onderdruk en die pous kon op 13 Maart 1406 na Rome terugkeer. Die pous beloon die koning deur hom markies en graaf van Fermo te maak. Ladislaus was egter nie tevrede met die beloning van die pous nie en wou sy mag oor die pouslike staat uitbrei. Sy troepe wat die Engeleburg (Castell’ di Sant’ Angelo) beset het, het herhaalde strooptogte in Rome uitgevoer. Die pous het Ladislaus geëkskommunikeer, waarop die koning sy troepe teruggetrek het.

Die pous het 'n ander nefie van hom, Giovanni Migliorati aangestel as sy opvolger as aartsbiskop van Ravenna.

Kort na die verkiesing het Innocentius begin om 'n konsilie te belê. Hy het egter die opstande in Rome gebruik as voorwendsel om die konsilie te vertraag. Koning Karel VI van Frankryk, teoloë van die Universiteit van Parys, Rupert III koning van Duitsland het daarop aangedring as 'n metode om die Skisma te beëindig. Pierre d’Ailly en Jean Gerson het 'n teorie onderskryf waarin die pous ondergeskik sou wees aan 'n konsilie. Innocentius het verklaar dat hy nie die veiligheid van Benedictus kon waarborg nie en laasgenoemde was maar te bly om dit as voorwendsel te gebruik om nie na Rome te gaan nie.

Die pous is onverwags dood op 6 November 1406 en hoewel daar gerugte was van vergiftiging, is nooit enige bewys daarvoor gevind nie.

Bibliografie

• Duff, Eamon (2001). Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press. ISBN 0-300-09165-6.
• Maxwell-Stuart, P. G. (2002). Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson. ISBN 0-500-01798-0.

Verwysings

1. Innocent VII. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.
2. Ott, M. (1910). Pope Innocent VII. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Maart 7, 2009 by: http://www.newadvent.org/cathen/08019a.htm

Eksterne skakels

• CE Inskrywing in die Catholic Encyclopedia (Engels)

• CF Inskrywing in die Catholic Forum (Engels)

• BBKL Inskrywing (met Literatuurverwysings) in die Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (Duits)
• PTA Inskrywing in "Popes through the Ages" deur J. Brusher S.J. (Engels)

• VH Inskrywing in die Vatican History (in Duits).
• CA Inskrywing in die "Cardinals of the Holy Roman Church".

Wikimedia Commons bevat media in verband met Innocentius VII.

Nota

Saamgestel en vertaal uit die Nederlandse, Engelse, Duitse en Franse wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.

Opvolging

Voorafgegaan deur Pileo de Prata	Aartsbiskop van Ravenna 1387 – 1404	Opgevolg deur Giovanni Migliorati
Voorafgegaan deur Bonifatius IX	Pous (Pontifex Maximus) 1404 – 1406	Opgevolg deur Gregorius XII