Probleemoplossing

Probleemoplossing is 'n proses wat deurloop word om 'n oplossing vir 'n probleem te vind. Tydens die proses word generiese of ad hoc-metodes in 'n ordelike wyse ingespan. Sommige van die tegnieke wat in kunsmatige intelligensie, rekenaarwetenskap, ingenieurswese, wiskunde, medisyne, ens. ontwikkel is, is verwant aan geestelike probleemoplossingstegnieke wat in die sielkunde bestudeer word.

Algemene probleemoplossing

Verskeie outeurs het al probeer om die proses van probleemoplossing te beskryf. Volgens sommige sielkundiges vereis die oplos van probleme 'n tipe sistematiese denke, wat probleemoplossende denke genoem word. Daar is selfs in didaktiese literatuur oor die vraag gepubliseer. Spesifieke stappe word dikwels gelys. Hierdie stappe is eerder logies as chronologies van aard. Volgens die didaktikus, Vernooij word 'n probleem deurgaans soekend en tastend opgelos, waardeur alle logiese stappe uiteindelik tog afgerond word.^[1]

Moontlike stappe:

1. Identifiseer die probleem.
2. Hou 'n dinksentrum oor moontlike opsies.
3. Evalueer elke oplossing (oorweeg die sterk- en swakpunte).
4. Kies die beste oplossing.
5. Implementeer die oplossing.
6. Is die probleem opgelos?
7. Indien jou antwoord by nr.6 ja is "knap gedaan!"
8. Indien jou antwoord by nr.6 nee is "begin oor vanaf nr. 2".

Verwysings

1. Fons Vernooij (2003) "Probleemoplossen als vaardigheid". In: Tijdschrift voor het Economisch Onderwijs. Nr.3 (2003), p. 171-181.