Rugbywêreldbeker 1999

Rugbywêreldbeker 1999
Toernooibesonderhede
Gasheer	Wallis (nominaal)  Engeland  Frankryk  Ierland  Skotland
Datums	1 Oktober – 6 November
Aantal nasies	20 (65 kwalifiseer)
Finale posisies
Kampioen	Australië
Naaswenner	Frankryk
Derde plek	Suid-Afrika
Toernooistatistiek
Wedstryde	41
Bywoning	1 750 000 (gem. 42 683 per wedstryd)
Drieë	242 (gemiddeld 5.9 per wedstryd)
Meeste punte	Gonzalo Quesada (102)[1]
Meeste drieë	Jonah Lomu (8)[2]
← 1995	2003 →

Die Rugbywêreldbeker 1999 (Engels: 1999 Rugby World Cup; Frans: Coupe du monde de rugby à XV 1999; Iers-Gaelies: Corn Rugbaí an Domhain 1999; Skots-Gaelies: Cupa Rugbaidh an t-Saoghail 1999; Wallies: Cwpan Rygbi'r Byd 1999) is van 1 Oktober tot 6 November 1999 in Wallis (nominale gasheer), Engeland, Skotland, Frankryk en Ierland, die destydse Vyfnasies, beslis. Dit was die vierde rugbywêreldbekertoernooi van die vierjaarlikse rugbywêreldkampioenskap wat deur die Internasionale Rugbyraad (IRR; nou Wêreldrugby) aangebied word en die tweede in Europa. Al die gashere het ook die Rugbywêreldbeker 1991 gemeenskaplik gehuisves. Dit was die eerste rugbywêreldbekertoernooi in dié sport se professionele era, nadat die IRR ná die Rugbywêreldbeker 1995 met die professionalisering van dié sport begin het.

Die Webb Ellis-beker waarom meegeding is

Die Rugbywêreldbeker 1999 was die eerste toernooi met 20 deelnemende nasionale rugbyspanne, teenoor die 16 van die eerste drie rugbywêreldbekertoernooie. Die nominale gasheer Wallis, die verdedigende kampioen Suid-Afrika, die naaswenner Nieu-Seeland en die derde-plek-span Frankryk het regstreeks vir die toernooi gekwalifiseer, saam met die 16 beste spanne van die kwalifisering (Argentinië, Australië, Engeland, Fidji, Ierland, Italië, Japan, Kanada, Namibië, Roemenië, Samoa, Skotland, Spanje, Tonga, Uruguay en die Verenigde State). Tydens die 1999-toernooi is 41 wedstryde gespeel, waaronder 24 tydens die groepfase, drie tydens die uitspeelrondte en agt tydens die uitklopfase, insluitende die eindstryd. Die spanne is in vyf groepe van vier elk verdeel, waarvan elke span een keer teen al die ander spanne van die groep gespeel het. Die beste span van elke groep het hierna vir die kwarteindrondte gekwalifiseer, terwyl die naaswenners en die voorste derde-plek-span tydens die uitspeelrondte om die oorblywende drie plekke van die kwarteindrondte meegeding het. Die spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2003 in Australië gekwalifiseer.

Australië het die eindstryd op Millennium-stadion in Cardiff teen Frankryk met 35–12 gewen en sodoende sy tweede rugbywêreldbekertitel ingepalm, die eerste span wat daarin geslaag het. Hulle het ook die eerste span geword wat dié titel ingepalm het nadat hulle vir die toernooi moes kwalifiseer.^[3] Die verdedigende kampioen Suid-Afrika het in die derde en Nieu-Seeland in die vierde plek geëindig. Die halfeindwedstryd wat Frankryk teen Nieu-Seeland met 43–31 gewen het, word as een van die beste wedstryde in die rugbywêreldbekergeskiedenis beskou.^[4] Interessant genoeg is die Krieketwêreldbeker 1999 op ’n soortgelyke manier deur vyf Europese lande aangebied (met Nederland pleks van Frankryk) en ook deur Australië gewen, die eerste land wat dit tot dusver kon vermaak om albei wêreldbekertoernooie in dieselfde jaar te wen. Vir Frankryk was dit saam met die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1998 een van twee groot sportkompetisies binne twee jaar en interessant genoeg het die onderskeidelike nasionale spanne die wêreldbekereindstryde in twee van Frankryk se gewildste sportsoorte gehaal; albei behoort tot die mees gesiene sportgeleenthede ter wêreld.

As gevolg van die uitgebreide aantal spanne wat aan die Rugbywêreldbeker 1999 kon deelneem, het dié toernooi met drie nuwelinge die meeste debutante sedert die eerste 1987-toernooi gesien. Die nasionale rugbyspanne van Namibië, Spanje en Uruguay het vir die eerste keer aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem, maar al drie spanne is reeds in die groepfase uitgeskakel. Tydens hierdie toernooi het die Suid-Afrikaanse losskakel Jannie de Beer tydens die kwarteindwedstryd teen Engeland vyf skepskoppe oorgeskop – ’n Suid-Afrikaanse toetsrekord. Die Rugbywêreldbeker 1999 het ook die opkoms van Namibië, wat sedertdien vir elke rugbywêreldbekertoernooi kon kwalifiseer, gesien.^[5]

Toewysing

Die Rugbywêreldbeker 1999 is deur die IRR aan die vyf rugbylande toegewys, wat destyds jaarliks om die Vyfnasies-beker meegeding het. Die Walliese Rugbyunie het met die ander Vyfnasies-beheerliggame ooreengekom om van die wedstryde in Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland aan te bied. Die nuwe Millennium-stadion in Cardiff was die kern van die Walliese bod, met boukoste van sowat £126 miljoen wat deur ’n lotto-insameling en private beleggings gedek is.^[6]

Deelnemers

Die volgende 20 spanne het vir die Rugbywêreldbeker 1999 gekwalifiseer: Die nominale gasheer Wallis, die verdedigende kampioen Suid-Afrika, die naaswenner Nieu-Seeland en die derde plek Frankryk het regstreeks gekwalifiseer. Om die oorblywende 16 plekke het tydens die kwalifiseringsrondte 65 nasionale rugbyspanne meegeding, ’n nuwe rekord. Die nasionale rugbyspanne van Namibië, Spanje en Uruguay het vir die eerste keer vir ’n rugbywêreldbekertoernooi gekwalifiseer en saam met Fidji, wat die vorige 1995-toernooi in Suid-Afrika misgeloop het, by die 16-span-lys van die Rugbywêreldbeker 1995 aangesluit om sodoende die 20-span-lys vir die Rugbywêreldbeker 1999 te vorm.

Spanne wat aan die kwalifiseringstoernooi deelgeneem en die wat regstreeks gekwalifiseer het; altesaam 65 spanne het deelgeneem.

   Afrika

   Amerikas

   Asië

   Europa

   Oseanië

   Nie deelgeneem nie

Uitslag van die kwalifisering:

   Nominale gasheer

   Drie beste spanne van die 1991-toernooi

   Wenner van die plaaslike kwalifisering

   Versuim om te kwalifiseer

   Nie deelgeneem nie

Span	Kwalifiseringmetode	Verskynings by eindstryde	Laaste verskyning	Vorige beste prestasie	Groep
Wallis	Nominale gasheer	Vierde	1995	Derde plek (1987)	D
Suid-Afrika	Regstreeks	Tweede	1995	Kampioen (1995)	A
Nieu-Seeland		Vierde	1995	Kampioen (1987)	B
Frankryk		Vierde	1995	Naaswenner (1987)	C
Argentinië	Kwalifiseringsrondte	Vierde	1995	Groepfase (1987, 1991, 1995)	D
Australië		Vierde	1995	Kampioen (1991)	E
Engeland		Vierde	1995	Naaswenner (1991)	B
Fidji		Derde	1991	Kwarteindrondte (1987)	C
Ierland		Vierde	1995	Kwarteindrondte (1987, 1991, 1995)	E
Italië		Vierde	1995	Groepfase (1987, 1991, 1995)	B
Japan		Vierde	1995	Groepfase (1987, 1991, 1995)	D
Kanada		Vierde	1995	Kwarteindrondte (1991)	C
Namibië		Eerste	–	Debuut	C
Roemenië		Vierde	1995	Groepfase (1987, 1991, 1995)	E
Samoa		Derde	1995	Kwarteindrondte (1991, 1995)	D
Skotland		Vierde	1995	Vierde plek (1991)	A
Spanje		Eerste	–	Debuut	A
Tonga		Derde	1995	Groepfase (1987, 1995)	B
Uruguay		Eerste	–	Debuut	A
Verenigde State		Derde	1995	Groepfase (1987, 1991)	E

Stadions

Die Millennium-stadion in Cardiff, kern van die Walliese bod vir die Rugbywêreldbeker 1999

Kern van die Walliese bod vir die Rugbywêreldbeker 1999 was die nuwe Millennium-stadion in Cardiff, wie se boukoste 126 miljoen pond beloop het.^[7] Wallis het egter slegs nege van die 41 wedstryde gehuisves, nadat die Walliese Rugbyunie met sy eweknieë van Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland ooreengekom het om wedstryde in die vier ander lande aan te bied.

Die Rugbywêreldbeker 1999 is derhalwe deur Wallis, Engeland, Frankryk, Ierland en Skotland saam aangebied, en wedstryde is regoor dié vyf lande gehou. Al die Groep A-wedstryde is in Skotland aangebied, Groep B-wedstryde in Engeland, Groep C-wedstryde in Frankryk, Groep D-wedstryde in Wallis en Groep E-wedstryde in Ierland. Die uitspeelrondte vir die kwarteindrondte en die kwarteindrondte self is in drie verskeie stadions gehuisves, die halfeindrondte is op Twickenham in Londen aangebied. Beide die bronseindstryd en die eindstryd is op die nuut opgerigte Millennium-stadion in Cardiff aangebied, wat langs die Nasionale Stadion in Cardiff Arms Park opgerig is.

Van die Engelse stadions is Twickenham en Welford Road (albei rugbystadions), asook Ashton Gate in Bristol en Kirklees in Huddersfield, wat gewoonlik sokker aanbied, gebruik. Skotse stadions sluit in Murrayfield, tuiste van die Skotse Rugbyunie; Hampdenpark, tuiste van die Skotse Sokkerassosiasie; en die kleinste stadion van die Rugbywêreldbeker 1999: Netherdale in Galashiels, Scottish Borders. Stadions in Ierland is Lansdowne Road, die tradisionele setel van die Ierse Rugbyvoetbalunie, asook Ravenhill en Thomondpark. In Frankryk is vyf stadions gebruik, die meeste van die vyf gashere, insluitende die Franse nasionale stadion, Stade de France, wat die eindstryd van beide die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1998 en die Rugbywêreldbeker 2007 aangebied het. Die nominale gasheer Wallis het drie stadions vir die toernooi gebruik: Die Millennium-stadion in Cardiff, Racecourse Ground in Wrexham en Stradeypark in Llanelli.

Cardiff	Wrexham	Llanelli	Saint-Denis	Londen
Millennium	Racecourse Ground	Stradeypark	Stade de France	Twickenham
51°28′41″N 3°10′57″W / 51.47806°N 3.18250°W / 51.47806; -3.18250 (Millennium)	53°3′7″N 3°0′13″W / 53.05194°N 3.00361°W / 53.05194; -3.00361 (Racecourse Ground)	51°41′13″N 4°10′31″W / 51.68694°N 4.17528°W / 51.68694; -4.17528 (Stradeypark)	48°55′28″N 2°21′36″O / 48.92444°N 2.36000°O / 48.92444; 2.36000 (Stade de France)	51°27′22″N 0°20′30″W / 51.45611°N 0.34167°W / 51.45611; -0.34167 (Twickenham)
Kapasiteit: 74 500	Kapasiteit: 15 500	Kapasiteit: 10 800	Kapasiteit: 80 000	Kapasiteit: 75 000
Edinburg	Glasgow	Dublin	Lens	Bordeaux
Murrayfield	Hampdenpark	Lansdowne Road	Stade Félix-Bollaert	Stade Chaban-Delmas
55°56′32″N 3°14′27″W / 55.94222°N 3.24083°W / 55.94222; -3.24083 (Murrayfield)	55°49′33″N 4°15′7″W / 55.82583°N 4.25194°W / 55.82583; -4.25194 (Hampdenpark)	53°20′6.02″N 6°13′45″W / 53.3350056°N 6.22917°W / 53.3350056; -6.22917 (Lansdowne Road)	50°25′58″N 2°48′53″O / 50.43278°N 2.81472°O / 50.43278; 2.81472 (Stade Félix-Bollaert)	44°49′45″N 0°35′52″W / 44.82917°N 0.59778°W / 44.82917; -0.59778 (Stade Chaban-Delmas)
Kapasiteit: 67 500	Kapasiteit: 52 500	Kapasiteit: 49 250	Kapasiteit: 41 800	Kapasiteit: 38 327
	Limerick	Belfast	Galashiels
	Thomondpark	Ravenhill	Netherdale
	52°40′27″N 8°38′33″W / 52.67417°N 8.64250°W / 52.67417; -8.64250 (Thomondpark)	54°34′35″N 5°54′16″W / 54.57639°N 5.90444°W / 54.57639; -5.90444 (Ravenhill)	55°36′22″N 2°47′0.6″W / 55.60611°N 2.783500°W / 55.60611; -2.783500 (Netherdale)
	Kapasiteit: 13 500	Kapasiteit: 12 500	Kapasiteit: 6 000
Toulouse	Huddersfield	Bristol	Béziers	Leicester
Stadium Municipal	Kirklees	Ashton Gate	Stade de la Méditerranée	Welford Road
43°34′59″N 1°26′3″O / 43.58306°N 1.43417°O / 43.58306; 1.43417 (Stadium Municipal)	53°39′15″N 1°46′6″W / 53.65417°N 1.76833°W / 53.65417; -1.76833 (Kirklees)	51°26′24″N 2°37′13″W / 51.44000°N 2.62028°W / 51.44000; -2.62028 (Ashton Gate)	43°20′5″N 3°15′58″O / 43.33472°N 3.26611°O / 43.33472; 3.26611 (Stade de la Méditerranée)	52°37′27″N 1°07′59″W / 52.62417°N 1.13306°W / 52.62417; -1.13306 (Welford Road)
Kapasiteit: 37 000	Kapasiteit: 24 500	Kapasiteit: 21 500	Kapasiteit: 18 000	Kapasiteit: 16 500

Londen Cardiff Leicester Llanelli Wrexham Huddersfield Bristol Plekke in Engeland en Wallis

Belfast Dublin Edinburg Glasgow Limerick Galashiels Plekke in Skotland en Ierland

Saint-Denis Toulouse Lens Bordeaux Béziers Plekke in Frankryk

Formaat

Die Rugbywêreldbeker 1999 is oor 35 dae tussen 20 verskillende spanne oor 41 wedstryde beslis. Dit het op 1 Oktober 1999 op Millenium in Cardiff met die openingswedstryd tussen die nominale gasheer Wallis en Argentinië afgeskop. Die toernooi het geëindig by dieselfde stadion op 6 November met die eindstryd tussen Australië en Frankryk, waartydens die Wallabies die Webb Ellis-beker ingepalm het.

Kalender

Die volgende tabel dui die Rugbywêreldbeker 1999 se daaglikse program aan. ’n Rooi blokkie dui op beide die openings- en sluitingseremonie, ’n pers blokkie op wedstryde tydens die groepfase, ’n siaan blokkie op die uitspeelrondte, ’n groen blokkie op wedstryde tydens die uitklopfase, ’n blou blokkie op die bronseindstryd en ’n geel blokkie op die eindstryd.

Aantal daaglikse wedstryde tydens die toernooi Groepfase Oktober Vr 1 Sa 2 So 3 Ma 4 Di 5 Wo 6 Do 7 Vr 8 Sa 9 So 10 Ma 11 Di 12 Wo 13 Do 14 Vr 15 Sa 16 So 17 Ma 18 Di 19 Seremonies OS Groep A 1 1 1 1 1 1 Groep B 1 1 1 1 1 1 Groep C 1 1 1 1 1 1 Groep D 1 1 1 1 1 1 Groep E 1 1 1 1 1 1 Uitklopfase Oktober/November Wo 20 Do 21 Vr 22 Sa 23 So 24 Ma 25 Di 26 Wo 27 Do 28 Vr 29 Sa 30 So 31 Ma 1 Di 2 Wo 3 Do 4 Vr 5 Sa 6 Seremonies SS Uitklopfase 3 1 3 1 1 1 1

Verklaring    Seremonies    Groepfase    Uitspeelrondte    Uitklopfase    Bronseindstryd    Eindstryd

Groepe

Groep A	Groep B	Groep C	Groep D	Groep E
Suid-Afrika Skotland Spanje Uruguay	Nieu-Seeland Engeland Italië Tonga	Frankryk Fidji Kanada Namibië	Wallis Argentinië Samoa Japan	Australië   Ierland Verenigde State Roemenië

Die groepwedstryde is onder die vyf gashere soos volg verdeel:

• Groep A is in Skotland aangebied
• Groep B is in Engeland aangebied
• Groep C is in Frankryk aangebied
• Groep D is in Wallis aangebied
• Groep E is in Ierland aangebied

Groepfase

Vir die eerste keer het 20 nasionale rugbyspanne aan ’n rugbywêreldbekertoernooi deelgeneem en hulle is in vyf groepe van vier elk verdeel; elke span het een wedstryd teen elk van die ander spanne in dieselfde groep gespeel, dus het elke span drie wedstryde in die groepfase gespeel. Drie punte is vir ’n oorwinning toegeken, twee vir ’n gelykop en een vir ’n nederlaag: spanne wat met dieselfde aantal punte geëindig het, is volgens die punte wat total aangeteken is gerangskik.

Klassifisering binne elke groep was gegrond op die volgende puntestelsel:

• Drie wedstrydpunte vir ’n oorwinning;
• Twee vir ’n gelykop;
• Een vir ’n nederlaag.

Aan die einde van die groepfase is die spanne gerangskik van die eerste na die vierde posisie, gegrond op versamelde wedstrydpunte, met die beste spanne wat na die kwarteindrondte deurgedring het. Die naaswenners en die voorste derde-plek-span van die groepfase het tydens die uitspeelrondte om die drie oorblywende plekke meegeding. As twee spanne gelyk op punte was, is die rangorde deur die punte wat total aangeteken is bepaal.

Uitklopfase

Van die begin van dié fase af het die toernooi ’n uitklopformaat aangeneem wat uit agt wedstryde bestaan het: vier kwarteindstryde, twee halfeindstryde, ’n derdeplekwedstryd en die eindstryd.

Die wenner van elk van die groepe het saam met die wenners van die uitspeelrondte na die uitklopfase deurgedring. Hulle het saam met die wenner van die groepfase wat die minste punte behaal het, die wenners van ’n ander groep in die kwarteindrondte ontmoet. Spanne van dieselfde groep sou dus eers weer in óf die bronseindstryd óf die eindstryd kon ontmoet het.

Elke wedstryd in die uitklopfase moes met ’n oorwinning vir een van die spanne eindig. As daar ná tagtig minute van gewone spel ’n gelykopuitslag was, is daar verder gespeel om te bepaal wie die wenner is. Aanvanklik is daar twee periodes van ekstra tyd gespeel, tien minute in elke rigting: as daar dan steeds geen wenner was nie, is daar vir tien minute gespeel in ’n uitklopformaat, waar die eerste span wat daarin geslaag het om punte aan te teken, gewen het. As daar steeds nie ’n wenner was ná 110 minute nie is die wenner bepaal deur ’n stelskopkompetisie.

1999-effek op 2003-kwalifisering

Die agt spanne wat tot die kwarteindrondte gevorder het, het regstreeks vir die volgende Rugbywêreldbeker 2003 in Australië gekwalifiseer. Hulle was Argentinië, Australië, Engeland, Frankryk, Nieu-Seeland, Skotland, Suid-Afrika en Wallis.

Wedstrydbeamptes

’n Paneel van 16 skeidsregters is vir die toernooi ingespan.

Andrew Cole (Australië) Stuart Dickinson (Australië) Wayne Erickson (Australië) Peter Marshall (Australië) Brian Campsall (Engeland) Ed Morrison (Engeland) Chris White (Engeland) Joël Dume (Frankryk)

David McHugh (Ierland) Colin Hawke (Nieu-Seeland) Paul Honiss (Nieu-Seeland) Paddy O’Brien (Nieu-Seeland) Jim Fleming (Skotland) André Watson (Suid-Afrika) Derek Bevan (Wallis) Clayton Thomas (Wallis)

Wedstryde

Kwalifiseer vir die kwarteindrondte én regstreeks vir die Rugbywêreldbeker 2003.

Kwalifiseer vir die uitspeelrondte, maar loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2003 mis.

Uit die toernooi geskakel én loop regstreekse kwalifisering vir die Rugbywêreldbeker 2003 mis.

Die wedstryde is in drie fases opgedeel, naamlik die groep-, die uitspeel- en die uitklopfase.

Groepfase

20 spanne het aan die groepfase deelgeneem. Die eerste spanne en beste naaswenners in elke groep het na die uitklopfase deurgedring.

Groep A

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Suid-Afrika	3	3	0	0	132	35	+97	18	9
Skotland	3	2	0	1	120	58	+62	15	7
Uruguay	3	1	0	2	42	97	–55	4	5
Spanje	3	0	0	3	18	122	–104	0	3

2 Oktober 1999	Uruguay	27–15	Spanje	Netherdale, Galashiels, Skotland
14:00 (BST)	Drieë: Diego Ormaechea, Strafdrie, Alfonso Cardoso, Juan Menchaca Doelskoppe: Diego Aguirre, Federico Sciarra Strafdoel: Diego Aguirre	Verslag	Strafdoele: Andriy Kovalenco (5)	Bywoning: 3 761 Skeidsregter: Chris White (Eng)
Diego Ormaechea (Uru) word op 40 jaar en 13 dae die oudste speler wat ’n drie in ’n rugbywêreldbekerwedstryd kon druk.[8]

3 Oktober 1999	Skotland	29–46	Suid-Afrika	Murrayfield, Edinburg, Skotland
16:00 (BST)	Drieë: Martin Leslie, Alan Tait Doelskoppe: Kenny Logan (2) Strafdoele: Kenny Logan (4) Skepdoel: Gregor Townsend	Verslag	Drieë: Ollie le Roux, Deon Kayser, Joost van der Westhuizen, Robbie Fleck, André Venter, Brendan Venter Doelskoppe: Jannie de Beer (5) Strafdoele: Jannie de Beer (2)	Bywoning: 57 612 Skeidsregter: Colin Hawke (NZL)

8 Oktober 1999	Skotland	43–12	Uruguay	Murrayfield, Edinburg, Skotland
15:00 (BST)	Drieë: Robbie Russell, Gary Armstrong, Glenn Metcalfe, Martin Leslie, Gordon Simpson, Gregor Townsend Doelskoppe: Kenny Logan (5) Strafdoel: Kenny Logan	Verslag	Strafdoele: Diego Aguirre (3), Federico Sciarra	Bywoning: 9 463 Skeidsregter: Stuart Dickinson (Aus)

10 Oktober 1999	Suid-Afrika	47–3	Spanje	Murrayfield, Edinburg, Skotland
16:00 (BST)	Drieë: André Vos (2), Anton Leonard, Strafdrie, Pieter Muller, Bobby Skinstad, Werner Swanepoel Doelskoppe: Jannie de Beer (6)	Verslag	Strafdoel: Velazco Querol	Bywoning: 4 769 Skeidsregter: Paul Honiss (NZL)
Wayne Julies en Kaya Malotana (albei RSA) het hul toetsdebuut gemaak. Suid-Afrika vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Spanje is hiermee uit die toernooi geskakel.

15 Oktober 1999	Suid-Afrika	39–3	Uruguay	Hampdenpark, Glasgow, Skotland
16:00 (BST)	Drieë: Albert van den Berg (2), Joost van der Westhuizen, Deon Kayser, Robbie Fleck Doelskoppe: Jannie de Beer (4) Strafdoele: Jannie de Beer (2) Kaart: Brendan Venter  40'	Verslag	Strafdoel: Diego Aguirre	Bywoning: 3 000 Skeidsregter: Peter Marshall (Aus)
Brendan Venter (RSA) ontvang in die 40ste minuut ’n rooikaart omdat hy op ’n Uruguaanse speler getrap het.[9] Uruguay is hiermee uit die toernooi geskakel.

16 Oktober 1999	Skotland	48–0	Spanje	Murrayfield, Edinburg, Skotland
14:00 (BST)	Drieë: Cameron Mather (2), James McLaren, Shaun Longstaff, Duncan Hodge, Cameron Murray, Strafdrie Doelskoppe: Duncan Hodge (5) Strafdoel: Duncan Hodge	Verslag		Bywoning: 17 593 Skeidsregter: Clayton Thomas (Wal)
Chris Paterson (Sko) het sy toetsdebuut gemaak. Skotland vorder hiermee tot die uitspeelrondte.

Groep B

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Nieu-Seeland	3	3	0	0	176	28	+148	22	9
Engeland	3	2	0	1	184	47	+137	22	7
Tonga	3	1	0	2	47	171	–124	4	5
Italië	3	0	0	3	35	196	–161	2	3

2 Oktober 1999	Engeland	67–7	Italië	Twickenham, Londen, Engeland
16:00 (BST)	Drieë: Jonny Wilkinson, Richard Hill, Dan Luger, Neil Back, Phil de Glanville, Martin Corry, Matt Dawson, Matt Perry Doelskoppe: Jonny Wilkinson (6) Strafdoele: Jonny Wilkinson (5)	Verslag	Drie: Diego Domínguez Strafdoel: Diego Domínguez Kaarte: Massimo Giovanelli 55' tot 65', Alessandro Moscardi 65' tot 75', Luca Martin 76' tot 80+'	Bywoning: 70 000 Skeidsregter: André Watson (RSA)
Nicolas Zisti (Ita) het sy toetsdebuut gemaak.

3 Oktober 1999	Nieu-Seeland	45–9	Tonga	Ashton Gate, Bristol, Engeland
14:00 (BST)	Drieë: Jonah Lomu (2), Byron Kelleher, Norm Maxwell, Josh Kronfeld Doelskoppe: Andrew Mehrtens (4) Strafdoele: Andrew Mehrtens (4)	Verslag	Strafdoele: Josh Taumalolo (3)	Bywoning: 22 000 Skeidsregter: Derek Bevan (Wal)

9 Oktober 1999	Engeland	16–30	Nieu-Seeland	Twickenham, Londen, Engeland
15:30 (BST)	Drie: Phil de Glanville Doelskop: Jonny Wilkinson Strafdoele: Jonny Wilkinson (3)	Verslag	Drieë: Byron Kelleher, Jeff Wilson, Jonah Lomu Doelskoppe: Andrew Mehrtens (3) Strafdoele: Andrew Mehrtens (3)	Bywoning: 73 500 Skeidsregter: Peter Marshall (Aus)
Nieu-Seeland vorder hiermee tot die kwarteindrondte.

10 Oktober 1999	Italië	25–28	Tonga	Welford Road, Leicester, Engeland
18:00 (BST)	Drie: Alessandro Moscardi Doelskop: Diego Domínguez Strafdoele: Diego Domínguez (6)	Verslag	Drieë: Taunaholo Taufahema, 'Isileli Fatani, Sateki Tuipulotu Doelskoppe: Sateki Tuipulotu (2) Strafdoele: Sateki Tuipulotu (2) Skepdoel: Sateki Tuipulotu	Bywoning: 10 244 Skeidsregter: David McHugh (Irl)
Epi Taione (TGA) het sy toetsdebuut gemaak. Italië is hiermee uit die toernooi geskakel.

14 Oktober 1999	Nieu-Seeland	101–3	Italië	McAlpine, Huddersfield, Engeland
12:00 (BST)	Drieë: Jeff Wilson (3), Glen Osborne (2), Jonah Lomu (2), Taine Randell, Tony Brown, Christian Cullen, Mark Hammett, Daryl Gibson, Scott Robertson, Dylan Mika Doelskoppe: Tony Brown (11) Strafdoele: Tony Brown (3)	Verslag	Strafdoel: Diego Domínguez	Bywoning: 22 032 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)
Rhys Duggan (NZL) het sy toetsdebuut gemaak. Jeff Wilson (NZL) teken ’n driekuns aan.[10]

15 Oktober 1999	Engeland	101–10	Tonga	Twickenham, Londen, Engeland
12:00 (BST)	Drieë: Jeremy Guscott (2), Phil Greening (2), Dan Luger (2), Austin Healey (2), Will Greenwood (2), Matt Dawson, Matt Perry, Richard Hill Doelskoppe: Paul Grayson (12) Strafdoele: Paul Grayson (4)	Verslag	Drie: Tevita Tiueti Doelskop: Sateki Tuipulotu Strafdoel: Sateki Tuipulotu Kaart: Ngalu Taufo’ou  35'	Bywoning: 73 000 Skeidsregter: Wayne Erickson (Aus)
Joe Worsley (Eng) het sy toetsdebuut gemaak. Ngalu Taufo’ou (TGA) ontvang in die 35ste minuut ’n rooikaart omdat hy ’n Engelse speler met sy elmboog gestoot het.[11] Engeland vorder hiermee tot die uitspeelrondte. Tonga is hiermee uit die toernooi geskakel.

Groep C

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Frankryk	3	3	0	0	108	52	+56	13	9
Fidji	3	2	0	1	124	68	+56	14	7
Kanada	3	1	0	2	114	82	+32	12	5
Namibië	3	0	0	3	42	186	–144	4	3

1 Oktober 1999	Fidji	67–18	Namibië	Stade de la Méditerranée, Béziers, Frankryk
19:00 (MEST)	Drieë: Fero Lasagavibau (2), Setareki Tawake Naivaluwaqa, Jacob Raulini, Viliame Satala, Alifereti Mocelutu Vuivau, Greg Smith, Imanueli Tikomaimakogai, Emori Katalau Skepdoele: Waisale Serevi (8) Strafdoele: Waisale Serevi (2)	Verslag	Drieë: Mario Jacobs, Johannes Senekal Doelskop: Leandre Van Dyk Strafdoele: Leandre Van Dyk (2)	Bywoning: 10 000 Skeidsregter: David McHugh (Irl)

2 Oktober 1999	Frankryk	33–20	Kanada	Stade de la Méditerranée, Béziers, Frankryk
12:00 (MEST)	Drieë: Émile Ntamack, Stéphane Glas, Thomas Castaignède, Olivier Magne Doelskoppe: Richard Dourthe (2) Strafdoele: Richard Dourthe (3)	Verslag	Drieë: Morgan Williams (2) Doelskoppe: Bobby Ross, Gareth Rees Strafdoele: Bobby Ross, Gareth Rees	Bywoning: 18 000 Skeidsregter: Brian Campsall (Eng)

8 Oktober 1999	Frankryk	47–13	Namibië	Parc Lescure, Bordeaux, Frankryk
19:00 (MEST)	Drieë: Ugo Mola (3), Émile Ntamack, Pierre Mignoni, Philippe Bernat-Salles Doelskoppe: Richard Dourthe (4) Strafdoele: Richard Dourthe (3)	Verslag	Drie: Arthur Samuelson Doelskop: Leandre Van Dyk Strafdoele: Leandre Van Dyk (2)	Bywoning: 34 030 Skeidsregter: Chris White (Eng)
Cedric Desbrosse (Fra) en Cliff Loubser (Nam) het hul toetsdebuut gemaak. Ugo Mola (Fra) teken ’n driekuns aan.[10] Frankryk vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Namibië is hiermee uit die toernooi geskakel.

9 Oktober 1999	Fidji	38–22	Kanada	Parc Lescure, Bordeaux, Frankryk
11:30 (MEST)	Drieë: Viliame Satala (2), Marika Vunibaka, Fero Lasagavibau Doelskoppe: Nicky Little (3) Strafdoele: Nicky Little (3) Skepdoel: Nicky Little Kaart: Marika Vunibaka  80+'	Verslag	Drie: Mike James Doelskop: Gareth Rees Strafdoele: Gareth Rees (4) Skepdoel: Gareth Rees Kaart: Mike James 40' tot 50'	Bywoning: 27 000 Skeidsregter: Ed Morrison (Eng)
Marika Vunibaka (Fij) ontvang in ekstra tyd ’n rooikaart omdat hy Kyle Nicholls (Kan) met sy kop gestamp het.[12] Fidji vorder hiermee tot die uitspeelrondte. Kanada is hiermee uit die toernooi geskakel.

14 Oktober 1999	Kanada	72–11	Namibië	Stade de Toulouse, Toulouse, Frankryk
18:30 (MEST)	Drieë: Winston Stanley (2), Rod Snow (2), Kyle Nichols (2), Al Charron, Bobby Ross, Morgan Williams Doelskoppe: Gareth Rees (9) Strafdoele: Gareth Rees (3) Kaart: Dan Baugh  48'	Verslag	Drie: Quinton Hough Strafdoele: Leandre Van Dyk (2)	Bywoning: 28 000 Skeidsregter: Andrew Cole (Aus)
Dan Baugh (Kan) ontvang in die 48ste minuut ’n rooikaart omdat hy op ’n Namibiese speler getrap het.[13]

16 Oktober 1999	Frankryk	28–19	Fidji	Stade de Toulouse, Toulouse, Frankryk
12:00 (MEST)	Drieë: Christophe Juillet, Christophe Dominici, Strafdrie Doelskoppe: Richard Dourthe (2) Strafdoele: Richard Dourthe (2), Christophe Lamaison	Verslag	Drie: Alfred Uluinayau Doelskop: Nicky Little Strafdoele: Nicky Little (4)	Bywoning: 36 000 Skeidsregter: Paddy O’Brien (NZL)

Groep D

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Wallis	3	2	0	1	118	71	+42	14	7
Samoa	3	2	0	1	97	72	+25	11	7
Argentinië	3	2	0	1	83	51	+32	3	7
Japan	3	0	0	3	36	140	–104	2	3

• Finale posisie van Wallis, Samoa en Argentinië volgens punte wat totaal aangeteken is.

1 Oktober 1999	Wallis	23–18	Argentinië	Millennium, Cardiff, Wallis
14:00 (BST)	Drieë: Colin Charvis, Mark Taylor Doelskoppe: Neil Jenkins (2) Strafdoele: Neil Jenkins (3)	Verslag	Strafdoele: Gonzalo Quesada (6)	Bywoning: 72 500 Skeidsregter: Paddy O’Brien (NZL)
Jason Jones-Hughes (Wal) het sy toetsdebuut gemaak.

3 Oktober 1999	Samoa	43–9	Japan	Racecourse Ground, Wrexham, Wallis
12:00 (BST)	Drieë: Brian Lima (2), Steven So’oialo (2), Silao Leaegailesolo Doelskoppe: Silao Leaegailesolo (3) Strafdoele: Silao Leaegailesolo (4)	Verslag	Strafdoele: Keiji Hirose (3)	Bywoning: 15 000 Skeidsregter: Andrew Cole (Aus)

9 Oktober 1999	Wallis	64–15	Japan	Millennium, Cardiff, Wallis
13:30 (BST)	Drieë: Mark Taylor (2), Rob Howley, Scott Gibbs, David Llewellyn, Gareth Thomas, Allan Bateman, Shane Howarth, Strafdrie Doelskoppe: Neil Jenkins (8) Strafdoel: Neil Jenkins	Verslag	Drieë: Patiliai Tuidraki, Daisuke Ohata Doelskop: Keiji Hirose Strafdoel: Keiji Hirose	Bywoning: 72 500 Skeidsregter: Joël Dume (Fra)
Japan is hiermee uit die toernooi geskakel.

10 Oktober 1999	Argentinië	32–16	Samoa	Stradeypark, Llanelli, Wallis
12:00 (BST)	Drie: Alejandro Allub Strafdoele: Gonzalo Quesada (8) Skepdoel: Gonzalo Quesada	Verslag	Drie: Junior Paramore Doelskop: Silao Leaegailesolo Strafdoele: Silao Leaegailesolo (3)	Bywoning: 11 000 Skeidsregter: Wayne Erickson (Aus)

14 Oktober 1999	Wallis	31–38	Samoa	Millennium, Cardiff, Wallis
14:00 (BST)	Drieë: Gareth Thomas, Strafdrie (2) Doelskoppe: Neil Jenkins (2) Strafdoele: Neil Jenkins (4)	Verslag	Drieë: Stephen Bachop (2), Filiga Falaniko, Patrick Lam, Silao Leaegailesolo Doelskoppe: Silao Leaegailesolo (5) Strafdoel: Silao Leaegailesolo	Bywoning: 72 500 Skeidsregter: Ed Morrison (Eng)

16 Oktober 1999	Argentinië	33–12	Japan	Millennium, Cardiff, Wallis
18:00 (BST)	Drieë: Diego Albanese, Agustín Pichot Doelskop: Felipe Contepomi Strafdoele: Gonzalo Quesada (7)	Verslag	Strafdoele: Keiji Hirose (4)	Bywoning: 36 000 Skeidsregter: Stuart Dickinson (Aus)
Wallis vorder hiermee tot die kwarteindrondte, terwyl Samoa en Argentinië die uitspeelrondte haal.

Groep E

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	D v	P
Australië	3	3	0	0	135	31	+104	19	9
Ierland	3	2	0	1	100	45	+55	14	7
Roemenië	3	1	0	2	50	126	–76	5	5
Verenigde State	3	0	0	3	52	135	–83	5	3

2 Oktober 1999	Ierland	53–8	Verenigde State	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
18:00 (IST)	Drieë: Keith Wood (4), Justin Bishop, Brian O’Driscoll, Strafdrie Doelskoppe: David Humphreys (4), Eric Elwood (2) Strafdoele: David Humphreys (2) Kaart: Paddy Johns 76' tot 80+'	Verslag	Drie: Kevin Dalzell Strafdoel: Kevin Dalzell Kaarte: Dan Lyle 60' tot 70', Luke Gross 76' tot 80+'	Bywoning: 30 000 Skeidsregter: Joël Dume (Fra)
Keith Wood (Irl) teken ’n driekuns aan en druk vier drieë.[10]

3 Oktober 1999	Australië	57–9	Roemenië	Ravenhill, Belfast, Ierland
18:00 (IST)	Drieë: Toutai Kefu (3), Joe Roff (2), Jeremy Paul, Matthew Burke, Jason Little, Tim Horan Doelskoppe: Matthew Burke (5), John Eales	Verslag	Strafdoele: Petre Mitu (3)	Bywoning: 12 500 Skeidsregter: Paul Honiss (NZL)
Dragos Dima (Rom) het sy toetsdebuut gemaak. Toutai Kefu (Aus) teken ’n driekuns aan.[10]

9 Oktober 1999	Verenigde State	25–27	Roemenië	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
18:00 (IST)	Drieë: Kurt Shuman, Brian Hightower, Dan Lyle Doelskoppe: Kevin Dalzell (2) Strafdoele: Kevin Dalzell (2)	Verslag	Drieë: Tudor Constantin, Adrian Petrache, Gheorghe Solomie (2) Doelskoppe: Petre Mitu (2) Strafdoel: Petre Mitu	Bywoning: 3 000 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)
Die Verenigde State is hiermee uit die toernooi geskakel.

10 Oktober 1999	Ierland	3–23	Australië	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
14:00 (IST)	Strafdoel: David Humphreys	Verslag	Drieë: Ben Tune, Tim Horan Doelskoppe: Matthew Burke (2) Strafdoele: Matthew Burke (2), John Eales	Bywoning: 49 250 Skeidsregter: Clayton Thomas (Wal)
Bob Casey (Irl) het sy toetsdebuut gemaak. Australië vorder hiermee tot die kwarteindrondte.

14 Oktober 1999	Australië	55–19	Verenigde State	Thomondpark, Limerick, Ierland
16:00 (IST)	Drieë: Scott Staniforth (2), Chris Latham, Chris Whitaker, Michael Foley, Matthew Burke, Stephen Larkham, Tiaan Strauss Doelskoppe: Matthew Burke (5), Joe Roff Strafdoel: Matthew Burke	Verslag	Drie: Juan Grobler Doelskop: Kevin Dalzell Strafdoele: Kevin Dalzell (3) Skepdoel: David Niu	Bywoning: 13 000 Skeidsregter: André Watson (RSA)
Rod Moore en Scott Staniforth (albei Aus), asook Jesse Coulson en Eric Reed (albei VSA) het hul toetsdebuut gemaak.

15 Oktober 1999	Ierland	44–14	Roemenië	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
18:00 (IST)	Drieë: Conor O’Shea (2), Andrew Ward, Tom Tierney, Dion O’Cuinneagain Doelskoppe: Eric Elwood (5) Strafdoele: Eric Elwood (2) Skepdoel: Brian O’Driscoll	Verslag	Drie: Daniel Sauan Strafdoele: Petre Mitu (3)	Bywoning: 33 000 Skeidsregter: Brian Campsall (Eng)
Gordon D’Arcy, Angus McKeen en Alan Quinlan (almal Irl) het hul toetsdebuut gemaak. Ierland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Roemenië is hiermee uit die toernooi geskakel.

Posisie van derde plek spanne

Kwalifiseer vir die uitspeelrondte

Span	S	W	G	V	P v	P t	+/−	P
Argentinië	2	0	1	3	83	51	+32	7
Kanada	1	0	2	12	114	82	+32	5
Uruguay	1	0	2	4	42	97	–55	5
Roemenië	1	0	2	5	50	126	–76	5
Tonga	1	0	2	4	47	171	–124	5

Uitspeelrondte

20 Oktober 1999	Engeland	45–24	Fidji	Twickenham, Londen, Engeland
12:00 (BST)	Drieë: Dan Luger, Neil Back, Nick Beal, Phil Greening Doelskoppe: Matt Dawson, Jonny Wilkinson Strafdoele: Jonny Wilkinson (7)	Verslag	Drieë: Viliame Satala, Meli Nakauta, Imanueli Tikomaimakogai Doelskoppe: Nicky Little (3) Strafdoel: Waisale Serevi	Bywoning: 60 000 Skeidsregter: Clayton Thomas (Wal)
England vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Fidji is hiermee uit die toernooi geskakel.

20 Oktober 1999	Skotland	35–20	Samoa	Murrayfield, Edinburg, Skotland
14:30 (BST)	Drieë: Cameron Murray, Martin Leslie, Strafdrie Doelskop: Kenny Logan Strafdoele: Kenny Logan (5) Skepdoel: Gregor Townsend	Verslag	Drieë: Brian Lima, Semo Sititi Doelskoppe: Silao Leaegailesolo (2) Strafdoele: Silao Leaegailesolo (2)	Bywoning: 15 661 Skeidsregter: David McHugh (Irl)
Polo Asi (Sam) het sy toetsdebuut gemaak. Skotland vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Samoa is hiermee uit die toernooi geskakel.

20 Oktober 1999	Argentinië	28–24	Ierland	Stade Félix Bollaert, Lens, Frankryk
18:30 (MEST)	Drie: Diego Albanese Doelskop: Gonzalo Quesada Strafdoele: Gonzalo Quesada (7)	Verslag	Strafdoele: David Humphreys (7) Skepdoel: David Humphreys	Bywoning: 22 000 Skeidsregter: Stuart Dickinson (Aus)
Argentinië vorder hiermee tot die kwarteindrondte. Ierland is hiermee uit die toernooi geskakel. Ierland word ná Wallis in 1991 die tweede (mede-)gasheer wat nie tot die uitklopfase kon vorder nie.

Uitklopfase

	Kwarteindrondte				Halfeindrondte				Eindstryd
	24 Oktober – Saint-Denis
	Suid-Afrika	44
					30 Oktober – Londen
	Engeland	21
					Suid-Afrika	21
	23 Oktober – Cardiff
					Australië	27
	Australië	24
									6 November – Cardiff
	Wallis	9
									Australië	35
	24 Oktober – Edinburg
									Frankryk	12
	Nieu-Seeland	30
					31 Oktober – Londen
	Skotland	18
					Nieu-Seeland	31			Uitspeel om derde plek
	24 Oktober – Dublin
					Frankryk	43			4 November – Cardiff
	Frankryk	47
									Suid-Afrika	22
	Argentinië	26
									Nieu-Seeland	18

Kwarteindrondte

23 Oktober 1999	Wallis	9–24	Australië	Millennium, Cardiff, Wallis
14:00 (BST)	Strafdoele: Neil Jenkins (3)	Verslag	Drieë: George Gregan (2), Ben Tune Doelskoppe: Matt Burke (3) Strafdoel: Matt Burke	Bywoning: 72 500 Skeidsregter: Colin Hawke (NZL)

24 Oktober 1999	Suid-Afrika	44–21	Engeland	Stade de France, Saint-Denis, Frankryk
12:00 (MEST)	Drieë: Joost van der Westhuizen, Pieter Rossouw Doelskoppe: Jannie de Beer (2) Strafdoele: Jannie de Beer (5) Skepdoele: Jannie de Beer (5)	Verslag	Strafdoele: Paul Grayson (6), Jonny Wilkinson	Bywoning: 75 000 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)
Jannie de Beer teken die meeste skepdoele (5) deur ’n enkele speler in ’n rugbywêreldbekerwedstryd aan.[14][15]

24 Oktober 1999	Nieu-Seeland	30–18	Skotland	Murrayfield, Edinburg, Skotland
17:00 (BST)	Drieë: Tana Umaga (2), Jeff Wilson, Jonah Lomu Doelskoppe: Andrew Mehrtens (2) Strafdoele: Andrew Mehrtens (2)	Verslag	Drieë: Cameron Murray, Budge Pountney Doelskop: Kenny Logan Strafdoel: Kenny Logan Skepdoel: Gregor Townsend	Bywoning: 59 757 Skeidsregter: Ed Morrison (Eng)

24 Oktober 1999	Frankryk	47–26	Argentinië	Lansdowne Road, Dublin, Ierland
14:30 (IST)	Drieë: Xavier Garbajosa (2), Philippe Bernat-Salles (2), Émile Ntamack Doelskoppe: Christophe Lamaison (5) Strafdoele: Christophe Lamaison (4)	Verslag	Drieë: Agustín Pichot, Lisandro Arbizu Doelskoppe: Gonzalo Quesada (2) Strafdoele: Gonzalo Quesada (3), Felipe Contepomi	Bywoning: 40 000 Skeidsregter: Derek Bevan (Wal)

Halfeindrondte

30 Oktober 1999	Suid-Afrika	21–27 (e.t.)	Australië	Twickenham, Londen, Engeland
14:00 (BST)	Strafdoele: Jannie de Beer (6) Skepdoel: Jannie de Beer	Verslag	Strafdoele: Matt Burke (8) Skepdoel: Stephen Larkham	Bywoning: 73 000 Skeidsregter: Derek Bevan (Wal)
Dit is Suid-Afrika se eerste rugbywêreldbekernederlaag ooit.[16] Ná Nieu-Seeland in 1995 word Australië die derde span om twee eindstryde te haal, nadat hulle in die 1991-eindstryd verskyn het.

31 Oktober 1999	Nieu-Seeland	31–43	Frankryk	Twickenham, Londen, Engeland
15:00 (GMT)	Drieë: Jonah Lomu (2), Jeff Wilson Doelskoppe: Andrew Mehrtens (2) Strafdoele: Andrew Mehrtens (4)	Verslag	Drieë: Christophe Lamaison, Christophe Dominici, Richard Dourthe, Philippe Bernat-Salles Doelskoppe: Christophe Lamaison (4) Strafdoele: Christophe Lamaison (3) Skepdoele: Christophe Lamaison (2)	Bywoning: 73 000 Skeidsregter: Jim Fleming (Sko)
Dit is die gesamentlik ergste Nieu-Seelandse rugbywêreldbekernederlaag, gelyk aan hul nederlaag met twaalf punte teen Australië in die 2003-halfeindstryd (met 10–22) en teen Engeland in die 2019-halfeindstryd (met 7–19) – later oortref tydens die 2023-openingswedstryd teen Frankryk (met 13–27).[17] Ná Nieu-Seeland in 1995 en Australië tydens dieselfde toernooi word Frankryk die derde span om twee eindstryde te haal, nadat hulle in die 1987-eindstryd verskyn het.

Bronseindstryd

4 November 1999	Suid-Afrika	22–18	Nieu-Seeland	Millennium, Cardiff, Wallis
20:00 (GMT)	Drie: Breyton Paulse Doelskop: Henry Honiball Strafdoele: Henry Honiball (3) Skepdoele: Percy Montgomery (2)	Verslag	Strafdoele: Andrew Mehrtens (6)	Bywoning: 53 000 Skeidsregter: Peter Marshall (Aus)

Eindstryd

6 November 1999	Australië	35–12	Frankryk	Millennium, Cardiff, Wallis
15:00 (GMT)	Drieë: Ben Tune, Owen Finegan Doelskoppe: Matthew Burke (2) Strafdoele: Matthew Burke (7)	Verslag	Strafdoele: Christophe Lamaison (4)	Bywoning: 72 500 Skeidsregter: André Watson (RSA)
Australië wen die Rugbywêreldbeker 1999 sonder ’n verlore wedstryd. Australië word ook die eerste land wat die eindstryd vir ’n tweede keer kon wen en twee oorsese eindstryde.

Rugbywêreldkampioen 1999
Australië

Statistiek

Finale puntestand

Hierdie tabel toon die finale puntestand van al die 20 deelnemende nasionale rugbyspanne ná die Rugbywêreldbeker 1999.^[18]

Uitslag van die Rugbywêreldbeker 1999:

   Kampioen

   Naaswenner

   Derde plek

   Vierde plek

   Kwarteindrondte

   Nie deelgeneem nie

pers omfraiing: gekwalifiseer deur uitspeelwedstryde

   Verloorder van kwarteindrondte-uitspeelwedstryde

   Groepfase

Rang	Span	Groep	S	W	G	V	P	Drieë	Doelskoppe	Strafdoele	Skepdoele
1	Australië	E	6	6	0	0	221	24	19	20	1
2	Frankryk	C	6	5	0	1	210	22	17	20	2
3	Suid-Afrika	A	6	5	0	1	219	21	18	18	8
4	Nieu-Seeland	B	6	4	0	2	255	29	22	22	0
In die kwarteindrondte uitgeskakel
5	Engeland	B	5	3	0	2	250	26	21	26	0
6	Skotland	A	5	3	0	2	173	20	14	12	3
7	Argentinië	D	5	3	0	2	137	6	4	32	1
8	Wallis	D	4	2	0	2	127	14	12	11	0
In die uitspeelrondte uitgeskakel
9	Fidji	C	4	2	0	2	148	17	15	10	1
10	Ierland	E	4	2	0	2	124	12	11	12	2
11	Samoa	D	4	2	0	2	117	13	11	10	0
In die groepfase uitgeskakel
12	Kanada	C	3	1	0	2	114	12	12	9	1
13	Roemenië	E	3	1	0	2	50	5	2	7	0
14	Tonga	B	3	1	0	2	47	4	3	6	1
15	Uruguay	A	3	1	0	2	42	4	2	6	0
16	Verenigde State	E	3	0	0	3	52	5	3	6	1
17	Namibië	C	3	0	0	3	42	4	2	6	0
18	Japan	D	3	0	0	3	36	2	1	8	0
19	Italië	B	3	0	0	3	35	2	2	7	0
20	Spanje	A	3	0	0	3	18	0	0	6	0
	Algeheel		41				2417	242	191	258	21

Meeste punte en drieë

Meeste punte aangeteken:[1] Naam Punte 1 Gonzalo Quesada 102 2 Matt Burke 101 3 Jannie de Beer 97 4 Andrew Mehrtens 79 5 Jonny Wilkinson 69 6 Christophe Lamaison 65 7 Silao Leaegailesolo 62 8 Neil Jenkins 57 9 Paul Grayson 54 10 Kenny Logan 51

Meeste drieë gedruk:[2] Naam Drieë 1 Jonah Lomu 8 2 Jeff Wilson 6 3 Viliame Satala 4 Keith Wood Philippe Bernat-Salles Dan Luger 7 Fero Lasagavibau 3 Morgan Williams Toutai Kefu Martin Leslie Brian Lima Mark Taylor Phil Greening Cameron Murray Ben Tune Ugo Mola Émile Ntamack Joost van der Westhuizen

Sien ook

Rugbyportaal

• Krieketwêreldbeker 1999

Verwysings

1. (en) "Rugby World Cup 1999: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 28 Oktober 2024.
2. (en) "Rugby World Cup 1999: Player Stats". rugbyworldcup.com. Besoek op 28 Oktober 2024.
3. (en) "1999: Aussies rule world again". BBC. 24 September 2003. Besoek op 28 Oktober 2024.
4. (en) "1999: France 43–31 N Zealand". BBC. 24 September 2003. Besoek op 28 Oktober 2024.
5. (en) "RWC 2023 Qualifier Spotlight: Namibia". Wêreldrugby. 11 Julie 2022. Besoek op 28 Oktober 2024.
6. (en) "Why is it taking so long?". Bristol Evening Post. 28 Mei 2007. p. 8.
7. (en) "Millennium Stadium – Cardiff, Wales". ESPNscrum. Besoek op 28 Oktober 2024.
8. (en) "Oldest tryscorer". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 3 Maart 2016.
9. (en) "Unconvincing Springboks scrape past Uruguay". ESPNscrum. 15 Oktober 1999. Besoek op 28 Oktober 2024.
10. (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Tries scored: greater than or equal to 3". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 November 2018. Besoek op 3 November 2018.
11. (en) Robert Colereports (16 Oktober 1999). "England rack up a ton against Tonga". ESPNscrum. Besoek op 28 Oktober 2024.
12. (en) "Vunibaka gets first red card". ESPNscrum. 9 Oktober 1999. Besoek op 28 Oktober 2024.
13. (en) "Rampant Canada thrash Namibia". ESPNscrum. 16 Oktober 1999. Besoek op 28 Oktober 2024.
14. (en) "Statsguru / Test matches / Player records / Rugby World Cup / Most individual drop goals in a match". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Maart 2016. Besoek op 4 Maart 2016.
15. (en) Jared Wright (9 September 2023). "WATCH: George Ford rockets over THREE drop goals in World Cup opener". Planet Rugby. Besoek op 28 Oktober 2024.
16. (en) "1999: Australia 27–21 S Africa". BBC. 24 September 2003. Besoek op 28 Oktober 2024.
17. (en) Tom Decent (9 September 2023). "All Blacks claim they can still lift trophy after suffering heaviest World Cup defeat". The Sydney Morning Herald. Besoek op 28 Oktober 2024.
18. (en) "Rugby Union – Statsguru – Test matches – Team records". ESPNscrum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Junie 2020. Besoek op 23 Junie 2020.

Verdere leesstof

• (en) Gerald Davies (2004). The History of the Rugby World Cup. Sanctuary Publishing Ltd. ISBN 1-86074-602-0.
• (en) Nick Farr-Jones (2003). Story of the Rugby World Cup. Australian Post Corporation. ISBN 0-642-36811-2.
• (en) Grant Harding; David Williams (2000). The Toughest of Them All: New Zealand and South Africa: The Struggle for Rugby Supremacy. Auckland, Nieu-Seeland: Penguin Books. ISBN 978-0-14-029577-1.
• (en) Lance Peatey (2011). In Pursuit of Bill: A Complete History of the Rugby World Cup. New Holland Publishers. ISBN 978-1-74257-191-1.

Eksterne skakels

Wikimedia Commons bevat media in verband met Rugbywêreldbeker 1999.

• (en) Amptelike Rugbywêreldbekerwebwerf
• (en) Volledige uitslae en statistiek by ESPN
• (en) Classic Twickenham semi-finals raise the bar – Reliving Rugby World Cup 1999
• (en) Rugby World Cup Standings – 1999
• (en) Rugbywêreldbekerskeidsregters by RugbyRefs.com Geargiveer 1 April 2015 op Wayback Machine

	Rugbywêreldbeker
Australië / Nieu-Seeland 1987 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1991 • Suid-Afrika 1995 • Engeland / Frankryk / Ierland / Skotland / Wallis 1999 • Australië 2003 • Frankryk 2007 • Nieu-Seeland 2011 • Engeland / Wallis 2015 • Japan 2019 • Frankryk 2023 • Australië 2027 • Verenigde State 2031