Senuweemiddel
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Senuweemiddels is 'n klas van organiese chemikalieë wat die meganisme ontwrig waardeur senuweeboodskappe aan organe oorgedra word. Die ontwrigting word veroorsaak deur die blokering van asetielcholienesterase, 'n ensiem wat die afbreek van asetielcholien, 'n senuoordraer, kataliseer.
Vergiftiging deur 'n senuweemiddel lei tot sametrekking van pupille, oorvloedige speekselafskeiding, konvulsies, en onvrywillige urinering en defekasie, met die verskyning van die eerste simptome binne sekondes na blootstelling. Dood deur versmoring of hartstilstand kan binne minute volg weens die verlies aan die liggaam se beheer oor respiratoriese en ander spiere.
Sommige senuweemiddels word maklik verdamp of geäerosoliseer, en die primêre roete van toegang tot die liggaam is die asemhalingstelsel. Senuweemiddels kan ook deur die vel geabsorbeer word, wat vereis dat diegene wat waarskynlik aan sulke agente blootgestel kan word, 'n volle lyfpak en 'n respirator moet dra.
Senuweemiddels is gewoonlik kleurloos tot amberkleurig, smaaklose vloeistowwe wat na 'n gas kan verdamp. Die sarin en VX middels is reukloos; tabun het 'n effense vrugtereuk en soman het 'n effense kamferreuk. [1]