Siklosporien is 'n kalsineurien-remmer wat gebruik word as 'n immuunonderdrukkende middel. Dit is 'n natuurlike produk. Dit word per mond of deur inspuiting in 'n aar geneem vir rumatoïede artritis, psoriase, Crohn se siekte, nefrotiese sindroom en by orgaanoorplantings om verwerping te voorkom.[1][2] Dit word ook gebruik as oogdruppels vir keratokonjunktivitis sicca (droë oë).[3]
Algemene newe-effekte sluit in hoë bloeddruk, hoofpyn, nierprobleme, verhoogde haargroei en braking.[2] Ander ernstige newe-effekte sluit in 'n verhoogde risiko van infeksie, lewerprobleme en 'n verhoogde risiko van limfoom.[2] Die bloedvlakke van die medikasie moet nagegaan word om die risiko van newe-effekte te verminder.[2] Gebruik tydens swangerskap kan lei tot voortydige geboorte; dit blyk egter dat siklosporien nie geboortedefekte veroorsaak nie.[4]
Daar word geglo dat siklosporien werk deur die funksie van limfosiete te verminder.[2] Dit word gedoen deur 'n kompleks met siklofilien te vorm om die fosfatase-aktiwiteit van kalsineurien te blokkeer, wat weer die produksie van inflammatoriese sitokiene deur T-limfosiete verminder.[5]
Moontlike newe-effekte van siklosporien sluit in vergroting van tandvleis, verhoogde haargroei, stuiptrekkings, maagsere, pankreatitis, koors, braking, diarree, verwarring, verhoogde cholesterol, asemhalingsprobleme, gevoelloosheid en tinteling (veral van die lippe), jeuk, hoë bloeddruk, kaliumterughouding (wat moontlik kan lei tot hiperkalemie), nier- en lewerdisfunksie, brandende sensasie aan die vingerpunte en verhoogde kwesbaarheid vir opportunistiese swam- en virusinfeksies.
Siklosporien veroorsaak hoë bloeddruk deur vasokonstriksie in die niere te veroorsaak en natriumherabsorpsie te verhoog. Die toename in bloeddruk kan kardiovaskulêre gebeurtenisse veroorsaak; dit word dus aanbeveel dat die laagste effektiewe dosis vir mense wat langtermynbehandeling benodig, gebruik word.[6]
{{cite book}}
: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)